Υπάρχει ένα τραίνο στο σταθμό και σε περιμένει...παλιός καρβουνιάρης στην όψη,με πολυκαιρισμένα σκουριασμένα σιδερένια βαγόνια χωρίς παράθυρα...οι καπνοί που βγαίνουν από την ατμομηχανή του,τα πνίγουν όλα στο ντουμάνι τους...Σαν μαύρο άλογο του θανάτου μοιάζει αυτο το τραίνο...
Το εσωτερικό του,ακόμη πιο τρομακτικό και αφιλόξενο...τα βαγόνια δεν έχουν θέσεις και το πάτωμα έχει καρφιά...
Οι επιβάτες που περιμένουν...τί θέαμα κι αυτό...άλλοι τρομαγμένοι,άλλοι θλιμένοι...όλα αυτά τα συναισθήματα διαγράφονται στο τρεμμάμενο βλέμμα τους...θρήνοι αποχωρισμού από αγαπημένα πρόσωπα,κραυγές απόγνωσης και φωνές τρόμου ακούγονται....
Πολλοί δεν αντέχουν να επιβιβαστούν και μένουν στο σταθμό της μονιμότητας...κλειδώνονται στο αιώνιο δωμάτιο της συνήθειας,γεμίζοντας τον εαυτό τους καπνούς ψέμματος,ενώ η αλήθεια που και που όταν ξεπροβάλει τους κεντρίζει και τους πονά,κάνοντάς τους να κρυφτούν και πάλι πίσω στο σύννεφο του ψεύδους...
Κάποιοι άλλοι πάλι,προτιμούν να επιβιβαστουν σε όμορφες αμαξοστοιχίες εξπρες πηδώντας απ τη χαρά τους...Υπερσύχρονα τραίνα με όλες τις ανέσεις...ευγενικό προσωπικό,όμορφη διαδρομή...όλη η χαρά όμως σβήνει όταν το όχημά τους εκτροχιάζεται και χάνουν...τη ζωή τους στην καλύτερη...τον εαυτό τους στη χειρότερη...
Μόνο λίγοι γενναίοι θα φτάσουν στο τέρμα με το άσπλαχο μαύρο σιδηρούν άλογο της σωτηρίας...μόνο αυτοί θα καταφέρουν να κατέβουν στον τερματικό σταθμό...εκεί όπου πόνος δεν υπάρχει...μόνο ανθισμένα λιβάδια,όμορφες καταγάλανες θάλασσες και ηλιόλουστοι ουρανοί...
Μα πάνω απ όλα άνθρωποι γεμάτοι ευτυχία που ξεχειλίζει από τα μάτια τους και ζωγραφίζει χαμόγελα στα πρόσωπά τους...
Σας χαιρετώ...ο συρμός μου αναχωρεί...κακό μου ταξίδι,καλέ μου προορισμέ...
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΒόλτα στο κέντρο της Αθήνας...
Οι δρόμοι στολισμένοι κ ο κόσμος έχει γεμίσει τα μαγαζιά...όλοι φορουν τα γιορτινά τους...ο ουρανός συννεφιασμένος κ γκρι...που και που καποιες σταγονες βροχής...
Σταματώ για καφέ σ ένα μέρος στην Ομόνοια που έχει θέα...βλέπω το Λυκαβητό,την Ακρόπολη...κι ακούω μουσική απ το πιάνο που παίζει κ επενδύει μουσικά την ατμόσφαιρα...
Περιεργάζομαι τα βιβλία που έχει το βιβλιοπωλείο που συστεγάζεται με το καφε μπαρ του 10 ου ιρόφου του πολυκαταστήματος που βρίσκομαι...
Το πρώτο βιβλίο στο οποίο πέφτει το μάτι μου έχει τίτλο "το ημερολόγιο μιας ξενέρωτης"...διαβάζω λίγο και...ξενερώνω αμέσως από τους δήθεν μονολόγους ενόε κοριτσιού επιτηδευμένα ηλίθιου...
"Τέλος εποχής" ο τίτλος ενός άλλου βιβλίου που έμοιζε με μυθιστόρημα...
Η ζωγραφιά της γυναίκας που στόλιζε το εξωφυλό του μου τράβηξε την προσοχή...Φορούσε ένσ λάγνο χαμόγελο αποπλάνησης στο πρόσωπό της κ ήταν ντυμένη με ρούχα εποχής του περασμένου σιωνα...
Κάθησα ήσυχα σ ενα τραπέζι κοντα στο τζαμι του καφε για να βλεπω τη θεα κ ήπια αργα αργα τον μονο καπουτσινο μου μαζι με το ζεστο κρουασαν μηλου που παρηγγειλα...
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |