Όρμησε πάνω μου.

Αμέσως έβγαλα τη μπλουζα

Την εντόπισα στο λαιμό μου

Άφηνε το κεντρί της

Ακριβως πανω απο το σφυγμο μου στην υπερκλειδια χωρα αριστερα...

Οξύς πόνος

Πανικός γιατί είμαι αλλεργικό άτομο

Λήψη αγωγής και μια ένεση κορτιζόνης

Πόνος στο τσίμπημα

Σφίξιμο στο λαιμό

Είχα γρήγορα αντανακλαστικά

Δεν άφησα το έντομο να με βλάψει άλλο

Εκεί κατοικούσε ο αυθόρμητος έρωτάς της...

Αυτος που πριν τα φτιαξουν συναντιόταν τυχαία ξανά και ξανά στο δρόμο

Ο Κώστας

Ο πρώτος της

Αυτός που κατάφερε ότι δεν κατάφερα εγώ

Νίκησε την απόσταση

Αρρώστησε πήγε στο νοσοκομείο και την είχε να ανησυχεί για εκείνον

Της αγόρασε ενα ακριβο φορεμα

Μου εκανε εντυπωση που το φοραγε οταν αμεσως μετα τη συναυλια του Νοτη Σφακιανακη και χωνευοντας μια Ζαμπούκα την πήδηξα 

Αυτο το φορεμα...το ακριβο δωρο του Κωστα...της αφαιρεσα

Λαμπυριζε στο σκοταδι οπως το τσιγαρο μου τωρα,20 χρονια μετα...στη δοασταυρωση φαναριωτων και μπενακη...

Κι εκεί που καθόμουν στο κυλικείο κι έπαιρνα το πρωινό μου...

Εμφανίστηκες ξανά...Αθηνά

Ήρθες για κάποια εξέταση

Με το που σε είδα θυμήθηκα

Το άρωμά σου

Το άγγιγμά σου

Όμως ήσουν άλλη από την ερωτευμένη Αθηνά

Απόμακρη

Έφυγες ξανά

Ίσως δε σε ξαναδώ

Ήθελα να κάνω έρωτα μαζί σου όμως δε με άφησες

Σε χαιδεψα σε φιλησα σχεδον παντου...με κοιταζες με αυτο το λαγνο υφος...

"Οχι τωρα,δε θελω..." μου ειπες

"Μου ελειψες..." της ειπα

"Πρεπει να φυγω"

Κι εξαφανιστηκε

Ερωτας η ποθος?

Δε με ενοχλησε σχεδον καθολου που μου εκμυστηρεύτηκε ότι τα είχε ένα χρόνο με κάποιον...

Αμέσως μόλις που είχε λήξει το δικό μας

Παθιασμένο τότε...

Κάναμε έρωτα στα όρθια στα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας της

Στο σπίτι 

Στο αμάξι 

Παντού και με πάθος

Το άρωμά της στο στόμα και στα ρουθούνια μου

Ξύπνησε και πάλι τις αναμνήσεις

Ήταν μια περιπέτεια όλο γεύση...

Τι πιο ρομαντικο να χαζευω το γεματο φεγγαρι ενω αδειαζω την ουροδοχο μου κυστη πισω απο ενα θαμνο

Ημιγυμνη απολαυση.

Αμαξια απο τη λεωφορο μπροστα να περνουν

Ο ανεμος να με χαιδευει απαλα

Και η νυχτα να εχει αρωμα καλοκαιριου

Ευτυχως που εχει πανσεληνο αποψε και βλεπω στα σκοταδια που κατουρω

Βίαιη είσοδος στους ναούς του ήθους και της ανθρωπιάς μου.

Άγρια βεβήλωση τους.

Ουτε σταχτη δεν θελω να μεινει απο αυτα τα αθλια κατασκευάσματα.

Επαναστάτες διέλυσαν τα πάντα.

΄Ερωτας.Φιλία.Ρομαντισμός.

Χάρτινοι πίνακες που τους πετάω στη φωτιά με σατανικό χαμόγελο στο πρόσωπό μου.

Πάει οτιδήποτε καλό μέσα μου.Πέθανε για πάντα.

Θέλει δύναμη το καλό μα και το κακό.

Στη θέση των παλαιών κτηρίων χτίζεται ο ατομισμός.

Η αδιαφορία για τον πόνο των άλλων ανθρώπων.

Η αδυναμία στα πάθη και τις ορέξεις της σάρκας.

Η φιλοχρηματία.

Ο εαυτούλης μου και μόνο να ναι καλα.

Κανενα δάκρυ για κουτάβια,μωράκια και πεινασμένα παιδάκια στους δρόμους.

