...fuck her with all the possible ways...no matter what...

Χρώματα,μυρωδιές,θερμοκρασία...λαχάνιασμα,ταραχή...όλα τα ερεθίσματα διεγείρουν τις αισθήσεις μου στο μέγιστο...

Τι παράξενος κόσμος...ο δικός μου...αναμνήσεις,πραγματικότητα,φαντασία...όλα στην ίδια τρελή πότε έγχρωμη,πότε μαυρόασπρη οθόνη...

Οι περαστικοί μοιάζουν απόμακροι και ταυόχρονα τόσο κοντά...λες και είναι οικογένειά μου...μια πολυμελής οικογένεια...

Όλοι μοιάζουν να ψάχνουν το κάτι και το τίποτα...

Εγώ ψάχνω αργό και απολαυστικό θάνατο...

Τίποτα δεν έχει γευση...χωρίς λίγη μυρωδιά καταστροφής...

πάλι κατάδυση στα σκοτάδια μου....

βαρετη διαδικασια...

Ουτε κρυο κανει ουτε ζεστη.Δε νοιωθω τιποτα.Φλατ ολα.Παραξενο.

Ενα σπιτι στην Πλακα.Κατι απογευματα οχι κατσε μεσημερια οχι μαλλον απογευματα καλυτερα.Ναι.Να παιζω κιθαρα γυμνος και να εχω αγκαλια τη γυναικα που ποθω πιο πολυ...να της κανω ερωτα εκει δημοσια...ολος ο κοσμος να μην υπαρχει...να ειναι παγωμενοι και μαυροσπασπροι...

καπου το ξαναγραψες αυτο ρε μαλακα επαναλαμβανεσαι

Κουραστηκα...αυτο το βραδυ ειναι μουντο και ξερο...στεγνωνει το στομα μου...τσιγαρο και ποτο μονο....αυτο θελω...

Αυριο δουλεια...οχι ρε πουστη...δε γουσταρω...μια βαθεια ανασα και οτυαν σχολασω θα παω βολτα στο αγαπημενο μου σημειο...εκει...θα ηρεμησω...

αυτο θα ναι το δωρο στο εαυτο μου που ηταν σωστος επαγγελματιας...

Κάθομαι στον μαύρο δερμάτινο καναπέ με το πόδι χτυπημένο.Ακούω τον σαξοφωνίστα που μένει δίπλα να παίζει μουσική...Ο ήχος του κουδουνιού έρχεται να στολίσει την ατμόσφαιρα...Η πόρτα ανοίγει...το φως χαμηλώνει...ο σαξοφωνίστας σωπαίνει..