Εδω ειν το μαυρο(καρα) Σουλι
Χαχα
Μερικες φορες πρεπει να παιρνεις τη ζωη ελαφρια
Να μη βαραινεις άσκοπα
Υπαρχουν θεματα για να σηκωσεις αν πραγματικα θες να κουραστεις
Καλο θα ηταν να βαρυνεις το μυαλο σου με σκεψη πριν βγαλεις συμπερασματα
Αναρρωτησου οχι ποσο στραβος ειναι ο γυαλος αλλα ποσο στραβα αρμενιζεις
Εγω αυτο που ξερω ειναι πως κακιες δε κρατω
Θα δεις
Θα ρθω πρωτο τραπεζι πιστα στου Μητσου το κουτουκι κατω απ τις σουβλες και θα τραγουδησω
Εεεενας αιτος καθοτανεεεε μωρεεεε καθοτανεεεε
Γελα γελα γελα μικρη μου γελα γεεελα ειναι ο μεζες μια τρελα
Ουιπ ωρε μανουλαμ!
- Στείλε ΣχόλιοΕπιτέλους το διαζύγιο βγήκε.
Με είχε κουράσει το κυνήγι που έκανε στις κοπελες μου
Τελευταιο θυμα της ενα γλυκο μελαχροινο Κοριτσι απο την εδρα του παναιτωλικου...
Ομως τωρα την εστειλα στη μανα της και αυτη και τα 3 μας παιδια
Παρακαλειστε πολυ αν ησασταν πρωην μου που σας τρομαξε αυτο το τερας να το δηλωσετε και θα παρετε
-μια τοστιερα
-ενα ροζ φλαμιγκο
-ημιυπογεια μεζονετα στα Πατησια
-εμενα
Και τον πουλο
Την αγαπη μου
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΈτσι ήταν η σημερινή διαμάχη με τους "συναδέλφους" στη δουλειά.
Έδειξα τα δόντια μου.
Το βρυχηθμό μου.
Μεγάλο κόστος όμως οι πρωηβ φίλοι σου να είναι νυν εχθροί σου.
Να πέφτουν από τα πρόσωπά τους οι μάσκες προβάτων που είχαν.
Δυστυχώς κανεις δε νοιαζεται για κατι παραπανω απο τον εαυτο του.
Τωρα αποσυρμενος υποφερω απο την εισπραξη τετοιας εχθρικοτητας.
Υποστηριξα το δικιο μου και μαχηθηκα ως αρχοντας...ως Λεων...
Η μερα ηταν εντονη σημερα.
Ηδη απο χθες ειχα καποιες μικροενοχλησεις στο στηθος μετα απο την προπονηση του κικ μποξ.
Προσπαθω να ηρεμησω,αλλα ο πονος στο στηθος μεγαλωνει.
Δε με απασχολει τοσο αυτο.
Θα μπορουσαμε τοσο ομορφα να ημασταν αδερφια και βα υπαρχει αγαπη γυρω μας.
Αντι αυτο υπαρχει εγωισμος και συμφερον.
Παντου.
Μια πολυ δυσκοκη μερα η σημερινη.
Πας να κανεις ενα καλο και σε κανουν να το μετανοιωνεις 10 φορες...
Αχαριστοι ανθρωποι!
Η ζωη σας περιμενει στη γωνια να σας ανταμειψει με τη φλατ μετριοτητα που σας αξιζει!
Οσο για μενα...καλυτερα στο παγωμενο μου Καστρο παρα στα πηγαδακια σας...
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοPushed around and kicked around, always a lonely boy
You were the one that they'd talk about around town as they put you downAnd as hard as they would try they'd hurt to make you cry
But you never cried to them, just to your soul
No, you never cried to them, just to your soul
20 χρόνια πέρασαν από τότε...
Από εκείνο το θυμωμένο βράδυ σε κάτι στενά του Γκύζη
Έκανε καλό καιρό.
Της επέστρεψα πίσω όλες τις κασέτες με τα τραγούδια του Τσακνή και Μαχαιρίτσα...
Κι εκεί που ήμουν ένα άγριο θηρίο έτοιμο να επιστρέψω πίσω στη φωλιά της απομόνωσης και των video games...με άγγιξε απαλά στην πλάτη και μου είπε
...περίμενε...
