τα μόνα ταξίδια που μου αρέσουν πια...είναι αυτά που πηγαίνω αγκαλιά σου...

Δεν θα κοιμηθώ αν δε το ξαναζήσω όλο στο μυαλό μου...

Τόσο όμορφη ήσουν απόψε ... πως καθόσουν και πως μ' άρεσε να σε κοιτάζω...

πως με πήρες αγκαλιά και πως με περπάτησες ...πάλι... εκεί που λίγοι περπατάνε...

Δεν θα κοιμηθώ αν δε ξαναζήσω στο μυαλό μου... κάθε ανάσα..κάθε χάδι και χαμόγελό σου...

Σήμερα είναι από εκείνα τα πρωινά που πριν κάνω οτιδήποτε θέλω να σου δώσω ένα φιλί...

Να πάρω μια βαθιά ανάσα και να την κρατήσω... πριν γεμίσει το γραφείο μέχρι πάνω με νερό....

καλημέρα...

Λες κι έχεις την πιο μεγάλη αγκαλιά...

Χωράει εμένα που κοιμάμαι ... τη ζωή μου που ξύπνησε ... το μυαλό μου που ταξιδεύει ... τα χαμόγελα που γέμισαν τις μέρες ... τα τραγούδια που έγραψα ...

και μαζί με όλα αυτά...

Μπορεί ακόμα να χωράει ... και τις συγνώμες μου...