Καθόλου αστείο όμως...

'Οντως πονάει ο αποχωρισμός...

κι έρχεται βαρύτερος όταν περάσουν λίγες μέρες...

το συναίσθημα της απώλειας του ανθρώπου σου

μαζί με όλους εκείνους τους λόγους που σε έκαναν να πάρεις αυτή την  απόφαση

Όταν τα φώτα της ψευτικης ζωης πεσουν...πόνος...

ενοχλητικός...

Ένα αίσθημα που μοιάζει με τον τρόμο ενός πεντάχρονου να χάνει τους γονείς του σε μεγαλούπολη...

Όμως όλα γίνονται για ενα ευγενη και ανωτερο σκοπο...

Μενεις στο κρύο για να βρεθεί κάποιος άλλος στη ζέστη και για να κυνηγήσεις κι εσύ το δικό σου όνειρο...

Απειλιτικό φαντάζει το τοπίο,αλλά κι εγώ είμαι δυνατός...

Εμπρός λοιπόν για Bungee jumping στην καταιγίδα...

τρωω αλμυρα και γλυκα εχω χερια γεματα σοκολατα

λερωνω το πληκτρολογιο 

διψαωωω 

μια κοκα κολα ρε παιδια

ειναι η καντινα μακρια

θελω να σκουπιστω χαρτια

εχω γεματη παρειά

θελω νερακι δροσερο

θελω και τσιγαρακι

θελω αερα καθαρο

κι ενα ξανθο...γουνακι

χαχαχαχαχα

Εχεις προσωπο αθωο χειλη αμαρτια και εισαι ντυμενη με νυφικο

εισαι τοσο καθαρη ετοιμη να δωσεις ορκους αιωνιας αγαπης

το βλεμμα σου μου τρυπαει τα σωθικα

με καβλωνει

θελω να μπω μεσα σου

πρωτα στο μυαλο σου

να το γδυσω

πρωτα τα ρουχα της λογικης

μετα στα εωσρουχα του παθους

κοκκινα με ζαρτιερες

αχ

θελω να σου πηδηξω το μυαλο

και μετα το σωμα

με παθος

λαθος παθος

χωρις συναισθημα

να ριξω το αγαπημενο σου ποτο το τζιν πανω μου

και να μου το γλυψεις...

σε γουσταρω πολυ

κι αν δεν σε εχω θα τρελάθω

πινω το ουισκυ μου ακουω hawkwind

και σε φανταζομαι

ραντεβου καπου σκοτεινα

να μου γελας μ αυτο το λαγνο υφος σου

κι εγω με την σκεψη μου να μπαινω απο τα χειλη σου να φτανω στο μπουστο σου

να χαιδευω τις ρωγες σου...την κοιλια σου...

ανασα αναμεσα στα καυτα σου ποδια...

το μαυρο καλσον σου διχτυ ηδονης για την πνοη που τιποτα δε τη σταματα

...