Οδηγηθήκαμε στο ''δωματιάκι'' ,ένα μικρό χώρο στον ημιόροφο κάποιας πολυκατοικίας που απομονωνόταν να διαβάσει τα μαθήματα της.
Έγραψα στο λεύκωμά της μια ιστορία για ένα τριαντάφυλλο που κάποιος περαστικός διαβάτης είδε και θαμπώθηκε από την ομορφιά του τόσο πολύ,που δεν θέλησε να το κόψει.
Κοιμηθήκαμε αγκαλιά.
Ήταν μια όμορφη νύχτα κι ας το ξημέρωμά της κλόνισε για πάντα αρνητικά το είναι μου.
Πώς πέρασαν 20 χρόνια από τότε...
Πως η καταστανόξανθη γαλανομάτα teenager που μου έκλεψε την καρδιά μετετράπει σε μια ωριμη πλεον μανουλα και πως η γοητεια της δεν υπαρχει πλεον στα δικα μου ματια.
Μπορεί όλα αυτα να ξεφτυσαν με το περασμα του χρονου.
Μπορει να εχασα κι εγω ολο μου το ρομαντισμο.
Μπορει το τριανταφυλλο να μαραθηκε μεσα μου.
Αλλα αυτο δε σημαινει πως δε θα κανω μια προποση σε αυτη τη νυχτα που το κοριτσι που ερωτευτηκα δυνατα επεσε στην αγκαλια μου και αποκοιμηθηκε σαν εξημερωμενη τρυφερη γατουλα.
Στην υγεια των στιγμων λοιπον.
Στην υγεια σου Αργυρω.
- Στείλε ΣχόλιοΌχι δεν αναφέρομαι στον αγαπημένο μου Χάρυ Πότερ και στο πόσο όμορφα Χριστούγεννα έκανα συντροφιά με το οπτικοακουστικο του υπερθεαμα...
Αναφερομαι σε μενα.
Πως γινεται να ειμαι ενας μικρος μαγος.
Να καθομαι σε τοσα καρφια πανω και να μην πονω.
Να εξαφανιζομαι απο τη ζωη ανθρωπων αλλα να μη τους εξαφανιζω απο την καρδια μου.
Να πινω και να μη τους βριζω ουτε να τους ξεχνω
Μα να τους αγαπω.
Για καποιο λογο τους εφερε ο Θεουλης στη ζωη μου
Για να τους αγαπησω και να τους χασω
Για να νοιωσω το κενο στην καρδια μου
Για να συγκινηθει και να καταλαβω πως διαθετω...καρδια...
- Στείλε ΣχόλιοΑληθινή καθαρή αγάπη.Με δόσεις έρωτα.
Όχι αυτά τα σ αγαπώ που συνηθίζονται από ρηχούς ανθρώπους.
Αγαπώ σημαίνει αγκαλιάζω με τις ατέλειες.Με την αλήθεια.
- Στείλε ΣχόλιοΠήγα για κοντοσούβλι σε μια ταβέρνα γεμάτη αναμνήσεις...
Είδα τη φιγούρα σου ως φάντασμα να ξεπροβάλλει πίσω απο την τσίκνα
Στο κασετοφωνο έπαιζε Τάκη Καρναβά "παρήγγειλα να φέρουνε στο γάμο σου λουλούδια" και σκεφτόμουν πόσο άδικο θα ναι που θα ανεβεις με άλλον Χρήστο τα σκαλια στον Αη Νικολα...
Αυτες οι σκεψεις μου ενω συμπληρωνα το στοιχημα
Παναιτωλικός ΑΕΚ 1-0
Με δάκρυα πότισα το δελτίο και τα δακρυα μου εφτασαν στο στομα μου ανακατεμενα με πετσα απο τη γουρουνοπουλα που ετρωγα στο ταβερνακι...
Αι μανα μ!!!
- Στείλε ΣχόλιοΤο ρεύμα του σε απομακρύνει από αγαπημένα πρόσωπα
Θα ήθελες να γυρίσεις πίσω πολλές φορές
Να μείνεις λίγο ακόμη
Μα δεν γίνεται
Η ορμή του ποταμού δε συγκινείται,δε σταματα και δε γυριζει πισω
Σκέψεις μου καθως παρακολουθω το κλασσικο εργο "μονος στο σπιτι".
