Καποτε επρεπε να να παρει κανεις το καραβι,να ταξιδευει εβδομαδες,να περασει τον Ατλαντικο και καποια στιγμη να δει απο μακρια το αγαλμα της Ελευθεριας...Ελα ομως που για να πατησει το ποδι του αυτος ο καποιος στην γη της επαγγελιας επρεπε να σταματησει πρωτα στο Ellis Island,εκει τον περιμενε η τελευταια μεγαλη αγωνια...Αν ηταν υγειης θα συνεχιζε για τα επομενα λιγα μιλια μεχρι να φτασει στο Μεγαλο Μηλο...

Τωρα απλα για να πας στο μεγαλο μηλο θες πολυ λιγα πραματακια,μια προσκληση ας πουμε...Μπορει και λιγο τρελλα....Kαπου βεβαια υπαρχει και το συγχρονο Ellis Island με αλλη μορφη,αλλα θα το ξεπερασουμε κι αυτο,εδω ξεπερναμε αλλα και αλλα...

Υ.Γ:
Σαν βρεθεις στον δρομο για την Υορκη τη καινουργια
φροντισε να'χεις μαζι σου εμπνευση
και πολλα καλα γλεουδια....

Υ.Γ 2:Α να μην ξεχασω,ενα ταξιδι ειναι και αυτο...Οπως ολα αυτα που ξεκινουν με βαρκα τα τραγουδια και τις μουσικες !!!

Υ.Γ 3:Τωρα εκει στο Μεγαλο Μηλο ο κοσμος λεει Καλο Απογευμα!!!!

Υ.Γ 4:Bruce Springsteen - After The Thunder

Λιγα λογακια και καλα σημερα....(Ξερεις τι εννοω εγω λεγοντας λιγα λογια και καλα,χαχαχα)

Τι ειναι μωρε ενας τυφωνας??Ενα φαινομενο ειναι που ερχεται εκει που δεν το περιμενεις!
Εκει που ειναι ολα ηρεμα και καλα ξαφνικα εμφανιζεται και τα παιρνει ολα.....

Και να σου πω κατι??Καλα κανει...Ετσι πρεπει!Να τα παρει ολα....Καθαριζει ο κοσμος,επωδυνα καμια φορα,ανωδυνα την αλλη... Παντως καθαριζει απο την ριζα τα παντα!

Βεβαια αν σου παρει το σπιτι απλα μενεις στον δρομο,αν σου παρει τη ζωη απλα δεν ξες τι κακο σε βρηκε...Καμια φορα βεβαια,ενας τυφωνας μπορει να σου ξαναδωσει πισω την ζωη σου,ε τοτε Ναι!Εχεις κερδισει το Τζοκερ....

Ααααα και κατι αλλο...οτι παρει ενας τυφωνας τα πεταει μακρια,τα εξαερωνει,τα διαλυει!!Η μεγαλη μαγκια ειναι να σωσεις οτι μπορεις!Για παραδειγμα να σωσεις αυτο που εχτιζες οχι με κοπο και πονο,αλλα με χαμογελο και τρελλα!!

Ξες καλα τι λεω....Ξες καλα τι λεω,απλα δεν το δειχνεις....Καποτε θα το δειξεις και θα δεις οτι εχω δικιο!!

ΥΓ:Σαν υστερογραφο γουσταρω τους στιχους απο το τραγουδι των Ενδελεχεια ..

Παντα θα φευγω

Κρατάν δυο μέρες τα χαμόγελα κι εδώ
κι ύστερα σπάνε και σκορπάνε λίγο-λίγο
Θα κλείσει η αυλαία, θα τα μαζέψω και θα πω
πάλι ήρθ' η ώρα για να φύγω

Ξανά στους δρόμους, μια καινούργια διαδρομή
πάνω στου χρόνου τις στροφές, στου νου τη ζάλη
Και θα πιαστώ ένα απόγευμα μικρό
κι από μια νύχτα πιο μεγάλη

Πάντα θα φεύγω
και θα γυρίζω πιο χλωμός και πιο μεγάλος
ώσπου μια μέρα
Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός
Δε θα 'μ' αυτός
Δε θα 'μ' αυτός που είχε φύγει μοναχός
μα ένας άλλος

Και σαν θα ψάχνω σκόρπιες φράσεις και στιγμές
μέσα σε γνώριμες γωνιές μα και σε ξένες
δε θα 'ναι εκεί, μέσα στης νύχτας τη βουή
μα θα 'ναι στ' όνειρο κρυμμένες

Nα'μαστε ξανα εδωωωω!Σημερα δεν ειναι 28η του Οκτωβρη???

Ωραια λοιπον,μια τετοια μερα παντα μου'ρχεται στο μυαλο μια ιστορια που μου'λεγε στο ταβερνακι του χωριου ενας παππους πριν καποια χρονια,καλη του ωρα εκεινου του παππου που σουλατσαρει στις γειτονιες τ'ουρανου πλεον και συνεχιζει να λεει τις ιστοριες του.