Επίθεση στους ανθρώπους που με αγαπούσαν.

Γιατί αγαπούσαν τον καλο μου εαυτο.Αυτον που κατεστρεψα.

Αρα μαζι του απομακρυνα και ολους αυτους τους ανοητους απου ξεγαλασα με τη δηθεν καλοσυνη μου.

Ευαισθητος ρομαντικος διαφορα αλλα ψευτικα.

Φυγετε μακρια ολοι.Και αφηστε το θηριο να τραφει.

Όμορφα κορίτσια στα φανάρια,στις πλατείες και στις καφετέριες.

Το ένστικτο του κηνυγού σε ωθεί να τα κατακτήσεις.

Τις πιο πολλές φορές δεν θα ικανοποιηθεί η φλόγα αυτή που σε κάνει να επιθυμείς να σκορπίσεις το γενετικό σου υλικό στις μήτρες τους.

Τι υπέροχη αυτη η φύση!

Πόσο άγρια και όμορφη ειναι...

Ο κυνηγός πληγώνεται όμως...

Το κυνήγι είναι θέμα επιβίωσης.

Έχει κάτι το επικύνδινο,το αρχέγονο.

Τι να το κάνω το σπιτικό μαγειρεμένο φαγητό?

Το ξαναζεσταμένο κάθε μέρα?

Τι πιο γευστικό από φρέσκια πελαγίσια τσιπούρα να μυρίζει αφρό της θάλασσας?

Να την ψήσεις στα κάρβουνα , να τη ραντίσεις λαδολέμονο?

Και στο τέλος σαν άγριο σαρκοφάγο να την καταβροχθίσεις δίχως ίχνος συναισθήματος?

Αντίο κούκλα...

Μόλις έφυγες...ο καρχαρίας δε σε έπιασε στα σαγόνια του...

πονάει μα συνεχίζει να πεινάει...

Γιατί είναι άγριος...γεμάτος ένστικτα...

Χαλασμένος σταθμός...

Όσο παραμένω στο ωραιότατο ίδρυμα ακούω τα παρασιτά του να αλλοιώνουν τη μουσική της ζωης μου που παίζει γαλήνια

Η υπευθυνη διατροφης και τα τσιμ$@$@κια που έκανε η κάνει.Σε ποιον καθησε με ποιον τα εχει κτλ

Ελεος πλεον.

Καποτε εδωσα αξια σε εκεινη.Αξια αντιστροφως αναλογη του μηκους του φουστανιου που φοραει καθε πρωι που ερχεται στη δουλεια.Και μια ταμπελα που γραφει με μεγαλα φωτεινα γραμματα "Γ...στε με".

Τοσες διαδοσεις και φημες δεν μπορει.

Οπου υπαρχει καπνος θα υπαρχει και φωτια.

Η ραδιοσυχνοτητα αυτη μου ειναι πλεον αδιαφορη.

Απλα κανει ενοχλητικα παρασιτα.

Ηχορυπανση πως το λενε.

Καποτε θα με ενοχλουσαν οι παρεμβολες.

Τωρα απλα τα βαζω με τον εαυτο μου.

Ποσο αξια και χρονο ξοδεψα για το μηδεν.

Παμε παρακατω.

Χαλασμενο ραδιοφωνο.

Θα το κλεισω μια και καλη.

Ήσυχος στο κρεβάτι με πυρετό.

Απομόνωση από την τριβή με τον κόσμο τη στιγμή που πήγαινε να γίνει τραυματική

Τσακωμός σήμερα και άτακτη αποχώρηση απο τη δουλεια

"Δεν πα να κοψετε το λαιμό σας...εγώ φεύγω..."

Βαρύ κεφάλι.

Μέγγαινα σκέψεων σε αυχενα 

Καλυτερα η απομονωση για λιγο

Να πεσει ο πυρετος,να καταλαγιασει η καψα...

Αγαπώ

-το σεξ

-τα ψητα

-τη δροσια

-το τσιγαρο

-τη ροκ

-τις πουτανες

-τις μοναχικες βολτες με τ αμαξι

-τον ξηρο λευκο οινο

-την κρεπα σοκολατα μπανανα μπισκοτο

-τις πιτσες

-τα γρηγορα αμαξια

-τις τσοντες

-τη μοναξια

Δεν αγαπω

-τα κλαιοντα βρεφη και παιδια

-τη φλυαρια των ανθρωπων

-τις ασκοπες ερωτησεις

-το δηθεν ρομαντισμο

-τη χυλοπιτα

-το μοσχατο νταστυ

-τα νευρα

-τη τζαμπα δουλεια

-τα μεταγλωτισμενς καρτουν

-το σεξ εντ δε σιτυ

-να με.λενε καλο ανθρωπο

-τη μοναξια

-Χρόνο στον έρωτα.