Ποσα Χριστουγεννα εχω περασει με αυτη την ταινια...
Ποσοι ανθρωποι που ηταν διπλα μου εγιναν πλεον φαντασματα για μενα,αληθινοι για καποιους αλλους
Ετσι συμβαινει οταν αποχωριζεσαι καποιον και δεν γινεται να γυρισει πισω...
Γινεται φαντασμα ανυπαρκτο...
Και ο ποταμος συνεχιζει να σε παρασυρει...με μονες σταθερες αξιες τα αψυχα...
Οπως μια κλασσικη ταινια που παιζει ξανα και ξανα...
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΜέσα απο το κακαδο αλλης μιας πληγης...αρχιζει να φαινεται το νεο μου δερμα...
Ανθεκτικοτερο...δυνατοτερο...σκληροτερο και πιο υγιες!
Σημερινη προπονηση γεματη ενεργεια και δυναμη!
Σωμα υγιες και ενας νους καθαρος...
Παιζω δυνατα και αντρικια...με θαρρος...!!!!
Ειμαι ηδη νικητης!!!
Η ζωη εχει ενα σωρο ομορφες εκπληξεις στη γωνια!!
Εκει που δεν το περιμενεις...να κατι καινουριο στη ζωη σου να σε κανει να χαμογελασεις ξανα!!....
- Στείλε ΣχόλιοΟι γιορτές πλησιάζουν και θα είσαι αλλού
Σε άλλη αγκαλιά
Τα χριστουγεννιατικα φωτακια θα αναβοσβηνουν και θα του χαμογελας...
Θα κανετε ερωτα
Θα εισαι ευτυχισμενη μακρια μου
- Στείλε ΣχόλιοΟ γαληνιος υπνος τελειωνει καποια στιγμη
Το μαξιλαρι βαρυ και ασηκωτο
Ο καφες πικρος και συνηθισμενος
Η ζωη κενη και επαναμβανομενη
Μια απο τα ιδια
Βολτα στο βουνο
Οι μερες θα περασουν και θα καιω
Οι νυχτες θα με κρυωσουν σιγα σιγα
Και θα ξαναγινω παγος αστραφτερος...
- Στείλε ΣχόλιοΣτο αγαπημένο μου καφε...έπαιζε αυτο...κι εγω απολαμβανα τραυματισμενη ευτυχια...
- Στείλε ΣχόλιοΜπορει να φευγουν οι πιο πολλοι μετα τη δοκιμασια
Αλλα το να δειχνεις τον εαυτο σου απο την αρχη ειναι σωτηριο για ολους
Ποιος αγαπαει μια αληθεια στην αρχη?Κανεις
Οι πιο πολλοι ζητουν υποσχεσεις και χαμογελα
Λογια που καποτε θα ξεφτισουν και θα χαλασουν καρδιες
Συνεχιζω μονος μου
Φυλαω καλα τον παραδεισο μου
Ενα μερος που θα αγκαλιασει με ολο το παθος,την αγαπη και τη στοργη του κοσμου τον ανθρωπο που θα με.ερωτευτει για το ποιος στ αληθεια ειμαι
Οχι για το ποιος φαινομαι
οχι για το ποιος φανταστηκες η θα θελες να ειμαι
Οχι για τη δουλεια μου η για την επιφανεια του χαρακτηρα μου(ποσο "καλο" παιδι ειμαι)
Αλλα για την αληθεια μου
Για τις χαρες και τις πληγες μου.
Μονος λοιπον συνεχιζω το ταξιδι μου...
Κι εχω στο σακουλι μου τα αγαθα που αλλοι θα σου υποσχεθουν στα ωραια λογια της αρχης μιας "υπεροχης" νεας γνωριμιας...
4 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΔρόμοι χωρίς καλό φωτισμό
Καμένο κάτι να ρχεται στα ρουθουνια μου απο την προσπαθεια καποιων να ζεσταθουν
Εξαθλιωση παντου
Σκουπιδια και αλλοδαποι στους δρομους
Γκραφιτι σε καθε τοιχο
Καποιοι με.αναγνωρισαν πισω απο τη σκοτεινη μου φορεσια
Ο ανδρας με.τη γυναικα του και το μωρο του στο αμαξ"Γιατρε εσυ εισαι?Εδω?Στα Εξαρχεια?"