Ηταν τοτες λοιπον εκεινες τις δυσκολες εποχες.Ο Θανιος αγαπουσε τρελα μια κοπελα,ο ερωτας τους κραταγε απο το 39 πριν αρχισει το μεγαλο κακο .Ηταν και οι 2 τους νεοι(δεν θυμαμαι τις ηλικιες αν και μου τις ειπε ο παππους).
Ο πολεμος βρησκει τον Θανιο στο νησι και την Βγενιο πανω στον Μπερεα.Περνουσε ο καιρος
και ο Θανιος δεν λαμβανε νεα απο την καλη του..Ηρθε λοιπον ο Γεναρης του 42,ο απελπισμενος Θανιος παιρνει το καικι απο το νησι για να'ρθει στον Μπερεα.Το ταξιδι δεν ηταν καθολου ευκολο και υστερα απο πολλες περιπετειες μπαινει στην μπουκα μετα απο 20 μερες.Αντικριζει την θεα του πολεμου με τα κατεστραμενα σπιτια απο τους Ιταλικους βομβαρδισμους στο λιμανι,νιωθει παντου την οσμη του θανατου.Βλεπεις εκει στο χωριο δεν ειχε δει πολεμο μιας και οι Ιταλοι τους φερονταν στο νησι με πιο πολυ σεβασμο.Βασικα ειχαν να φανε!Τωρα στην πολη βλεπει την πεινα και την δυστυχια...

Τον ζωνουν τα φιδια και ο πονος γιατι φοβαται για την τυχη της καλης του...Τρεχει να παει στο σπιτι που ηξερε οτι θα ναι η Βγενιo..

Χτυπαει την βαρια ξυλινη πορτα,απαντηση δεν παιρνει.Καθεται με τις ωρες και κλαιει εξω στα σκαλοπατια,δεν ξερει ομως οτι το βραδυ εχει απαγορευση κυκλοφοριας.Αρχισε να πειναει κιολας αφου δεν ειχε μαθει στην ολιγαρκεια της τροφης που επεβαλλαν τα σισιτια και η ελλειψη στις μεγαλες πολεις..Καποιος του λεει να κρυφτει καπου γιατι οπου να'ναι θα τον συλλαβει καμια περιπολος.Αποφασιζει λοιπον να παραβιασει την πορτα και να μεινει στο σπιτι της καλης του.

Την επομενη το πρωι βγαινει μπας και βρει κατιτις για φαγητο..Το σπιτι ηταν αδειο οπως ολα τα σπιτια.

Εκει καπου στην πλατεια τρομαζει!!!Στο αιμα του λες και φυσηξε λιβας καυτος ανεμος και πηρε τα παντα απο μεσα του.

Ηταν η Βγενιο ξαπλωμενη σε μιαν ακρη μαζι με αλλες δυο κοπελες,την αναγνωρισε παρολο που ειχε χασει ολα της τα μαλλια,την ειχαν κουρεψει τελειως...

Μαθαινει απο την γειτονια οτι αυτες οι τρεις κοπελες ειχαν σχεσεις με Γερμανους και επρεπε σαν τιμωρια να κουρευτουν και να μεινουν χωρις σισιτιο και χωρις να τους μιλαει κανενας....Ετσι επεβαλλαν οι νομοι της Αντιστασης!

Δακριζει...Παει κοντα της,ξερει πλεον οτι ειναι επικινδυνο αυτο αλλα δεν τον νοιαζει!
Την κοιταει και μετα την αγκαλιαζει...

Θανιο μου πεινουσα...πεινουσα πολυ.....

Η ιστορια αυτη ειναι απολυτα αληθινη και ειναι μια απο τις πολλες ιστοριες εκεινης της εποχης!

Υ.Γ 1:Ο Θανιος και η Βγενιο μετα τον πολεμο παντρευτηκαν,εκαναν οικογενεια και εζησαν μαζι μεχρι τα βαθια τους γεραματα!

Mου επιτρεπεις να σου αφιερωσω ενα τραγουδι??Ενα ασμα πολυ καινουργιο,οπως ειναι ο μουστος απο το σταφυλια που πατανε τωρα κατω στο χωριο!!!
Ναι ναι...μιλαμε μεθαει τοσο πολυ αυτο το ασμα που εχω την αναγκη να στο αφιερωσω οσονουπω...(παντα μου αρεσε αυτη η λεξη αλλα δεν ξερω αν παει συντακτικα τωρα εδω και βεβαια αν κολαει στο νοημα!Χαχαχαχαχα..Δεν βαριεσαι,παει δεν παει την γραφω κι ο Θεος βοηθος)!!!

Παντα λες λοιπον οτι μου πανε οι ιστοριες του παρελθοντος,να τις λεω η να τις γραφω...Βρηκα λοιπον τον ανθρωπο μου,αυτον που επιτελους εγραψε κατι για μενα.....Ναι ρεεεε αυτο το ασμα το γουσταρω για παρτη μου και στο αφιερωνω!!

