video | |
Κι εκεί που τα πράγματα δείχνουν ότι (πολύ λογικά) κανείς δε θέλει άμεσα να μας συνδράμει, ασχέτου μηχανισμών και δεσμεύσεων [αφού έχουμε κάνει ό,τι περνά από το χέρι μας, για να δημιουργήσουμε τη βεβαιότητα ότι θα χάσει αυτά που θα δώσει (γι' αυτό και προ-απαιτεί "τα αδύνατα", βλ. Μέρκελ)] κι ότι ο ενεργοποιηθείς μηχανισμός δεν είναι παρά ένα βήμα πριν τον Καιάδα (προσπάθησαν την "τιμή" της Ευρωζώνης να σώσουν οι έρμοι οι εταίροι, αλλά αν είναι να παρασυρθούν κι αυτοί στο βυθό μαζί μας, δεν πάει να χάσει την "τιμή" της κι αυτή... άλλωστε υπάρχει και η παρθενοραφή), εγώ διάβασα σε ένα περιοδικό χθες ότι οι έξυπνοι άνδρες τείνουν να είναι ... πιστοί και μονογαμικοί! (Επιστροφή στο αγαπημένο θέμα, που κόντεψε να θάψει η αγωνία για την επιβίωση του φραπόγαλου :).
Μάλιστα, μάλιστα, συμπέρασμα μελετών, όχι αστεία... Κι έδινε συγχαρητήρια (ο συγγραφέας του άρθρου) στις γυναίκες που ερωτεύονται το μυαλό του άνδρα (πρώτα) και μετά αυτόν :)....
Να λειτουργεί άραγε κι αντίστροφα; Ότι δηλ. όσοι απατούν τις συντρόφους τους έχουν κι ΙQ ραδικιού (και με την ευρύτερη έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης, ίσως); Κοίτα να δεις που τελικά αποφεύγουμε τους ανέντιμους και πολυγαμικούς και για έναν επιπλέον λόγο: να μην πεθάνουμε και με κέρατα και από "βαρεμάρα" ;)
ΥΓ. Προσωπική εμπειρία δεν επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του άρθρου...
ΥΓ.2. *Τίτλος του άρθρου από το 1ο τεύχος του περιοδικού Psychologies Magazine, σελ.30, το οποίο έχει αυτούσιο ως εξής: "Έξυπνοι άνδρες είναι οι πιστοί άνδρες. Την επόμενη φορά που θα δείτε έναν άντρα να τρέχει πίσω από διαφορετικά φορέματα, απλά αγνοείστε τον! Είναι - κυριολεκτικά - ανόητος. Δεν το λέμε εμείς, το λένε οι μελετητές της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (LSE), οι οποίοι αντιστοίχισαν στους δείκτες νοημοσύνης τις κοινωνικές στάσεις και τις αντιλήψεις χιλιάδων ανδρών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι "οι εξυπνότεροι άνδρες είναι πιθανότερο να εκτιμούν περισσότερο τη μονογαμία σε σχέση με τους λιγότερο έξυπνους". Αν λοιπόν ανήκετε στις γυναίκες που θεωρούν ότι η πιο ερωτογόνος περιοχή ενός άνδρα είναι ο εγκέφαλός του, αξίζετε συγχαρητήρια. Έχετε κάνει την καλύτερη επιλογή".
video | |
Ένα από τα αγαπημένα "φοιτητικά" ΣΚ που λατρεύω ήταν κι αυτό που πέρασε... Από αυτά, που το μυαλό χαλαρώνει από τα πρέπει, είσαι όλη μέρα έξω για καφέ, βόλτα, φαγητό, κλπ, επιστρέφεις σπίτι για καμιά ώρα και το βράδυ ξαναβγαίνεις [κι ας κοιμάσαι όρθιος από την κούραση (καλά, εγώ πλέον κοιμάμαι και κυριολεκτικά όρθια, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα...)].
Σάββατο με πολλαπλούς καφέδες, βόλτα, φαγητό, κόκκινα χαλιά :) και Μύρωνα Στρατή - κατά τις 12.30πμ άκουγα με τα μάτια κλειστά από την κούραση και ονειρευόμουν το κρεβάτι μου, στο οποίο βρέθηκα λίγο αργότερα λόγω ανωτέρας...νύστας :)).
