Τα κουρασμένα σου ματάκια...

Το νυσταγμένο βλέμμα και τα μπερδεμένα λόγια την ώρα που αφήνεσαι στον ύπνο....

Να κοιμηθείς μωρό μου... εδώ θα είμαι όταν ξυπνήσεις ....

Ύστερα έκλεισα τα φώτα... άναψα κεριά και κάθισα στο πάτωμα...

Έπαιξα δυο τραγούδια μου παλιά... όμως ξεχνούσα τα ρεφρέν και σταματούσα...

Βρήκα ένα βιβλίο δανεικό ... όμως με μπέρδευαν οι λέξεις και το έκλεισα...

Και η μουσική... άλλη μου φάνηκε ....

Είναι παράξενο να αλλάζουν όλα όταν λείπεις....

Να με φιλάς και να φεύγω για δουλειά .... έτσι δεν μου είπες μια μέρα?

και το πρωί είδα πόσο μικρό είναι το σπίτι για να χωρέσει τις γλυκές κουβέντες σου...το πρωινό σου βλέμμα .... τα χαμόγελα και τη χαρά μου....

Στο ορκίζομαι....όσο με θες.... εδώ θα είναι ζεστά ....

Ξέρω ότι υπάρχει ο ήλιος... αλλά που και που ....θέλω να βγαίνω και να τον νιώθω πάνω μου....

Μη μου στεναχωριέσαι που καμιά φορά θέλω να αγγίζω αυτό που ξέρω πως υπάρχει....

Συννεφιάζεις... και μ' αφήνεις ξάγρυπνο....

Να φέρνεις μόνο τη ψυχούλα σου... μόνο την ανάσα σου να φέρνεις....

Να φέρνεις μόνο εκείνο το βλέμμα .... εκείνο που έχεις όταν με παίρνεις απ' το χέρι και με πηγαίνεις στη γιορτή σου....