The Storyman -Chris de Burgh

I lived my life in the words of a Storyman,
Watched my dreams from the years gone by,
Heard my voice in the songs of a Storyman,
Always by my side, always by my side;

I saw him first in a castle by candlelight,
Turning round with a golden key,
I heard a train far away, and a whistle blow,
Like a baby's cry, 'twas like a baby's cry;

Ravens stood on the walls of Jerusalem,
Sailors danced at the borderline,
Light a fire on the road to the ferryman,
Emotions running high, in the summertime;

Take me back to the places I've never been,
Take me back to another time,
Take me back to a world I have never seen,
Only in my mind, only in my mind;

Late last night I met up with a lady-love,
Dressed in red, didn't say goodbye,
Carry me to the last time I showed her what
Tender hands can do, and I'll be missing you;

Take me back to the places I've never been,
Take me back to another time,
Take me back to a world I have never seen,
Only in my mind, only in my mind;

Follow the light that's shining on to where we will be going,
Up to Heaven, Paradise, or to the heart divine;
It's in the echoes of a child, waiting for the journey,
The spirit of one world;

Oh take me back to the places I've never been,
Take me back to another time,
Take me back to a world I have never seen,
Only in my mind, only in my mind;

I lived my life in the words of a Storyman......

Chris????Φχαριστωωωωωωωω,καποια στιγμη θα ακουσεις και την απαντηση μου,γραμμενη και μελοποιημενη!!

Ειναι στα τελειωματα......

Κατι ασχετο...Μερος 2ον

Προχθες βραδυ εκλογικων αποτελεσματων...Ναι καλα κρασια!!Σιγα μην περιμενα να δω τις φατσες των γνωστων αγνωστων της Πολιτικης μας...Πηγα να δω ποδοσφαιρο στο γηπεδο(τι το θελα??Χασαμε..χαχαχα) και μετα καρφι...για τον Αλφα και την Φορμουλα 1...

Βρε περιμενα,περιμενα,περιμενα..να τελειωσει ο Χατζηνικολαου...τιποτα!!Αυτη η κουφαλα εκει....Να μας πριζει τον ερωτα!!!Βλεπεις ειναι και προεδρας και δεν μπορεις να του πεις και τιποτα!

Και εμεις που θελαμε να δουμε Φορμουλα live???Aστα...Φαγαμε ηττα!

Ε καλα ευτυχως που υπαρχει και το παλιο καλο Βιντεο ακομα...Επεσα πανω σε μια κασσετα του 1994!Δωδεκα χρονων,λες και παει εκτη δημοτικου αυτη η κασσετα!!

Ηταν σαν να ησουν εσυ στο τιμονι της Mac Laren Honda του Αyrton.Ξεχνας τα παντα και πιστευεις οτι βρισκεσαι εσυ μεσα στο κοκπιτ,βλεπεις τα παντα να κινουνται πολυ γρηγορα γυρω σου,αλλα εσυ εκει να προσπαθεις να μεινεις στον δρομο και να τερματισεις πρωτος!!
Καμια φορα βεβαια καταληγεις και πρωτος στην εντατικη και τοτε αλλοι τρεχουν για σενα.....

Τελικα Ayrton πολλοι θελαμε να σου μοιασουμε και μπηκαμε στα αμαξια και τρεχαμε χωρις να χουμε τα μυαλα μας μεσα στο ξερο μας το κεφαλι,αλλοι βαλαμε μυαλο,αλλοι μετα απο τοσα χρονια οχι......

Εσυ ρε ζωον δεν εβαλες!

Μακαρι να σηκωθεις στα ποδια σου παλι και φας ενα ξεγυρισμενο χαστουκι σαν αυτα που εριχνες εσυ σε μενα!!Ηλιθιε!Μαλακα!...Ετσι δεν μου μιλαγες??

Αφιερωμενες οι παραπανω γραμμες στον φιλο τον Γρηγορη....

Κατι ασχετο......

Οπως πολυ σωστα μ'εμαθες να λεω στις συζητησεις μας,καγκουρο η κουβεντα,απο το ενα θεμα στο αλλο!!Χαχαχα!Αλλα ετσι ειμαι,τι να κανω μωρε???

Μικρος βλεποντας ΤV μου αρεσαν πολυ τα γουεστερν!
Τοτες παλια εβαζε συνεχεια τετοια η τηλεοραση.Ξερετε ε??Εκεινη η τηλεοραση των 2 κρατικων καναλιων(ε,ρεεε ηρωικα ασπρομαυρα χρονια!)Αλλα ειπαμε ας μην πλατιασουμε γιατι θα χασουμε την μπαλα...

Τις αποκροιες μας αρεσε λοιπον να ντυνομαστε καουμποιδες.Καποιος εκανε τον Τζον Γουειν,καποιος τον Κλιντ Ιστγουντ,καποιος τον Τζιαν Μαρια Βολοντε ,καποιος αλλος εκανε τον Λι Βαν Κλιφ...Περι του τελευταιου κυριου ο λογος λοιπον.

Πωπωπω Παναγια μου,οταν ακουγα μικρος αυτο το ονομα με επιανε ενας φοβος!Οποτε τον εβλεπα εκλεινα και τα ματια μου απο τον φοβο αρκετες φορες!!Ο πατερας μου ομως τον αγαπουσε πολυ,μου λεγε μαλιστα οτι παντα ο καλυτερος ηθοποιος ειναι αυτος που παιρνει τους κακους ρολους,γιατι οσο πιο κακος φαινεται,τοσο πιο καλος ηθοποιος ειναι...Κατι σαν Αρτεμης Ματσας δηλαδη!!Μπα!!Μπρρρρρ!!Τον φοβαμαι καλε!!!Ελεγα...

