Έκλεισα τα φώτα κόπηκε η ανάσα μου

Σκέφτομαι τις νύχτες που έμενες εδώ

Ξάπλωνα κοντά σου να σε νιώθω μάτια μου

Σ’ έπαιρνε ο ύπνος σα μωρό

Κι έτσι όπως κοιμόσουν, έλαμπες αγάπη μου

Έφεγγε ο κόσμος, έβλεπα και γω

Κι έτσι όπως κοιμόσουν, έσκυβα αγάπη μου

Από την ανάσα σου να πιω

Έμενα τη νύχτα ξύπνιος και σε πρόσεχα

Να μη μου κρυώσεις, μη μου φοβηθείς

Σε φωτιές και κρύα θα μπορούσα ν’ άντεχα

Να ξαπλώσει και να μη νοιαστείς

Πως κοιμήθηκα στα γέλια, και πως ξύπνησα στο κλάμα

Δε κατάλαβα σου λέω, πότε άρχισε το δράμα

Βλέπεις ήσουν και δεν ήσουν, μα το έμαθα στο τέλος

Έτσι ήθελες να είμαι και τυφλός και ερωτευμένος

Και έχω όλα τα πράγματά σου, σε μια κούτα στο σαλόνι

Κάθομαι και τους μιλάω και έτσι η νύχτα ξημερώνει

Έχω όλα τα πράγματά σου, με τις ώρες τα κοιτάω

Με τα ρούχα σου γλυκιά μου, κάθομαι και συζητάω

Πως αλλάξαν έτσι όλα και χιονίζει καλοκαίρι

Είναι τώρα ένας μήνας που νυχτώνει μεσημέρι

Τρέμω μη με πάρει ο ύπνος και μπλεχτείς στα όνειρα μου

Να μη δω πως με χαϊδεύεις και πως γύρισες κοντά μου