Χρόνο ζητούν όσες βρίσκονται σε μπερδεμένες καταστάσεις ή όσες δεν πολυγουστάρουν.

"Μου δίνεις λίγο χρόνο"?

ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ η σωστή απάντηση

-Χώρο στον άλλο που θα λείψει σε σένα.

Καλύτερα να πιέσεις παρά να πιεστείς.

-εμπιστοσύνη στις γυναίκες που φοράνε μίνι φούστα στο χώρο εργασίας τους.Θελουν να δειξουν τα μπουτια τους.Ειναι πορνες.Τελος

-δευτερες ευκαιρίες.Για να ολοκληρωθούν τα λάθη των πρώτων?

Αν χωρίσεις από καποια...οσο η καρδια κι λαχταρα.

Μην χαραμισεις την ευκαιρια σε κεινη.Αλλα σε μια αλλη νεα γνωριμία.

Να είσαι ο εαυτός σου...πολύ δύσκολο μερικές φορές!

Στο τώρα αποτελείς κάτι το εξαιρετικό για εκείνη που έχεις απέναντί σου...

Στο αυριο θα εισαι παρελθον και πρωην και εκείνη θα κοιτά άλλον στα μάτια ως αυτό που εσύ είσαι τώρα.

Θα σε κοιτά αδιάφορα όπως βλέπει τώρα κάποιον πρωην της.

Εκτος κι αν "στεριώσετε"

Δηλαδη μεινετε στη σχεση.

Εκτος κι αν προχωρησετε εις γαμου κοινωνιαν η κανετε παιδι.

Το ονειρο σχεδον καθε γυναικας.

Αυτο το κλαμμα που οταν το ακουω ανακατευομαι.

Εντονο.Διαπεραστικο.Εκκωφαντικο.

Απαιτησεις.Τα νευρα μου.

Ο κυκλος των σχεσεων ειναι ενα γεωμετρικο σχημα που αν σπασει και γινει ευθυγραμμο τμημα οδηγει σε αυτα τα σημεια ακριβως.Της πατροτητας και της μονιμοτητας.

Οτι κι αν διαλεξεις κατι χανεις κατι κερδιζεις

ΝΟΜΟΣ.

Θελω τη μοναξια μου η την ησυχια μου?

Μεχρι ποτε θα μπορω να κανω κυκλους που ποτε δεν τελειωνουν και παντα ανανεωνονται?

Σκεψεις στιγμης ενω διανυω μια φαση που αναρρωνω απο ενς προσφατο τραυμα αλλα ωστοσο εχω καταλαγιασει τους δαιμονες μου...

...διαδόθηκε...

η 'πόρνη' του ιδρύματος ξαναχτύπησε.

Δε σεβάστηκε ούτε τον εαυτό της,ούτε το κλειστό του χώρου δουλειάς, ούτε τίποτα άλλο.

Λες και χάθηκαν οι επιλογές της από αλλού.

Τέτοια ανασφάλεια.Τέτοια ανηθικότητα και φτήνεια.

Τι κέρδισε?

Ένα παραπάνω αγγούρι στη σαλάτα της,για να μιλήσουμε και με όρους που ταιριάζουν στη δουλειά της.

Όσο για μένα?

Λαχείο!!

Οριστική διαγραφή από κάθε σημείο που της είχα παραχωρήσει.

Όταν πασχίζεις να δώσεις αξία σε κάτι φτηνό...αλλά εκείνο παραμένει σε εκπτώσεις από πανέρια λαικής...

Ήρθε για λίγο,άπλωσε τις φτερούγες του πάνω μου με αγάπη και ξαναχάθηκε στους ουρανούς...

Πήγε στη γη του πράσινου,της αγνότητας των παραμυθιών και της μουσικής...

Με έκανε να θυμηθώ πως είναι να έχεις όμορφη ψυχή.

Αυτή η ομορφιά είναι που κάνει τα μάτια να δακρύζουν αληθινά.

Είδα τη δική μου ασχήμια...

Σκέφτηκα την αλλαγή

Μα βρήκα εμπόδιο τον ίδιο μου τον εαυτό με τις αδυναμίες του...

Για την ηδονή της σάρκας πόσα λάθη μπορείς να κάνεις...αμέτρητα...

Κάθησα και σκέφτηκα...τις επιλογές μου...