Με φοβιζε ρε γαμωτο το βλεμμα του... Ενιωθα αυτα τα ματια σαν μαχαιρια...Κι αυτο το μουστακι του μου θυμιζε παντα εναν θειο μου που ωρες ωρες επαιρνε το ρολο του πατερα μου και μου τις εβρεχε χοντρα μετα απο τις ουκ ολιγες μαλακιες που εκανα μικρος!Χαχαχαχα

............................................
.................................................
.......................................................
..............................................................
Οπου τελιες βλεπε τα χρονια που περασαν απο τοτε.....

Χτυπαει το τηλ,ο πατερας απο το νησι:

-)Γιωργο παρε τον Ελευθερο Τυπο,εχει μεσα "Τον καλο,τον κακο και τον Ασχημο με τον Λι,τον Κλιντ και τον Γουαλας !!
-)Σοβαρα φαδερ??Θα το παρω....

Τωρα πια βλεπω το ιδιο βλεμμα,τα ιδια ματια...Δεν ειναι οπως τοτες....

Ο πιο καλος ηθοποιος ειναι αυτος που παιρνει τους πιο κακους ρολους.......

Ειχες δικιο φαδερ,τοτες....

Θυμασαι αυτον τον κυβο που ειχαμε μικροι???Προσπαθουσαμε μεσα στην ταξη,στο σπιτι,στο λεωφορειο και παντου να τον φτιαξουμε,αλλα τζαμπα κοπος για καποιους!!
Καποιοι αλλοι με πιο κοφτερο μυαλο ελυναν τον γριφο απιστευτα γρηγορα και καποιοι αλλοι να σκανε απο την ζηλια τους!!!!!Γκρρρρρρρρρρρρρ!!!

Μπα??Σιγα ομως που δεν θα το λυναμε,ειτε σε 5 λεπτα ειτε σε 5 χρονια το ιδιο πραμα ειναι!!

Τελικα δεν εχει αξια ρε γαμωτο να λυσεις τον κυβο αμεσως!Τι θα σου μεινει???Απλα μονο η στιγμιαια ικανοποιηση!Ενω αλλιως,ε??Θα σου μεινει το αρωμα και η γλυκοπικρη γευση της μακροχρονιας προσπαθειας!!

Παντα ομως ΠΡΕΠΕΙ να μενει ενα κομματι.....Ενα κομματι που πρεπει να το βαλεις στην σωστη θεση και μολις το βαλεις να βρισκεται ακομα ενα και ακομα ενα και ακομα ενα!

Τελικα αν η ζωη ηταν ενας κυβος θα ηταν το τελειο παιχνιδι!!Αλλα ΕΥΤΥΧΩΣ δεν ειναι!!!

Ο παλιος καλος τροπος για να κρυβεσαι απο τους αλλους ειναι να τους κοιτας απο ψηλα....
Η τουλαχιστον να πιστευεις οτι τους κοιτας απο ψηλα!Καμια φορα βεβαια χανεις τον αεροδιαδρομο και βρισκεσαι αλλου για αλλου αλλα δεν εχει καμια μα καμια σημασια....

Ο παλιος καλος τροπος για να ξυπνας ειναι το ξυπνητηρι με τα κουδουνια!Δεν υπαρχει περιπτωση οταν βαρεσει η κουδουνα να μην πεταχτεις πανω και να θες να το σπασεις το θηριο!!

Ο παλιος καλος τροπος να πεις στον αλλον οτι "κρυωνεις" ειναι αυτος....

Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Dont give in without a fight.

Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, Im coming home.

But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.

Hey you, standing in the road
Always doing what youre told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, dont tell me theres no hope at all
Together we stand, divided we fall.

Ο παλιος καλος τροπος τελικα για να "Δεις" ειναι να νιωθεις αυτα που "Ζεις" γυρω σου....

Συνηθως τα πιο ομορφα πραγματα στη ζωη βρισκονται μεσα στις λεπτομερειες.
Αυτα που κανεις προσπαθεια για να τα δεις,αλλα οταν τα δεις τοτε καταλαβαινεις οτι ο κοπος που εκανες για να τα ψαξεις δεν πηγε χαμμενος!

Οπως για παραδειγμα σε ενα τραγουδι,οταν ανακαλυπτεις οτι καπου στο βαθος υπαρχει ενα θεμα που δινει αλλο χρωμα αν κατσεις και το ακουσεις με προσοχη!

Ακουσες??Ναι βρε...κατσε και ακουσε το ιδιο τραγουδι που αγαπας πανω απο 10 φορες,καποια στιγμη θα ακουσεις κατι που δεν ακουσες τις υπολοιπες 9.Αυτη Η ΜΙΑ φορα θα σε κανει να αγαπησεις αλλιως το ασμα!!