Καποτε τους ειχα βοηθησει.Ειδα στα προσωπα τους τη χαρα και το θαυμασμο μα και την απορια.
Ναι ο γιατρος σας τα βραδια ντυνεται βαμπιρ...και περιφερεται ασκοπα στο κεντρο της παρακμης...
Με.τη θλιψη ζωγραφισμενη στο βλεμμα του.
Κι η σκοτεινη βολτα συνεχιστηκε...
Πισω απο τους καπνους και το χαμηλωμα των φωτων της πολης...
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο...Απεικονιζε το αυτοκολλητο στο μπροστινο παρκαρισμενο μαυρο ταγιοτα
Ενας κακοφωνος τυπος καθαριζε κατι ξεροχορτα στο λεμονοδασος...
Δαιμονικα πληγωμενο αρνι...
Το ειχαν μαλλον αποκεφαλισει και το.αιμα ειχε πλυμμηρισει τα ματια του
Τελικα η ζωη ετσι ειναι
Στα παιρνει ολα
Τιποτε αληθινο
Τιποτε ουσιας
Κανεις να κρατησεις λιγο ευτυχια στα χερια σου και σου ξεγλυστρα...σαν.νερο που δραπετευει απο τη χουφτα
Το.χω ξαναγραψει
Στα ωραια δεν υπαρχει ελεγχος
Δεν.υπαρχει τιμονι
Το βαρυ οχημα των ονειρων γκρεμοτσακιστηκε και εσπειρε το θανατο.
Το κοκκινο στα ματια ενος αθωου προβατου
Που τωρα θυμιζει τρομακτικο δαιμονα...
- Στείλε ΣχόλιοΤι κι αν εισαι μακρια
Βλεπουμε δυο διδυμα φεγγαρια
Διαφορετικα
Φεγγαρι μου χλωμο να τρως
Μη χλωμιασεις κι αλλο
Ο Τερζης χτυπησε μια γουρουνοπουλα και τραγουδισε το ασμα
Το γνωστο
Μολις μου εφυγε ενα κλασμα
Μελωδικο
Βυθισμενος στις σκεψεις μου κολυμπω
Καποιος να κλεισει τη βρυση
Εχει ο κοσμος πλημμυρίσει
Διδυμα ειναι ολα τα σημαντικα πανω μου
Διδυμα φεγγαρια
Διδυμα παπαρια
Χαχα
Να κανω και την πλακα μου να σκασει ενα χαμογελο να φωτισει το προσωπο μου
Να γλυτωσω απο τον βαρυ πονο του αποχωρισμου
Κλαιω τις ελπιδες καιω
Μαδαω μαργαριτες μ αγαπα δε μ αγαπα η με αλλον μ απατα?
Γεμισε ο ουρανος αστερια
Κι εχω ποτιστει με ουζα
Εχω στην καρδια μαχαιρια
Γιναμε θαρρω παρτουζα
Ειν τα διδυμα φεγγαρια
Στου τοξοτη το ροσκοπι
Μου πε η Κυρα Γιωργια
Πως πηδιεσαι με Προκοπη
Γαβ γαβ
Χικ χικ
- Στείλε ΣχόλιοΕρωτευμένο ένα ζευγάρι
μες της πλατείας τον πανικό
Κι ας είν μισόγιομο φεγγάρι
φαντάζει ωραίο,ιδανικό
Αυτό το κρύο μ αγκαλιάζει
δίνει ανάσα στην καρδιά
σαν σπουργιτάκι που κουρνιάζει
σε μισογκρέμιστη φωλιά
Δεν έχω σπίρτα κι αναπτήρα
μα έχω μια φλόγα στην ψυχή
θ ανάψω ονείρου το σπινθήρα
κι ας έχει αέρα και βροχή
6 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΗ καρδιά ράγισε...
Η ονειροπαγίδα δεν κατάφερε να παγιδευει το ονειρο και της ξεφυγε...
Ωστοσο οι αναμνησεις ζουν...
Σε θελω κολασμενα...
Κι ας τα λογια μου ηταν προκες...
Τα χερια μου ειναι χαδια...
Που σε κρατουν αγκαλια στου εγωισμου σου τα σκοταδια..
