Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι σαν την περίοδο εκπτώσεων. Ανυπομονείς πότε θα 'ρθει κείνη η στιγμή, κι όταν έρθει, κάθεσαι και κοιτάς σα χαζοπούλι τους υπόλοιπους να περνάνε τέλεια τριγυρνώντας, ενώ εσύ υπόσχεσαι στον εαυτό σου ότι την επόμενη φορά θα «πάρεις τα ψώνια σου πίσω»!

Αυτή η ματαιότητα της γιορτής φυσικά δεν υποτιμά καθόλου τον εορταστικό της χαρακτήρα. Λαμπάκια εδώ και κει στο κέντρο των πόλεων σα να βρίσκεσαι σε καμπαρέ, άγιοι βασίληδες να πετάγονται από το πουθενά και να σου κάνουνε χαρούλες σαν πυροβολημένα, και φυσικά πάντα στο εορταστικό κλίμα δε λείπει ο τροχονόμος που θα σου γράψει το αμάξι για να ενισχύσεις και το Δήμο Χριστουγεννιάτικα, πάντα κουβαλώντας το χαμόγελο τηςcrest,λόγω της ημέρας πάντα!

Αλλά τα Χριστούγεννα, πέρα απ' τη μοναδική τους καθημερινότητα, έχουν και τη μαγική τους διάσταση. Είναι η αγαπημένη εποχή των αισθηματικώνcomedy,που ενώ ο πρωταγωνιστής με την πρωταγωνίστρια σ όλη τη διάρκεια του έργου μόνο μολότοφ δεν έχουνε ανταλλάξει μεταξύ τους, τα Χριστούγεννα έρχονται να τους θυμίσουν την αγάπη που κρύβουν μεταξύ τους και κάθονται και κωλοτρίβονται κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τώρα θα μου πεις γιατί δεν μπαίνουν μέσα στην φάτνη να βγάλουνε τα μάτια τους; Μήπως είναι ξενέρωτοι; Όοοοχι! Είναι που κοιμάται το μωρό μέσα, και με τα θεία δεν τα έβαλε ούτε ο Λούκυ Λουκ!

Η μαγική διάσταση των Χριστουγέννων όμως δεν τελειώνει εδώ. Είναι αυτό το «κάτι» που σε ωθεί να βγεις έξω, να τρέξεις στις στολισμένες πλατείες, να ακούσεις τις συναυλίες που διοργανώνονται! Σ'΄εκείνες βρε, φιλανθρωπικού χαρακτήρα, που είναι καλεσμένοι να τραγουδήσουν 25 τραγουδιστές, ο καθένας φυσικά με τους μουσικούς του, δηλαδή άλλους 125, και ανεβαίνοντας στη σκηνή νομίζεις πως ανέβηκες στο μετρό Συντάγματος. Κουτουλιόνται οι τραγουδιστές, αδειάζουν οι μουσικοί τη σκηνή για να ανέβουν οι επόμενοι πέφτοντας απ΄όλα τα μέρη της σα να 'χει πιάσει φωτιά το διόροφο. Και από κάτω πηγαινοέρχονται καμιά δεκαριά περαστικοί κάνοντας τσιχλόφουσκες και φυσικά δε θα έλειπαν τα παιδάκια απ' όλη αυτή τη φαντασμαγορική εκδήλωση τα οποία να κυνηγιόνται σ' όλα τα μήκη και πλάτη της συναυλίας παίζοντας κρυφτό, μέσα στα ντραμς, πίσω απ' το βιολοντσέλο, φυσώντας το σαξόφωνο.

Εσύ γυρνάς στο σπίτι σου εκστασιασμένος και σίγουρος ότι έχεις συλλάβει το πνεύμα των Χριστιυγέννων. Δυστυχώς μόνο αυτό συνέλαβες. Αυτόν που σου τσούρνεψε το πορτοφόλι κει στη συναυλία μήτε που τον πήρες χαμπάρι.

Αλλά τα Χριστούγεννα δεν τελειώνουν εδώ. Ποιος θα μπορούσε να εξαιρέσει το γιορτινό τραπέζι ανήμερα; Ίσως εκεί κρύβεται κι η ουσία της μαγείας που προσφέρουν. Εκεί μωρέ που σκάνε μύτη όλοι οι αποτυχημένοι συγγενείς για να ανακαλύψουν τον εσωτερικό κόσμο της γαλοπούλας. Μπαίνουν σπίτι σου έχοντας ένα χαμόγελο σα ξαπλώστρα, σου επιστρέφουν το δώρο που τους πήγες πέρσι (στα παλιά σου τα παπούτσια, αυτοί σου το είχαν φέρει πρόπερσι), απλώνουν την αρίδα τους στον δερμάτινο καναπέ σου, πίνουν τα ουίσκια σου, χλαπακιάζουν τα φυστικάκια σου, ασελγούν στη μακαρονάδα σου, εγκληματούν στη γαλοπούλα σου, προκαλούν γενοκτονία στις πατάτες σου, χώνουν στο πηγάδι τους και τα κρασιά σου, και μετά σου το παίζουν και δύσκολοι στο κοκάκι που θα τους προσφέρεις για χώνεψη!

• Ω! Μα δεν ήτανε ανάγκη!

• Τι δεν ήτανε ανάγκη ρε κροκόδειλε, μόνο το κάδρο του παππού δεν έφαγες!

Έπειτα πέφτουν οι δέουσες χαιρετούρες, σίγουροι ότι θα τα ξαναπείτε σε καμιά γαμοβαφτισοκηδεία όπως στη διαφήμιση. Καθώς κλείνει η πόρτα μουτζώνεστε κιόλας , έτσι για να μην πείτε ότι δε στολιστήκατε χρονιάρα μέρα! Τη μέρα που γιορτάζουν οι Χρήστοι φυσικά! Μα και όλοι οι άχρηστοι!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!