Einmal wissen dies bleibt fuer immer
Ist nicht Rausch der schon die Nacht verklagt
Ist nicht Farbenschmelz noch Kerzenschimmer
Von dem Grau des Morgens längst verjagt

Einmal fassen tief im Blute fühlen Dies ist mein und es ist nur durch dich
Nicht die Stirne mehr am Fenster kühlen Dran ein Nebel schwer vorüberstrich

Einmal fassen tief im Blute fühlen Dies ist mein und es ist nur durch dich
Klagt ein Vogel, ach auch mein Gefieder
Nicht der Regen flieg ich durch die Welt

Flieg ich durch die Welt

To πιασες???
Καπου στο βαθος ακους το δικο σου "Θεμα".Αυτο που γραφτηκε μονο για σενα.Νιωθεις τον εαυτο σου να παιζει παρεα με τους City.Καπου μπορει να γινεται πραγματικοτητα μια δικια σου εμπνευση ...

Oταν δεν μπορεις να περιγραψεις τις μουσικες που ακους,τοτε απλα ανοιγεις το στομα σου και ακολουθεις τις μελωδιες και τις λεξεις τραγουδωντας τες...Τοσο απλο ειναι....

Οταν δεν θες να φας αυτο που σου σερβιρουν,τοτε απλα ανοιγεις την πορτα του ψυγειου και τρως αυτα που εχεις ξεροντας οτι ειναι δικη σου επιλογη το φαι που εχεις...

Οταν βλεπεις την σταγονα απ'τον ορο να πεφτει τοσο ομορφα και αθορυβα ξερεις οτι τοσο ομορφα και αθορυβα καποιοι θελουν το καλο σου....

Και οπως λενε και αυτα τα στιχακια του συμπαθεστατου και πολυαγαπημενου κυριου Cris De Burgh:

There's a Spanish train that runs between
Gualdaqivir and old Seville.
And at dead of night the whistle blows,
And people hear,
she’s running still.

And then they hush their children back to sleep,
lock the doors, upstairs they creep.
For it is said that the souls of the dead,
fill that train -
ten thousand deep!!

Well a railway man lay dying,
with his people by his side.
His family were crying,
knelt praying before he died.

But above his bed
just a-waiting for the dead,
was the Devil with a twinkle in his eye.
“Well God’s not around,
and look what I've found,
This one's mine!!"

Just then the Lord Himself appeared
in a blinding flash of light.
And shouted at the devil,
”Get the hence to the endless night!!"

But the devil just grinned,
and said, " I may be sinned,
but there’s no need to push me around.

I got him first
so you can do your worst,
He’s going underground!”

“But I think I'll give you one more chance,"
said the devil with a smile.
“So throw away that stupid lance,
It’s really not your style."

“Joker is the name, Poker is the game,
we’ll play right here on this bed!
And then we'll bet for the biggest stakes yet;
The souls of the dead!”

And I said,
"Look out, Lord, He’s going to win,
The sun is down and the night is riding in.
That train is dead on time,
many souls are on the line,
Oh, Lord he's going to win!"

Well the railway man cut the cards,
and he dealt them each a hand of five.
And for the Lord was praying hard,
for that train he'd had to drive…

Well, the devil had three aces and king.
And the Lord,
He was running for a straight.
He had a queen and the knave
and a nine and ten of spades,
All He need was the eight…

And the Lord called for more card,
But He drew the diamond eight,
And the devil said the Son of God,
“I believe you’ve got it straight".

So deal me one,
for the time has come to see,
who will be the king of this place.

But as he spoke, form beneath his cloak,
He slipped an other ace…

Ten thousand souls was the opening bid,
And soon went to on fifty-nine.
But the Lord didn't see what the devil did,
And He said, " that suits me fine."

“I’ll raise you high, to hundred and five,
and forever put an end to your sins!"

But the devil let out a mighty shout,
"My hand wins!"

And I said, "Lord, oh Lord, you let him win,
The sun is down and the night is riding in.
That train is dead on time,
many souls are on the line,
Oh Lord don't let him win…”

Well that Spanish train still runs between,
Guadalquivir and old Seville,
and at the dead of night the whistle blows,
and people fear,
she’s running still…

And far away in some recess,
The Lord and devil are now playing chess.
The devil still cheats and wins more souls,
And as for the Lord,
well,
He’s just doing his best….

And I said,
"Lord, oh Lord, you’ve got to win,
The sun is down and the night is riding in.
That train is still on time,
oh my soul is on the line...
Oh Lord, you’ve got to win…”

Oταν λοιπον θες να κερδισεις,ποιος ο λογος να υποστηριζεις οτι υπαρχει πιθανοτητα να χασεις??Οχι ρε πουστη μου δεν υπαρχει ηττα στο προγραμμα...

Και οπως λενε και στο χωριο:"Μεχρι να'χει το ματι σου νερο,πιστευε οτι ολα θα γινουν οπως θες"....η αλλιως οπως λεει ο Cris στο φιναλε: Oh Lord, you’ve got to win…

Moυ πε καποτε ενας γερος που κοιμοτανε στις στρατες:
Μην φοβασαι να μαθαινεις να μισεις και ν'αγαπας,
μη φοβασαι τις ιδεες,μη φοβασαι τις αγαπες,
και για κει που'σαι πλασμενος,να το ξερεις κει θα πας.