Βγες στο φως μικρη μου
Να δεις τα ματια μου να σε αγγιζουν στην ψυχη...
- Στείλε ΣχόλιοΚαταστροφή και Μεγαλείο...
Τόσο κοντά αλφαβητικά...
Ένα Λάθος ανάμεσά τους αρκεί
Να οδηγήσει προς τα πίσω...προς την καταστροφή...
Ενώ αλλοιως θα πηγαίναμε μπροστά...στο Μεγαλείο και στη Νίκη των ευγενικών μας συνασθημάτων...του καλού μας εαυτού.
Ξεκίνημα νέο προς ορίζοντες ευτυχίας...
’φιξη στο Όνειρο...στον Παράδεισο...σε μια Ρόζ πολιτεία...
Στάση εκεί για πάντα....
Προς τα πίσω στην αλφαβήτα δε θα σ αρέσει η διαδρομή...
Της Καταστροφής ακολουθεί Ίασης ανάγκη...κι αν αποτύχει...ο Θάνατος που στα παίρνει όλα...
Γι αυτό και ’νοιξε Βήμα Γενναίο μακριά από Δυστυχία και χτίσε μια Ευτυχισμένη Ζωή πάντα Ηλιόλουστη στην καρδιά σου...
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΚλείσε τα μάτια σου
Δες την ανάσα σου μόνο
Νοιώσε την ισορροπία στο σκοτάδι
Ρίξε μπουνιές.Κάνε άμυνα.
Χάραξε διαδρομές στο μαύρο του μυαλού.
Αποθήκευσέ τες στους χάρτες του.
Ακολούθησέ τες όταν η καρδιά χτυπήσει δυνατά
’κου το ρυθμό της
Χόρεψε πολεμικά στο "τέμπο" του.
Ανάσα και χτύπος καρδιάς.
’νεμος και Κεραυνός.
Κλείσε τα μάτια και θα δεις...
- Στείλε Σχόλιοτο άκουσμα αυτό μου κάνει παρέα
Επιστροφή στην πεζή χωρίς εκπλήξεις καθημερινότητα.
Η ζωή είναι μια ταινία.
Δεν υπάρχω στα αλήθεια.
Το φιλμ παίζει τις παραστάσεις της και το ζεις...σε 3 διαστάσεις...το νοιώθεις...
υπάρχει εντονη συγκινηση.
χαρα οταν συμβαινει δακρυ οταν σταματα
Το φιλμ του χθες καιγεται στο φως του σημερα...
Ομως το.φως αυτο δινει εικονα στην παρασταση του τωρα.
Δωσε τον καλυτερο σου εαυτο.
Μα κι αμα δε τα καταφερεις μη φοβασαι.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΗ ετσι δειχνει τουλαχιστον...
Στο τελος μιας πολυ ωραιας προπονησης...
Κατα τη διαρκεια των πους απς της αεροποριας...
Το μεγαλο δαχτυλο μου γυρισε καθως δεχτηκε ολο μου το βαρος...
Μελανιασμενο και ακινητο...
Κριμα...ενας τραυματισμος σε παει πισω...
Αλλα ΔΕ ΣΕ ΣΤΑΜΑΤΑ!
Ειναι μεσα στο προγραμμα και αυτος!
Καθε μερα και καλυτερος κι αυτο μετραει!
Σημερα επισης εμαθα να αγαπαω...
Ειναι ενα απιστευτο συναισθημα..
Βαζεις τον εγωισμο σου σε δευτερη μοιρα!
Νοιαζεσαι περισσοτερο για τον αλλον παρα για τον εαυτο σου..τι παραξενο συναισθημα!
Η ζωη εχει απωλειες και διδαγματα!
Καθε μερα πιο σοφος...
Με τα λαθη και τα σωστα μου...υπερηφανος..
Κι ας ειμαι μονος σε ενα παγωμενο μερος και τραυματιας!
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΛένε πως ο εαυτός μας ξέρει καλα τι κάνει κατά βάθος.
Αντιδρώ και έντονα.
Καταστρέφω κάτι που φαίνεται όμορφο.
Εκ πρώτης όψεως μοιάζει με κατάρα.
Κάνω ερωτήσεις.Ψάχνω.Ερευνώ.
Και οι αλήθειες που αποκαλύπτω,με πικρίζουν.
