Κάτι πήγε στραβά, κάτι δούλεψε λάθος

νόμιζα ήταν ρηχά, μα ήταν μεγάλο το βάθος

έλεγα ήταν απλά, θα διαβώ μ' ευκολία

μα άλλο είναι στην πράξη κι άλλα λεν στα σχολεία.

Σκοτεινό το μυαλό μου, μαυρισμένη η ψυχή

με πετάν σε Καιάδα σα το ψόφιο σκυλί

μου στερούνε το γέλιο, τη χαρά και το βιος

ποιός να είναι, που είναι αυτό που λένε Θεός !

Πληρωμένα ανθρωπάκια με γραβάτες ριγέ

που σχεδιάζουν το μέλλον και το κρατούν σε ντοσιέ

μου αλλάξαν τη ρότα, της ζωής το ρυθμό

ρίξαν φούμο στη σκέψη, το Εγώ στο γκρεμό.

Μα ΣΚΥΛΙΑΖΩ, επιμένω, με μυαλό ανοιχτό

με μια ελπίδα σημαία, σε βουνό φωτεινό

με κουράγιο και κόπο, το όνειρό μου οδηγό

θα βρω κάπου την άκρη κι απ' αυτούς θα σωθώ.