Και Κυριακή πανομοιότυπα..., αλλά με bonus παραδεισένια κερασάκια :) Ααααα, δε λέω με ποια υπέροχα μελάκια βρέθηκα ούτε πόσο ωραία περάσαμε all day long. Ένα θα πω μόνο: ότι μέχρι και τον "καπετάνιο" είχα την τιμή να δω το βράδυ μετά του Κ. Λεμονίδη (όσο άντεξα πάλι, γιατί στο 60 λεπτο ήρθε η νύστα και με πήρε... :)
http://www.costaslemonidis.gr/news/index.php
Τα φιλάκια μου στα ... "κερασάκια" και εις αλλα repetitions με υγεία :)
video | |
Εκεί που ανακοινώνεται και σήμερα τελικά λαμβάνει χώρα η έ κ τ α κ τ η σύσκεψη του Eurogroup (τα πράγματα είναι εξαιρετικά σοβαρά), ξαφνικά πρώτο θέμα είναι η επιτυχής έκβαση ε κ τ α κ τ ω ν επιχειρήσεων της αστυνομίας εναντίον τρομοκρατών."Τυχαίο" είναι, φυσικά, για να φύγει ο νους και η προσοχή μας από την αλήθεια... Είμαστε, άραγε, πραγματικά τόσο πολύ ανόητοι ή απλά μας θεωρούν τόσο;
Κι η αλήθεια είναι μία. Κανένας "μηχανισμός" (ούτε ο ΔΝΤ-ΕΕ, φυσικά, αφού στην προηγούμενη αόριστη μορφή του προέβλεπε επιτόκια της αγοράς - δηλ. που να αντανακλούν τον κίνδυνο-) δεν έπεισε ότι δεν είμαστε "επένδυση" τεράστιου ρίσκου. Γι' αυτό κανείς σώφρων επενδυτής δε θέλει να επενδύσει κι αν το κάνει, φυσικά θέλει να καλυφθεί για το ρίσκο του με υψηλά επιτόκια. Έτσι φτάσαμε στη σημερινή έκτακτη (γιατί πάμε για φούντο) σύσκεψη... μήπως και πετύχουμε μια "φιλική" συγκεκριμενοποίηση που να δώσει ένα διαφορετικό μήνυμα, ότι δηλ. δε θα χάσει όποιος μας δανείσει (χαχαχα, ανέκδοτο, δηλ., με βάση τόσων ετών ανευθυνότητα, "μαγειρέματα" και φαγοπότι). Για να δούμε, λοιπόν, αν αυτό το 5% που ορίσανε στην ΕΕ θα πείσει κανέναν να μας δανείσει τα ωραία του λεφτάκια από αύριο...
Και η ΕΕ μήνυμα επικοινωνιακό προσπαθεί να περάσει (κατά πρώτον), γι' αυτό και όλα αυτά τελούν υπό το "εάν ζητηθεί από την Ελλάδα" και κατα δεύτερον να βοηθήσει, σε μία προσπάθεια να σώσει το ευρώ (όχι εμάς).
Από αυτά που λένε κορυφαίοι οικονομολόγοι, δύο πράγματα καταλαβαίνω: Σε περίπτωση που αποτύχει ο δανεισμός από τις αγορές (και δε μας βοηθούσε η ΕΕ,, που απ' ό,τι φαίνεται, θα βοηθήσει) δύο είναι οι λύσεις: Ή έξοδος από το ευρώ, ώστε να γίνει υποτίμηση (στην οποία περίπτωση η αξία των χρημάτων μας θα μειωθεί, γι' αυτό καλύτερα να τα "σώσουμε" σε ένα μη υποτιμήσιμο νόμισμα...) ή πτώχευση (στην οποία περίπτωση πάλι είναι μεγάλη η πιθανότητα να δεσμευθούν οι καταθέσεις στην τράπεζα ή ένα μέρος αυτών). Επισημαίνω ότι όλα τα παραπάνω είναι η δική μου αντίληψη/εκτίμηση της κατάστασης, από όσα διαβάζω, ακούω και καταλαβαίνω (με τη λίγη γνώση που έχω). Ούτε αλάθητο διεκδικώ ούτε κανενός είδους απολυτότητα στα συμπεράσματά μου.