Θα μπορούσα να μη τις ψάχνω.
Θα μπορούσαν να μη με αφορούν.
Πίσω από όλα αυτά κρύβεται μια εικόνα.
Η εικονα πως δυο ανθρωποι ισως καταβαθος δεν ειναι πλασμενοι ο ενας για τον αλλον.
Κι ευτυχως που εγιναν αυτες οι ερωτησεις.
Γιατι μας γλυτωσαν τοσο χρονο τζαμπα δεσιματος.
Δεν πρόκειται περί αυτοκαταστροφής.
Περί σοφίας πρόκειται.
Περί πρόωρης αποκάλυψης της αλήθειας.
Μιας αλήθειας πικρής.
Δυο ανθρωποι δεν ταιριαζουν τελικα.
Αν ταιριαζαν...είτε που οι ερωτήσεις αυτες δε θα γινόντουσαν...είτε που αν γινόντουσαν...οι απαντήσεις θα ήταν απαλές σα χάδι και γλυκές σαν αυγουστιάτικο ώριμο σταφύλι...
κι όχι πικρές σαν άγουρος καρπός....
- Στείλε ΣχόλιοΣτην κρύα άγρια θάλασσα
Πάλι θα βλέπω μόνο γαζάλιο την ημερα και μαύρο τη νύχτα
Κόντρα στη λάθος δύναμη που συνδέει λάθος ανθρώπους
Που κουκουλώνει σφάλματα και προσφέρει χάρτινους παραδείσους
Λόγια που ξαναέχεις πει,συναισθήματα που ξαναέχεις νοιώσει.
Μια μεγάλη επανάληψη.
Δεν κρατα αυτο τους ανθρωπους.
Οι πραξεις μονο.Αυτες που εχουν ουσια.Αυτες που ανακουφίζουν δαίμονες και ξυπνούν αγγέλους.
Απομάκρυνση λοιπόν είναι η λύση.Με βουτιά.
Στο άγνωστο και πάλι.
Στο αβέβαιο.
Στη μοναξιά.
Δε νοιώθω νικημένος όμως.
Νοιώθω νικητής.
’ερας φυσάει το μετωπο μου.Κρυος φθινοπωρινος.
Ξερα χορτα στροβιλιζονται στο εδαφος.
Οι μονοι φιλοι μου.
Ανδρας μοναχικος συνεχιζει στο μονοπάτι του.
Μακριά από μικρότητες της ανθρώπινης συνύπαρξης.
Ο Οικονομόπουλος και ο Μακρόπουλος θα χαν βαρεθεί αν έβλεπαν πόσο τραγικά επαλαμβάνονται στις μινι κανταδες τους σε ζευγαρια που λενε μεταξυ τους τα ιδια και τα ιδια κλισε.
Παλια τραγουδισαν για αλλους τωρα τραγουδουν για καποιους αυριο θα τραγουδουν για αλλους παλι.Θα παιζουν σαν χαλασμενος ραδιοφωνικος σταθμος τα ιδια και τα ιδια...
Γι αυτους που φοβηθηκαν να κανουν τη βουτια.
Γι αυτους που ζουν μια επαναλαμβανομενη μετριοτητα.
Για μενα ειναι αλλοιως
Θα ακουω την κανταδα του ανεμου,των πουλιων...της ελευθεριας...
Μικρη οαση μια παιδικη χαρα στο γκρι της πολης.
Την ειδα και ξεκουρασα για λιγο την ταλαιπωρημενη μου ψυχη.
Η ζωη συνεχιζεται.
Ενας ατελειωτο ταξιδι...
- Στείλε ΣχόλιοΜε βρηκες...
Εισαι αγγελακι.
Μιλας ανωριμα.
Με χτυπας αθελα σου.
Δεν ξερεις τι κανεις.
Σε εχω ηδη συγχωρεσει να ξερεις
Σου δειχνω θυμο.Εντονο.
Αλλα μη φυγεις λεει η καρδια μου.
Μεινε.
Τα λογια μου σε διωχνουν.
Θα φυγεις καποια στιγμη
Η θα φυγω εγω
Με ενα χαδι σου θα σωπαινα.
Δυστυχως με πετυχες τραυματια.
Η διαδρομη ειναι δυσκολη.
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |