Μεγάλη Πέμπτη σήμερα

Έχει μια παράξενη ηρεμία αυτή η μέρα 

Μια αποδοχή σε οτιδήποτε αρνητικό,μια σταθερή διεκδίκηση των πιστεύω μου

Δε θυμάμαι καν τι έκανα πέρισυ τη Μεγάλη βδομάδα

Ο χρόνος κυλά σα νερό παρά τις δυσκολίες λόγω των αλλαγών που επέβαλε στις ζωές μας η επέλαση της επιδημίας του κορωνοιού.

Αναπολώ τη ζωή πριν 

Σχεδόν έχω ξεχάσει πως ήταν

Τί άλλα?

Είχε στην τηλεόραση σήμερα το μαυρόασπρο έργο ''ΛΟΛΑ'' με Κούρκουλο και Καρέζη.

Ταινία σταθμός,ταίριαζε και στο πνεύμα της ημέρας λόγω του δραματικού της ύφους.

Με το τέλος της ταινίας πήγα να κουρευτώ,να νοιώσω το κεφάλι μου κάπως πιο ελαφρύ.

Αν και η μέρα αυτή είναι πολύ διαφορετική από άλλες χρονιές,πολύ μοναχική....

Δεν έχασε την κατανυκτική της γεύση.

Ανυπομονώ και πάλι για την Κυριακή του Πάσχα

Να γίνουν οι λύπες χαρές,να κλείσουν οι πληγές

Καλή Ανάσταση 

Ήταν άλλες εποχές

Τα σχολικά βιβλία μύριζαν υπέροχα ανάμεσα στα φύλα τους

Το κορίτσια είχαν αρχίσει να βγάζουν στήθη

Τα μάγουλά μου ήταν κόκκινα από ντροπή 

και τ αυτιά μου προσηλωμένα στη Ροκ  ν ρολ που έβγαινε από το παλιό φτηνό πικ άπ μου

Έπαιρνα τ ακούσματα αυτά στην τάξη και το τικ τικ τικ της κιμωλίας του καθηγητή των νεοελληνικών με υπνώτιζε και τα επανέφερε στη σκέψη μου.

Πόνος στις αρθρώσεις δύσπνοια δύκολη μετακίνηση

Η πορεία προς το τέλος.ξεκίνησε.

Κάθε μέρα και πιο κοντά.

Κουράστηκα.

Παραιτούμαι.

Τέλος.

Ακολουθώντας το μονοπάτι που διασχίζει την πλαγιά του Λυκαβηττού και περνά μέσα από πρασινάδες και πεύκα με τη μυρωδιά της φύσης στα ρουθούνια μας,φτάσαμε στο πιο ψηλό σημείο της οδού Λουκιανού.

Εκεί,σε ένα σκιερό σημείο βρισκόταν ένα παγκάκι με μια καρδιά.

Ξαποστάσαμε για λίγη ώρα κι ονειροπολήσαμε.

Ήταν ένας ωραίος αναζωογονητικός περίπατος.

Μια ξεχωριστή νότα στην φρικτή ρουτίνα της επιδημίας.