Το παν στη ζωή είναι να έχεις επιλογές. Αυτό το δίδαξαν οι Αρχαίοι Έλληνες, όταν τοποθέτησαν τον Ηρακλή μπροστά σ' ένα μεγάλο δίλημμα: Αρετή ή Κακία;OΗρακλής διάλεξε την Αρετή (αρεστή της θεικής εξουσίας) γιατί εκτός των άλλων ήθελε το μέσο του κι αυτός για να τα βγάλει πέρα με τους άθλους του. Ενώ η Κακία τί θα προσέφερε; Ένα καλό σεξ και μετά βγάλ'τα πέρα μόνος σου φιλαράκο με τις μέδουσες, τους φτερωτούς δεινόσαυρους και τα γκρέμλιν.

Έτσι άθελα τους οι Αρχαίοι Έλληνες διδάξαν την έννοια του «μέσου» στην αξιολόγηση των επιλογών. Να δούμε όμως αυτό το σκεπτικό που οδηγεί.

Σκας μύτη σπίτι σου το απόγευμα κουρασμένος και ψάχνεις απεγνωσμένα στο ψυγείο αν έχει μείνει κανένα απολιθωμένο σαλάμι, καμιά πατικωμένη τυρόπιτα, ή έστω ένα κομμάτι μισοδιαλύμένου παστίτσιου που να πετάγονται τα μακαρόνια απ' όλες τις πλευρές σαν καλώδια της ΔΕΗ. Οι επιλογές σου είναι αποτέλεσμα των πράξεών σου, καθώς αντί να πας για ψώνια προχτές καθόσουν και καυλάντιζες στο ίντερνετ με το σκεπτικό «έχει ο θεός». Ο θεός όμως είναι σαν τον άγιο βασίλη. Έρχεται μόνο μια φορά το χρόνο, κι αυτή για να σε κοροιδέψει που δεν έχεις κάποιον πλούσιο κι ηλίθιο νονό να σου ντυθεί στα κόκκινα σαν σουρλουλού και να σε γεμίσει μ' όσα πράγματα ακριβώς σκεφτόσουν ότι δεν χρειαζόσουνα.

Έτσι έμεινες μόνος σου, με το απολιθωμένο σαλάμι που έχει γεμίσει σταλακτίτες, την τυρόπιτα που μοιάζει σαν να κάνει πάνω της έργα ο Δήμος και το παστίτσιο με μακαρόνια πεσμένα, στραβομουτσουνιασμένα με φυγόκεντρες τάσεις σα διαδήλωση της ΓΣΕΕ.

Κάποιος πρέπει να πληρώσει για τις επιλογές σου. Αλλά φυσικά αυτός θα είναι ο οποιοσδήποτε, εκτός από σένα. Τηλέφωνο κατευθείαν στη μαμά και «ήρθα να δω τί κάνετε», «μου λείψατε» «Χμμμ τί καλό μαγειρεύεις;» Η μαμά απαντάει στις προκλήσεις με ανάλογο στυλ: «Πώς μου γινες έτσι παιδάκι μου; Από πότε έχεις να φας;» Εσύ μην έχοντας επιχειρήματα για το κακό σου το χάλι το ρίχνεις στην ιδεολογία: «Συμπαραστεκόμαστε στο Ρωμανό μάνα που έχει να φάει ένα μήνα, προσπαθώντας να σπουδάσει!» Η μάνα όμως πάντα έχει την απάντηση «Το παιδί αγωνίζεται για τη μόρφωσή του, αλλά εσένα πώς σου 'ρθε τώρα αυτό; Εσένα σου τάζαμε ολόκληρα τσιμπούσια, σου δίναμε ένα σωρό λεφτά μπας και σπουδάζεις!»

• Εγώ δε χρειάστηκε να κάνω θυσίες για να σπουδάσω μάνα!

• Χρειάστηκε όμως εγώ! Εμείς να δεις απεργίες πείνας που ρίξαμε τότε μπας και σε πείσουμε ν' ανοίξεις κανένα βιβλίο!

• Όμως η απεργία πείνας σας δεν πήγε χαμένη!

• Γι' αυτό σε σπούδασα βρε; Για να μην έχεις να φας; Κοιτάτε πώς αδυνάτισε! Σαν εβραίος μού έγινες!

• Μόνη σου το λες. Εβραίος. Παίχτης της παγκόσμιας οικονομίας! Τί φαί έχει;

Το απόφθευγμα οπότε  είναι ένα: Ποτέ μην κάνεις επανάσταση χωρίς συνθήματα! Ποτέ μην κάνεις απεργία πείνας με άδειο στομάχι!