Μου πε καποτε ενας φιλος,Στον καθενα ο Θεος του
του'χει δωσει στη ζωη να κραταει ενα σταυρο.
Δεν αντεχει πιο μεγαλο!Δεν του δινει πιο μικρο!
Κι ο καθενας τον κραταει ως το τελος μοναχος του??

To κοντερ πλησιαζει στο τερμα...Για ενα τζιπακι τα 180 χλμ/ω ειναι υπερβολικη ταχυτητα στην Εθνικη...
Ωπα η βελονα της βενζινης φτανει στο τερμα και οπου να'ναι θα σφυριζει η ρεζερβα...
Χαχα!Τι ηθελα να το πω?τα λεντακια αναβουν και ο ηχος του "αντε μαλακα βρες βενζιναδικο γιατι θα γελαει ο κοσμος μαζι μας"αρχισε να ηχει στ'αυτια μου!

Ξες κατι?Ξεχαστηκα στο ταξιδι επειδη σιγοτραγουδουσα κατι στοιχους παλιους που'χαν γραφτει πανω σε μια παλια παρατημενη αφισα των 2002GR σε μια υπογα που με την καλη μας την καρδια την ονομασαμε "Στουντιο Παραπερα" καπου στα Λεμοναδικα,τοτες....παλια....

Πες μου μια απο αυτες που ξερεις ιστοριες
αυτες οπου με κερναγες σε μακρινες πορειες.
Πες μου το δρομο να διαβω,για κοντινα λιμανια
εκει που η θαλασσα περνα στου καμπου τα λειβαδια.....

To be continued....

Καποιες στιγμες στη ζωη,καποια κλικ ειναι αυτα που μας χτυπουν σαν ηλεκτρικο ρευμα.Ποσο μαλλον οταν αυτα τα κλικ ειναι φτιαγμενα απο νοτες και αισθηματα.

Ενα τραγουδι,ενα κλικ....Ποσες και ποσες φορες δεν μας εχει κανει να ξεχναμε και να ταξιδευουμε μακρια απο το επιφοβο αυριο??

Ξερεις καλα τι σημαινει,ενας στιχος,μια ατακα ενος τραγουδιου..Και επισης ξερεις καλα οτι Ναι εχω σπασει καποια στιγμη σε ενα φιναλε τραγουδιου εδω στο ραδιοφωνο μας...

Σημερα παλι ηταν κατι το ξεχωριστο.Ναι ρε γαμωτο κανοντας κλικ στο τραγουδι δεν μπορουσα να φανταστω οτι αυτο το ασμα θα μπορουσε να χτυπησει τοσο βαθεια...Λες και ετοιμαζεσαι για να ξεκινησεις μια δικια σου προσωπικη μαχη με οτιδηποτε...απο το πιο μικρο μεχρι το πιο μεγαλο!

These mist covered mountains
Are a home now for me
But my home is the lowlands
And always will be
Some day youll return to
Your valleys and your farms
And youll no longer burn
To be brothers in arms

Through these fields of destruction
Baptisms of fire
Ive watched all your suffering
As the battles raged higher
And though they did hurt me so bad
In the fear and alarm
You did not desert me
My brothers in arms

Theres so many different worlds
So many differents suns
And we have just one world
But we live in different ones

Now the suns gone to hell
And the moons riding high
Let me bid you farewell
Every man has to die
But its written in the starlight
And every line on your palm
Were fools to make war
On our brothers in arms

Ρε Μark Knopfler να σαι καλα εσυ και το παρεακι σου oι Dire Straits κι οπως καλα λες καπου αλλου...

You know Id sooner forget but I remember those nights
When life was just a bet on a race between the lights

Γκλιγκ γκλογκ το κουδουνι,ανοιγει η πορτα.
Να σου ο Εκπληκτος Σακης..

-Γιωργοοοοο?????Ποσο καιρο ρε φιλε?
-Ειδες Σακαρε? Χρονια πολλα ρε φιλε,να ζησεις..
-Ευχαριστω ρε Γιωργο,περνα μεσα...

Δεν κραταγα πολλα λεφτα πανω μου για να παρω κανα δωρο της προκοπης,αλλα μου κανε κλικ κατι παλιο και προσωπικο δικο μας.Ενα πακετο τσιγαρα Μεμφις κοκκινο,οπως τοτε που καπνιζαμε στις τουαλετες προ αμνημονευτων ετων τα πρωτα μας τσιγαρα...

-Γιωργο,να σου συστησω τη γυναικα μου τη Μαιρη,Μαιρη απο δω ενας παλιοφιλος απο το λυκειο και απο το ωδειο που περασαμε πολλα μαζι,αλλα τωρα πανε αυτα(γελαει..)

-Γιατι ρε Σακη?Σιγα μια χαρα περασαμε..

-Γιωργο πανε ολα αυτα που ξερες,ουτε μουσικες,ουτε χαβαλες,τωρα πολυ δουλεια στα Ναυτιλιακα,τρελλα φραγκα,2 αμαξια και σπιτογατος!

-Εσυ ρε Σακη???Χαχαχαχαχα!Απιστευτο!(Η Μαιρη με κοιταει με απορια που χασκογελαω).Μπραβο ρε φιλε μια χαρα σε βρησκω!Παιρνας καλα?Αυτο μετραει...

