Δεν κάνει κρύο,ούτε ζέστη...μια ευχάριστη δροσιά μόνο και φυσάσει...ο άνεμος παρασύρει τις σκόρπιες σκέψεις μου.

Απολαμβάνω μια βόλτα στο λιμάνι.

Από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου μου ακούγονται τα διάφορα mainstream μπιτακια της εποχής ενώ εμένα ο νους μου είναι στα ταξίδια...

Κάθε καράβι που έχει δέσει στο λιμάνι,κι ένας προορισμός.μια υπόσχεση για κατι διαφορετικό,για κάτι άλλο.

Μια θάλασσα μας χωρίζει από τα όνειρά μας τελικά.Πότε γαλήνια με υπέροχα χρώματα,πότε ορμητική και μαύρη.

Αφού κάθισα 15 λεπτάκια στο πιο όμορφο σημείο του λιμανιού,έβαλα μπρος τη μηχανή του αυτοκινήτου κι αποχώρησα...