Από τη μέρα που σε γνώρισα δεν είδα σύννεφα ...

και σκέφτομαι πως θα είναι χωρίς εσένα...τώρα που ξέμαθα στο κρύο...

σκέφτομαι...ποιος χειμώνας είναι μπροστά...

Θέλω να σου γράψω ένα τραγούδι

να το τραγουδάς ψιθυριστά

να΄ ναι κατακόκκινο λουλούδι

παιδί... να το 'χεις αγκαλιά

Τα τραγούδια γράφονται καρδιά μου

για αγάπες και για μοναξιές

όσο ξυπνάς στην αγκαλιά μου

πριγκίπισσα... θα κάνω ότι θες

Παίρνω από το σώμα σου τις λέξεις

απ΄ το γέλιο σου τη μουσική

θα στο δώσω, μα να το προσέξεις

έβαλα κομμάτια απ 'τη ψυχή

Ούτε η πόλη.... ούτε η θάλασσα ... ούτε το φως...

Εσύ ήσουν ...

Εσύ τα κάνεις όλα τόσο όμορφα... τα αλλάζεις όλα όταν θες...

το έκανες πρώτα με τη ζωή μου...

Τώρα μου έφτιαξες ένα μπαλκόνι... γεμάτο λουλούδια... που βλέπει στη θάλασσα... να βγαίνω...

... κλείνω τα μάτια κι ανοίγω τα χέρια μου ....

... ακούω το νερό στην άμμο... τον αέρα στο πουκάμισό μου...ακούω καινούριες μουσικές...

...αν ανοίξω τα μάτια δεν είναι τίποτα μπροστά μου...

Όλα αυτά τα ακούω γιατί ακούω τη φωνή σου... και δε με νοιάζει το χαμηλό μου το ταβάνι....