Μάλλον ελπίζω να είναι λανθασμένα... :)
ΥΓ. Κι επειδή πολύ το "μαύρισα" και "τόση μαυρίλα δεν είμαι εγώ", πάμε για ένα ταξίδι στα σύννεφα με ένα υπέροχο τραγουδάκι (από ένα CD με έντεχνα που μου έγραψε ... κάποιος :))
video | |
"Τα παιδιά ζωγραφίζουν"
Τάνια Τσανακλίδου
Μουσική/Στίχοι: Χατζηνάσιος Γιώργος/Μπουρμπούλης Μιχάλης
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη | 2x και μου λες πως σ’ αρέσει | 2x Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει σαν ανθός στο περβάζι Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Ναι, το ξέρω ότι ο κόσμος καίγεται,η οικονομία πνίγεται και το αυγό χτενίζεται, αλλά εμένα αυτό είναι το ημερολογιάκι μου και θέλω να γράφω ό,τι μου συμβαίνει, χωρίς να αυτολογοκρίνομαι, ενταύσει;
Τηλεφωνώ του Ν., λοιπόν, και με περιμένει στο γραφείο του, για να πάμε για καφέ. Δεν παίρνουμε και τον Β. μήπως είναι κέντρο, τον ρωτώ; Ο Β. όχι μόνο είναι κέντρο, αλλά είναι με μία κοινή φίλη και των τριών μας που ζει πολύ μακριά μας και είχαμε να συναντήσουμε πολύ καιρό... Υπέροχη έκπληξη! Εννοείται ότι ο καφές-διάλειμμα-ελαφρύ γεύμα της 1 ώρας κράτησε τόσο που εγώ παραλίγο να χάσω το προγραμματισμένο... ταξίδι μου:) Και το πιο υπέροχο απ' όλα ήταν ότι χωρίς να το έχουμε σχεδιάσει, υπήρξαμε όλοι εκεί σε μία σημαντική στιγμή του Β., που μετά από πολύ καιρό αναμονής (και τις πρωινές ώρες της ημέρας μέσα στην ανυπομονησία) κατάφερε τελικά να πάρει στα χέρια του τα πρώτα αντίτυπα από το εκδοθέν πια διδακτορικό του, για να τα στείλει στο πανεπιστήμιό του (και - πρώην- όλων μας: )) Εννοείται ότι τον συνοδέψαμε ομαδικώς και στο Ταχυδρομείο :) και μετά πήγαμε να το γιορτάσουμε!
Ναι, ήταν υπέροχη μέρα η χτεσινή, πολύ ανθρώπινα ζεστή, γεμάτη από φιλία... :)
Α, ξέχασα να γράψω το αυτο-κολακευτικό συμβάν. Μαζί με τον Β., λοιπόν, και τη φίλη μας, ήταν κι ένας άγνωστος σε εμάς νέος φίλος του Β., εμφανίσιμος και (φαινομενικά) σοβαρός. Αλλά με το που φτάσαμε και συστηθήκαμε, με κοίταγε ως χαμένος. Κι η δεύτερη ερώτηση που μου έκανε ήταν αν ... είμαι παντρεμένη. Μάλιστα, ρίξαμε ένα φοβερό γέλιο, αφού εντελώς απότομα, μόλις κάτσαμε κι αφού είπαμε τα ονόματά μας, ρώτησε "είστε παντρεμένη"; Κι εμείς το εκλάβαμε ως ερώτηση αν εγώ και ο Ν. είμαστε μαζί, χαχαχα. Αφού ο Ν. με "διέσυρε" ως μη σοβαρή επαρκώς για γάμο :) :) και διευκρινίσαμε τα ... αδιευκρίνιστα, ο φίλος του Β. απηύθηνε σε μένα προσωπικά την ερώτηση ξανά. Και όλο με κοιτούσε λες και ποια ήμουν; Ήταν δε τόσο εμφανής σε όλους η ... (ακούσια αυτή) προσήλωση, που έφαγα μετά το δούλεμα της αρκούδας :). Κάπου είχα διαβάσει ότι μπορεί να είναι εντελώς "κουφά" για την κοινή λογική τα στοιχεία που μπορεί να μας "τραβήξουν" σε έναν άλλο άνθρωπο, στοιχεία που τον συνδέουν με αγαπημένες στιγμές του παρελθόντος μας, από μία μυρωδιά μέχρι ένα ... καπέλο :). Καπέλο δε φορούσα, αλλά το μαλλί μου μπορούσε κάλιστα να μυρίζει αρνί στη σούβλα, αφού πάσχιζα να prolong τη διατήρηση του πολύ πετυχημένου ίσιου μαλλιού κομμωτηρίου του Πάσχα. Αυτά και με τις ... (ακούσιες ή αρνήσιες) κατακτήσεις μου :).
Το τραγουδάκι αυτό με "φτιάχνει" απίστευτα, οπότε ταιριάζει με τη "φτιαγμένη" μου διάθεση, αν και όχι με το περιεχόμενο του ποστ :)
video | |
8 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Αγάπη Έρωτας Ζωή Αγαπημένα Σχέσεις Προσωπική αλήθεια Μητέρα Βασικές αρχές Σινεμά Ποίηση Ψυχολογία Φιλοσοφία της καθημερινότητας Σελίδες ημερολογίου Το τέλος της ιδιωτικότητας Καταναλωτής (ο) ενημερωμένος Μουσική Ορθογραφία Προσωπική αληθεια