Σε λίγες μέρες επαναλαμβάνουμε τα ακαθέκαστα της προσταγής της συνείδησής μας.Η επέτειος,ή αν θέλετε η επιμνημόσυνη δέηση μιας αποφράδας εποχής και ενός ανυπέρβλητου φωτός νίκης.Η νότα του μινόρε στο ματαιόδοξο και ζοφερό πεντάγραμμο ενός κατεξοχήν φάλτσου μαντζόρε.Ο μοναδικός θάνατος που,επακολουθούμενος ένα διαρκή και ανίερο μίασμα θανάτου,επέφερε την ανυπέρβλητη ανάσταση.Ένας Χριστός συνθεθεμένος από αγγέλους και φωτοστέφανα δεκάδων εκατοντάδων,ανέβηκε εν μια νυκτί το Γολγοθά της φρικαλεότητας του θανάτου και με τη θυσία του τούτη,ανέτρεψε ένα προτερόχρονο σκότους,επισφραγίζοντας τη δικαίωση της ανάληψής του.Οι ''Συναγωγές'' του μυστηριακού προφίλ της υπέρμετρης δίψας για λεφτεριά,ανέτρεψαν τα επιφάνια σμήνη βάναυσης επιτήδευσης του φονικού.Το Πολυτεχνείο του φωτός, αναδυόμενο από τς στάχτες της προσωπικής κατάρρευσης του ιστού του,δίνει τη θέση στην εδραίωση μιας μυθοπλασίας που σφραγίζει,μέρα με τη μέρα,το απτό του πνεύμα.Ο θρύλος ανατρέπεται από το ρεαλισμό.Η ουτοπία της πρώτης λεφτεριάς και του αγωνισμού,δίνουν τη θέση τους στη γροθιά της αλήθειας.Της αλήθειας του φιλελευθερισμού,της ισότητας και της δικαιοσύνης,που τείνουν σήμερα να εκφυλιστούν από τη μεμψοίμιρη ''δευτεράντζα'' μιας αχάριστης κοινωνίας,που εντείνει τη διαφθορά και την άκρατη αδιαφορία της για το επουσιώδες των αξιών.Αξίες που δίδαξε το αίμα για τον αγώνα και τη δικαίωση του πνεύματος του Πολυτεχνείου.ΣΩΠΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΗΜΑΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΜΠΑΝΕΣ.Γιατί καμπάνες αλλαγής ζητάμε απ'τη κοινωνία μας.Αλλαγές ανάλογης δύναμης που μας δίδαξαν εκείνοι.Δεν έχει σημασία η αρένα του γηπέδου και ο αντίπαλος,αλλά το σχέδιο της νίκης.