-Καποιες στιγμες μου λειπουν ρε φιλε τα παλια...

-Ναι ε?!!Αφου σου λειπουν τα παλια ετοιμασου να παμε στο Καραισκακη να δουμε τον Θρυλο με τη Ρομα σε 2 βδομαδες.

-Μπα!Δυσκολο,που να τρεχουμε για εισητηρια τωρα στο τιγανι?

-Σιγα ρε Σακη,θα σου βρω εγω και θα παμε παρεα με το διαρκειας μου στην 23!

-Οχι ρε Γιωργο αστο,αν θες ελα σπιτι να το δουμε στην πλασμα τηλεοραση.

-Καλα κατσε σπιτι,εγω θα ειμαι μεσα,αν αλλαξεις γνωμη μου το λες!

Μετα απο καμια ωρα και υστερα απο 3 ποτυρακια Grand Marnier(!!) ερχεται η ωρα του φευγιου μου.Ανταλλαξαμε τηλεφωνα και στεκομαι στην πορτα.
Ομολογω οτι διστασα αλλα βγαζω τα τσιγαρα απο την μπανανα και του τα δινω λεγοντας του:
-Αυτο ειναι το δωρο μου,ετσι ξαφνικα που βρεθηκα κατω απο το σπιτι σου πηρα αυτο μονο...

Χαμογελαει με νοημα..

-Να'σαι καλα Γιωργο,θα τα πουμε...Γεια!

Σαν ανθρωπος κοινωνικος που ειμαι απο παιδι
πολλα παιδια συμπαθυσα σαν ημουν στο σχολειο
μαζι συζητουσαμε τα παντα δηλαδη
και καποτε ανοιγαμε μαζι κανα βιβλιο.

Λεγαμε πως θελουμε να μεινουμε απλοι
και φιλοι πως θα ημασταν και τοτε και για παντα
τωρα ορισμενοι απ'αυτους γινηκανε διπλοι
κι αλλοι κουστουμια φορεσαν και κυριλε γραβατα.

Καποιος για μία κοπελια εκλαιγε μια βραδια
κι ακουγαμε ως το πρωι ολα τα ονειρα του
μα τωρα που μεγαλωσε δειλιασε η καρδια
και περιμενει να του βρει γυναικα η μαμα του.

Μια δε κοπελα φιλη μου με ματια καστανα
πιστευε στον ερωτα τοτε μετα μανιας
σημερα δεν την συγκινουν θαρρω τα δειλινα
και μας το παιζει τωρα πια καλης οικογενειας.

Καποιοι ακομα σπουδασαν και γιναν σοβαροι
δυο τρεις μοναχα μεινανε θαρρω παιδια ενταξει
πολλοι γινηκαν γκομενοι και αλλοι χλιαροι
και καποιος πια κυκλοφορει με Σεβρολετ αμαξι.

Κι εγω να παιζω φιλοι μου τωρα τον ποιητη
ενα χαρτι κι ενα στιλο για μενα ο κοσμος ολος
κανεις δεν με διορισε του καθενος κριτη
ομως θα μεινω παντοτε ενας ονειροπολος..

Δυο γεροι μονοι συζητουν στου καφενε την ακρη
κι ολο θυμουνται τα παλια κι ολο κυλα το δακρυ.
Κι ολο τα χρονια αναπολουν της νιοτης τους της πρωτης
που ο ενας ηταν καπνιστης κι ο αλλος ηταν ποτης.

Θυμαμαι - λεει ο Νικολης - και δεν θα τις ξεχασω
τις νυχτες που γλεντουσα 'γω παλια μαζι σου Βασο.
Ποσες φορες μεθυσαμε σε γαμους και βαφτισια
και ποσους συνοδεψαμε φιλους στα κυπαρισια.

Κι εγω θυμουμαι Νικολη του λεει τωρα ο Βασος
που 'ταν ολο το νησι απ'ακρη σ'ακρη δασος.
Θυμουμαι που μας πηρανε στα 20 φανταρους
και το γαλαζιο που'τανε παλιο γεματο σκαρους.

Θυμουμαι τις νεανικες τις πρωτες μας τις τρελες
θυμουμαι ολες τις φρονυμες και ομορφες κοπελες
τους σκαρους που ψαρευαμε παλια με το αγκιστρι
του θειου μου το γαιδαρο με το μακρυ καπιστρι.

Κι εγω θυμαμαι Βασο μου τους φιλους εναν κι ενα
θυμαμαι και τη Μαριγω που πεθανε παρθενα,
μια κορη π'αγαπιομασταν μοναχα με τα ματια
κι εναν λυραρη που καμε τη λυρα του κομματια.

Εγω θυμαμια Νικολη την πρωτη μου κανταδα
τα γλεντια που κρατουσανε τοτες μια βδομαδα
Θυμαμαι που εκαβγαμε εκεινο το καμινι
κι ολα τα χρονια που ζησα εργατης στο Αηδινι.

Αχ Βασο μου τι να σου πω,που περασαν τα χρονια
Η μονη μου παρηγορια τωρα ειναι τα γκονια.
Εφτασαν τα γεραματα κι αρχισανε τα σκουρα
και δεν μπορω να κουνηθω τωρα χωρις μαγκουρα.