Πόσο άσχημο κόσμο γνώρισα.Γυναίκες με όμορφο περιτυλιγμα,άσχημες και χαζές μεσα τους.

Παντρεμενες,χωρισμενες,ελευθερες...

Καθε μια απο αυτες ειχε μιαν ασχημια.

Θα μπορουσα να τις αναφερω μια προς μια αναλυτικα αλλα δεν ειναι ο σκοπος μου να δειξω την ασχημια τουτου του κοσμου.

Αλλωστε ασχημος ειμαι κι εγω.Ισως οχι τοσο οσο οι επιλογες μου.Ισως το ιδιο.

Αντε να κρινεις τωρα τους αλλους οταν εισαι εξω απο το δικο τους χορό.

Αντικειμενικά πάντως...ο άγγελος που μ επισκλεφτηκε απο τα παλια...

Ειναι σε μεγαλη αποσταση πιο πανω απο εμας τους κατω.

Ηρθε και μου αφησε ενα διδαγμα.

Να αφησω την καρδια μου να βγει στην επιφανεια.

Να σταματησω να σκεφτομαι με ορμες και ενστικτα που στηνουν παγιδα στην καρδια.

Πρεπει να δουλεψω πολυ με τον εαυτο μου.

Ηδη γνωρισα τα σαπια.

Τα ξερω.

Σ ευχαριστω Άγγελε που ηρθες και με εκανες να δακρυσω ξανα απο αληθινη αγαπη.

Σου ευχομαι να βρεις το δρομο σου.

Δεν εχω το δικαιωμα να σε κρατησω.Οσο τελειο κοριτσι κι αν εισαι.

Δεν σου αξιζω.

Και το εννοω.

Εχω μια μαυρη θαλασσα να κολυμπησω γεματη λαθη και αμαρτιες.

Εχω ενα πονο να πληρωσω ως φορο.

Μια μαχη να δωσω.

Σ ευχαριστω.

Ευχομαι ναα βρεις μια ζεστη αγκαλια και ενα ανθρωπο να σε αγαπαει οπως μονο σε ενα Αγγελο αξιζει.

Καλο ταξιδι στη Γη του παραμυθιου και της αγαπης!

Ψυχρό αεράκι μαζί με μυρωδιά αλμύρας και αντιηλιακού...

Τι παράξενη αίσθηση ενώ ξεκουράζομαι από περπάτημα 2 χιλιομέτρων στην ανατολική ακτή της Αττικής...

Βαρύς με μια ανάσα κουρασμένη

Με πόνο στη μέση

Δίπλα μου ο πιο σημαντικός άνθρωπος της ζωής μου να μου δίνει συμβουλές που με κάνουν να δακρύζω

"Να βρεις μια κοπελα να σε νοιαζεται,να σε προπονεί να έχεις καλή φυσική κατάσταση..."

Ένας πραγματικός Άγγελος δίπλα μου για λίγο

Ακόμη δηλώνει έρωτα για μενα

Εγω παλι ξερω πως δεν ειμαι...ποτε δεν ημουν...

Τι κριμα....

Αυτος ο ανθρωπος με αγαπα αληθινα...

Κι εγω για ακομη μια φορα θα τον διωξω

Εγωιστικο να κραταμε για εμας το καλο οταν δεν μπορουμε να το ανταποδωσουμε...

Παγωμένο Καλοκαίρι...

Ακούω τα χιτακια αλλων εποχων τοτε που τα καλοκαιρια ειχαν ζωη και ζεστη....

"Ισως ειναι η τελευταια φορα που σε βλεπω"

Ισως δεν ζησω αλλο...

Θα πρεπει ομως να δωσω τη μαχη μου.

Δεν θα παραιτηθω.

Δεν κανει ψυχρα αλλα δροσιζει.

Αστειοι που ειναι...ακομη εχω τις αισθησεις μου...κι ανοιξα να γραψω εδω...στις σκεψεις...της στιγμης...

Αστειοι που ειναι ολοι...μου βαζουν οξυγονο...ο οδηγος τρεχει να με μεταφερει...

Τι με νοιαζει εμενα...

Κανω ταξιδι σε ομορφα χαμογελα...σε αναμνησεις...

