Μετα την παρακινηση των παιδιων που με καλεσαν και τα ευχαριστω, σας δινω τα πεντε μου... .-

1) Στο δημοτικο με φωναζαν "Ε.Τ" επειδη ημουν υπερβολικα μικροσωμος και ειχα τεραστειο κεφαλι. (γελασε κανεις?)

2)Ασχολουμαι με την Αστρονομια και τον ουρανο γενικοτερα και μου αρεσουν τα ρολογια τσεπης..(ασχετο το ενα με το αλλο αλλα ισως και εντελως   σχετικα!....χωροχρονος)

3) Δεν εχω διαβασει για εξετασεις στο σχολειο(πανελληνιες) ουτε στο πανεπιστημιο συνεχομενα πανω απο 1 ωρα..(2 ωρες "χασιμο", 1 ωρα διαβασμα, το 'χα ως αρχη και ακομα το χω)

4) Ειμαι απ'τους ελαχιστους νομιζω σ'αυτο το site, που ξερουν να παιζουν κιθαρα..ε?

5) Στη βαφτιση μου οταν ο παπας ρωτησε τη μανα μου πως θα με ονομασει, εκεινη αναφωνησε (αφου το χαμε συζητησει σπιτι πρωτα, εννοειται) GIORGOS_ARAZEI!

 Επειδη δεν εγραψα τα 5 εν καιρω, και ολοι σχεδον αυτοι που ξερω εχουν καλεστει δεν καλω κανεναν, ελπιζω να μη χαλαω τη αλυσιδα (?).Αυτα!

Εντάξει. Εγω λοιπον θελω να βρω τα εργαλεια για μια μακροχρονια σχεση κι εσυ λες πως το να δημιουργησει κανεις τη σχεση με καποιο σκοπο ειναι ενα απο αυτα.

             Ναι. Βεβαιωσου ομως πως η συντροφος σου και συ συμφωνειτε ως προς το σκοπο. Αν συμφωνειτε και οι δυο σε συνειδητο επιπεδο, οτι ο σκοπος της σχεσης σας ειναι να δημιουργησετε μια ευκαιρια, οχι μια υποχρεωση, μια ευκαιρια για αναπτυξη, για πληρη αυτοεκφραση, για εξυψωση της ζωης σας στο υψιστο δυναμικο της, για τη θεραπεια καθε πλανεμενης σκεψης ή περιορισμενης ιδεας που ειχατε ποτε για τον ε-αυτο σας και για την τελικη επανενωση με το Θεο μεσω της κοινωνιας των δυο ψυχων σας, αν δωσετε αυτον τον ορκο αντι γι αυτους που δινετε, η σχεση εχει αρχισει πανω σε μια πολυ καλη βαση. Ξεκινηστε με το σωστο ποδι. Ειναι μια πολυ καλη αρχη.

Και παλι ομως, δεν ειναι εγγυηση επιτυχιας.

              Αν θελεις εγγυησεις επιτυχιας στη ζωη, τοτε δεν θελεις ζωη. Θελεις προβες για ενα σεναριο που εχει ηδη γραφτει. Η ζωη απ τη φυση της δεν μπορει να εχει εγγυησεις,διαφορετι-κα ολος της ο σκοπος τορπιλιζεται.

Εγω ομως δεν δημιουργησα τις σχεσεις μου για κανεναν απ αυτους τους λογους.

            Θα μπορουσα να το αμφισβητησω αυτο. Δε νομιζω πως ξερεις γιατι δημιουργησες τις σχεσεις σου. Δε νομιζω πως το σκεφτοσουν μ'αυτον τον τροπο. Δε νομιζω πως ξεκινουσες τις σχεσεις σου με καποιο σκοπο. Νομιζω πως απλα "ερωτευοσουν".

Ακριβως.

              Και δε νομιζω να σταματουσες να κοιταξεις γιατι ερωτευοσουν. Ποια αναγκη ή ποιο συνολο αναγκων ικανοποιουσες? Για τους περισσοτερους ανθρωπους η αγαπη ειναι μια α- ποκριση στην ικανοποιηση αναγκων. Ο καθενας εχει αναγκες. Εσυ χρειαζεσαι τουτο, κα- ποιος αλλος χρειαζεται εκεινο. Βλεπετε κι οι δυο, ο ενας για τον αλλο μια ευκαιρια για ικανο-ποιηση αναγκων. Ετσι, συμφωνειτε σιωπηρα σε μια ανταλλαγη:θα σου δωσω αυτο που εχω αν μου δωσεις και συ αυτο που εχεις.Ειναι μια συναλλαγη. Ομως δεν λες την αληθεια γι αυτην. Δεν λες "Σε ανταλασσω παρα πολυ!". Λες "Σ'αγαπω παρα πολυ" και τοτε αρχιζει η απογοητευση.

Το ξαναπες αυτο.

                Ναι και συ το ξανακανες αυτο, οχι μια αλλα πολλες φορες...

Απόσπασμα απ'το βιβλίο1 "Συζήτηση με το Θεό, 'Ενας ασυνήθιστος διάλογος", Neale D. Walsch