Τι να σου πω βρε Νικολη,τι να σου μολογησω?
Τα χρονια επερασανε και δεν γυριζουν πισω.
Ο κοσμος ειναι αλλιωτικος κι η κοινωνια σαπια
Στασου να παρω μια στιγμη της πιεσης τα χαπια.

Ενας μικρος κρυφογελα που ακουει τα γεροντια
που εκτος αυτου ψευδιζουνε,γιατι δεν εχουν δοντια.
Μ'αν ειναι τωρα νεαρος και ησυχα κοιμαται,
καποτε θα ρθει κι η σειρα κι εκεινου να θυμαται......
Β.Γ

Εξαιρετικα αφιερωμενο στο χτες που γινεται αυριο χωρις να το καταλαβαινεις σημερα!

1)Ποσες ζωες λενε οτι εχουν οι γατες??Εφτα δεν λενε???
Να ρωτησω κατι λοιπον:Κι αν εχουν εξανλτησει και τις 7,τι γινεται???Μου λες?

2)Τι κοινο μπορει να εχουν ενα κιλο ψαρια,μια γατα και ενα σουτ αλα Ριβαλντο??

Λενε οτι μια γατα εχει αναπτυγμενες ολες τις αισθησεις,ποσο δε μαλλον αυτην της οσφρησης.Εκανε λοιπον το λαθος μια μπερεωτισσα γατα να επισκεφτει εν ωρα ραδιοφωνικης εκπομπης την κουζινα,σκαρφαλωνοντας απο τον δρομο στον πρωτο οροφο....

Αποτελεσμα??Στο Μαλτα..Γιοκ ηρθε να προστεθει το "ψαρια γιοκ!!" Πεινουσε φαινεται πολυ αυτο το γατονι...

Επρεπε ομως να ειχε εφοδιαστει και με αλεξιπτωτο μιας και βρεθηκε απλα εκει απο οπου ηρθε...

Τελικα διαπιστωθηκε οτι αυτο το γατονι ειχε ακομα μια ζωη μιας και αμεριμνο συνεχισε το σαφαρι του για φρεσκα γιουρουσια...
Θα θυμαται ομως το ευθυβολο αριστερο κουντουπιε!!!

Ερωτηση:Τι φυτο ειναι αυτο στην φωτογραφια διπλα??

Υπαρχουν δυο ασματα,το ενα ειναι του γνωστου δυναμιτη της λαικης νυχτας Μακη Χριστοδουλοπουλου:

Μαραμένη μου γαρδένια

Μαραμένη μου γαρδένια ξερώ πως με έχεις έννοια
κι ας το κρύβεις και δεν μου το λες
μα δεν θα σ αφήσω να μου κλαις

Μαραμένη μου γαρδένια ξερώ πως με έχεις έννοια
κι ότι καίγεται για μένα η δική σου η καρδιά
Μαραμένη μου γαρδένια για να μην με έχεις έννοια
Έλα να σε πάρω αγκαλιά
Έλα να σε πάρω αγκαλιά

Μαραμένη μου γαρδένια ξέρω πως με έχεις έννοια
κι ότι καίγεται για μένα η δική σου η καρδιά
Μαραμένη μου γαρδένια για να μην με έχεις έννοια
Έλα να σε πάρω αγκαλιά
Έλα να σε πάρω αγκαλιά.

Υπαρχει αλλο ενα ασμα με τιτλο Γαρδενια του Βασιλη του Σκουλα:

Εγώ είχα μια γαρδένια και την βαγιοκλάδιζα
φυτεμένη στην καρδιά μου κι όλα της τα χάριζα
Την επότιζα με δάκρυ κι άνθιζε κάθε πρωί
ήταν η παρηγοριά μου και μου έδινε ζωή
Μα ξαφνικά την έχασα αλλά δεν την εξέχασα
κι αν χάθηκε την αγαπώ θα την θυμούμαι κι ας πονώ

Σκέφτηκα άλλη γαρδένια να φυτέψω στην καρδιά
μα φοβούμαι μην ξεχάσω της παλιάς την μυρωδιά
Θέλω να την εθυμούμαι την γαρδένια την παλιά
γιατί ήτανε η πρώτη που 'βαλα μες την καρδιά
Έτσι κι αλλιώς κι αν προσπαθώ να την ξεχάσω δεν μπορώ
γι αυτό θα κάνω υπομονή κι ίσως μια μέρα να φανεί

Δεν γνωρίζω τί να κάνω θα ρωτήσω την καρδιά
να φυτέψω μια καινούργια ή ν' αφήσω την παλιά
Αν φυτέψω άλλη γαρδένια η παλιά θα ξεχαστεί
γιατί δεν χωρούνε μέσα στην καρδιά κι οι δυο μαζί
Μα αφού η καρδιά είναι οδηγός ένα μου μένει ευτυχώς
να κάνω αυτό που θα μου πει κι υπεύθυνη θα είναι αυτή

Απαντηση:Διαλεγεις και παιρνεις ποια απο τις δυο γαρδενιες θελεις....