Μια πολύ αγαπημένη μπάντα... Ένα πολύ δεμένο με τα νεότερά μου χρόνια τραγούδι...

Μια σχέση λευκή... Μια ζωή μαύρη με μωβ πινελιές και κόκκινα σύννεφα...

Μια λεωφόρος, ανοιχτή... Κι εγώ μέσα στην κόκκινη Plymouth του '58, να ανεμίζει το μαύρο φουλάρι μου...

Όπως τότε...

Που εγώ ήμουν δώδεκα και τα όνειρά μου χιλιάδες! 

Step back and watch the sweet thing
Breaking everything she sees
She can take my darkest feeling
Tear it up till i'm on me knees
Plug into her electric cool
Where things bend and break
And shake to the rule
Talking fast couldn't tell me something
I would she'd my skin for you
Talking fast on the edge of nothing
I would break my back for you
Don't know why, don't know why
Things vaporise and rise to the sky
And we tried so hard
And we looked so good
And we lived our lives in black
But something about you felt like pain
You were my sunny day rain
You were the clouds in the sky
You were the darkest sky
But your lips spoke gold and honey
That's why i'm happy when it rains
I'm happy when it pours
Looking at me enjoying something
That feels like feels like pain
To my brain
And if i tell you something
You take me back to nothing
I'm on the edge of something
You take me back
And i'm happy when it rains

Προτιμώ να διασκεδάσω στο σπίτι μου! Δυο-τρεις καλοί φίλοι, ένα 1000άρι puzzle, μερικά μπουκάλια κρασί, τα παραδοσιακά μπισκοτάκια μου, το παραδοσιακό ρολό μου και ... λίγο-πολύ αυτά. Πάτε εσείς στα μπουζούκια σας, σαν μέσοι καγκουροσκυλάδες της χώρας μας να εκπροσωπήσετε πλήρως το είδος μας και σε αυτές τις γιορτές. Πληρώστε double dot (παίζει ακόμα;) τα ποτά σας, τα οποία στην καλύτερη θα έχουν νοθευτεί από την κάβα (θέλω να ελπίζω ότι δεν είναι όλοι οι μαγαζάτορες λαμόγια) με νερό και την έβδομη φορά που θα ζητήσετε συνοδευτικό θα σας πουν και μαλάκες. 

Είναι οικογενειακές γιορτές βρε σούργελα! Αυτό δε σημαίνει ότι θα πάρεις την ξέκ*λη ανηψιά σου, τη θεία με το μαλλί ΛΑΚαρισμένο και τον θείο με τη χρυσή καδένα στο Σφακιανάκη και αυτό σημαίνει ότι θα κάνετε οικογενειακά Χριστούγεννα. Δηλαδή τόσο δύσκολο σας φαίνεται να συζητήσετε με άλλους ανθρώπους για πάνω από ένα τέταρτο; 

Τέλος πάντων... Όπως λέει και το αφεντικό μου "Who am I to judge you?". Περάστε καλά, ό,τι κι αν κάνετε... Απλά, αν θέλετε τη γνώμη μου... Περάστε αληθινά... Κάποια χρόνια δε γυρίζουν πίσω. Πάρτε μια σφιχτή αγκαλιά τους αγαπημένους σας (φαντάζομαι καταλαβαίνετε ότι ο Σφακιανάκης και ο κάθε Σφακιανάκης δεν πιάνονται στη λίστα) και δώστε τους ένα τεράστιο φιλί και ένα τεράστιο χαμόγελο. 

Τα 50 ευρώ που θα ξοδεύατε (το λιγότερο) στην έξοδό σας ένα τέτοιο βράδυ, θα έπαιρναν θαυμάσια δώρα για όλη την "οικογένειά" σας. Υπάρχουν κι άλλες μέρες να αλητεύσεις στο barάκι της γειτονιάς σου και να σέρνεσαι λιώμα από παγκάκι σε παγκάκι... Ένα ξημέρωμα μιας Τρίτης ας πούμε... Γκουχ γκουχ!

Χρόνια καλά και μουσικά σε όλους σας εκεί έξω!

Αυτό που κατάλαβα, με τη βοήθεια της "οικονομικής κρίσης" τα φετινά Χριστούγεννα, είναι τα εξής: 
* Οι αγανακτισμένοι μάλλον ξαναμαζεύτηκαν στο Σύνταγμα, τις γιορτινές αυτές μέρες. Όχι για να "διαμαρτυρηθούν", αλλά για να θαυμάσουν το φοβερό Χριστουγεννιάτικο δέντρο που έστησε ο Δήμος Αθηναίων, με τα άπειρα λαμπιόνια για τα οποία θα κληθώ να πληρώσω παραπάνω φόρους στη ΔΕΗ.
*Όλοι αυτοί που κλαίγονταν ότι δεν έχουν λεφτά όλη τη χρονιά, πήγαν διακοπές (και δεν εννοώ στα χωριά τους).
*Όλα αυτά τα αφεντικά που δε σε πλήρωναν, έχοντας μόνιμη δικαιολογία το πόσο χάλια είναι η οικονομία στην Ελλάδα, πήγαν επίσης διακοπές και επίσης όχι στα χωριά τους (μάλλον πήγαν να επιβεβαιώσουν τα διαφορετικά οικονομικά κριτήρια στις ξένες χώρες).
*Όλοι αυτοί που γκρίνιαζαν ότι ούτε να φάνε δεν έχουνε, έκαναν Χριστούγεννα σε μεγάλες πίστες και χιονοδρομικά κέντρα και θα κάνουν ρεβεγιόν σε αντιστοιχα μέρη.

Μετά από όλα αυτά, μου λύθηκε μια απορία και μου δημιουργήθηκε μια άλλη.
Τώρα κατάλαβα ποιοι ψήφισαν και στις τελευταίες βουλευτικές ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΧΑ. 
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πώς γίνεται αυτοί που είναι άνεργοι την τελευταία πενταετία (ξεκίνησε για πλάκα τα πρώτα 1-2 χρόνια και μετά που μας έκατσε και η οικονομική κρίση, άλλο που δε θέλαμε για να δικαιολογήσουμε την τεμπελιά μας), να πήγαν ΚΑΙ φέτος διακοπές κι εγώ να μην πήγα. (πιάνονται και αυτοί που ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι ειναι εισοδηματίες, όταν "κλέβουν" φίλους και γνωστούς)
Επίσης, όποιος μου χρωστάει λεφτά και ψήνεται να σταματήσει να κάνει την πάπια, μπορεί να με ξεπληρώσει με πληρωμένες διακοπές (ε βέβαια... δεχόμαστε και σε είδος πια).

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ & ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!