Χαχα

Δεν φοβαμαι να πεθανω φιατι εζησα αληθινα

Η δικιά μου μέρα...μακριά απο τοξινες

Κανω αυτο που μου αρεσει

Ειμαι ηρεμος με τη συνειδηση μου

Για καφε κοντα στη γειτονια

Εχει ωραιο καιρο εκει εξω κι δεν εχω κανενα λογο να στενοχωριεμαι

Η ζωη εχει διδαγματα 

Σε μαθαινει αν μπορεις να το διακρινεις

Μην μπαινεις σε πεδια μαχης αλλων θα κουραστεις αδικα κι ασε που μπορει να σε βρει και καμμια αδεσποτη

Ασε τα μετρια μυαλα να αντιλαμβανονται μια βολικη πραγματικοτητα

Εγω θα φτιαξω τη δικη μου ευτυχια με τα δικα μου υλικα

Αυτη ειναι η μερα μου.Να νοιωσω καλα να χαλαρωσω...να κανω μονο οτι μ ευχαριστει.Απο τα πιο μικρα μεχρι τα πιο σπουδαια.

Και κατι τελευταιο

Γιατι να νοιωθεις ασχημα επειδη καποιος αλλος δεν αξιζει?

Τελικά κατάλαβα.

Δεν έφταιγε το ίδρυμα αλλά κάποιοι πολύ λιγοστοί άνθρωποι μέσα σε αυτό.

Το φιλοσόφησα.Δεν μπορώ να προστατέψω από το κακό κανέναν.

Και γιατί να το κάνω άλλωστε.

Για να ακούω το εφηβικό παραλήρημα αυτού που θέλει να κάνει του κεφαλιού του?

Ας βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα άλλη μια φορά να τρώει γιαούρτια που θα εκτοξεουνται απο το οχλο.

Τα γιαουρτια αυτα δεν θα λερωνουν εμενα πλεον οπως καποτε.

Δεν με αφορα...σωστα.

Ειμαι ασφαλης λοιπον απο τη γιαουρτιλα της κατακραυγης.

Αφου θελεις κολυμπι σε σκατα τι μπορω εγω να κανω?

Εκλεισαν οι σκεψεις μου στο θεμα.

Ευτυχως εγω εστριψα νωριτερα.

Εχω αποφασισει να κανω επιλογες που θα εχουν σοβαροτητα και θα οδηγουν σε ευτυχια.

Και οχι σε συγκρουσεις και δυστυχια.

Μια μερα μακρια απο το ιδρυμα καθαρισε το μυαλο μου.

Ας κρατησω αποσταση και οχι κακια...για μενα πανω απ ολα.

Η ζωη εχει τοσες ομορφιες εκει εξω...

Τί θες και κοιτάς προς τη λασπουρια των ανθρωπων εκει?

Δεν τα ξερεις?

Τι σχεση εχεις εσυ με ολα αυτα??

Τα απόνερα της απομάκρυσής μου από το ίδρυμα

Η υποκρισία του "συναδέλφου".

Μόνο και μόνο για να "γράψει" άλλη μια επιτυχία στο "bay book" οπως το ονομαζει.

Ευτυχως τα δειγματα ηταν θετικά απο την πλευρα της.

Καποτε ηταν ξεχωριστη για μενα.

Ποσο θα κοστιζε να μπει σε μια φτηνη λιστα ξεφτυλας.

Το απεφυγε δινωντας τιμη σε αυτην την ιδια και σε μενα που την ξεχωρισα.

Ομως ο αποηχος της κρουσης δυνατος.

Η σιχαμενη αμοιβαδα αφησε τα ιχνη της

Εκανε  like στη φωτο της.

Γεμισε με λασπη το χωρο.

Τελος παντων.

Δυσκολη μερα η χθεσινη βουβη η σημερινη.

Καθενας με τον πονο του.

Ισως ηταν η τιμωρια που ξαναενοχλησα ενα ηφαιστειο που ειχα κοιμησει απο καιρου

Παντως ευτυχως που αρνηθηκες να μπεις στη φτηνολιστα ενος ανθρωπου που ονομασες αξιολογο(αξιολογος για ποιο λογο?)ο οποιος ειναι ισα και ομοια με την κοπρολαγνεια που τον διακρινει.

Ποση βρωμια εκει μεσα Θεε μου.

Υπαρχει μια χουφτα ανθρωπων που λερωνουν το περιβαλλον αποπατωντας δεξια κι αριστερα τα περιτωματα τους

Απορω που δεχτηκες τη μυρωδια.

Ας κρατησω αποσταση απο ολο αυτο.

Γνωριζω πως οτι κι αν κανεις θα βρω δικαιωση

Αν δοκιμασεις να μπλεξεις μαζι του,θα εχω επιβεβαιωθει τρανα.Θα το εχεις βιωσει με το χειροτερο τροπο.

Αν δεν δοκιμασεις θα ειμαι απλα πολυ χαρουμενος που με ακουσες και δεν εγινες αλλη μια τιποτενια θεμα συζητησης σε ανδρικα πηγαδια στο βουρκο του ιδρυματος...