Δεν με νοιάζει που με ξέχασες ... που σε ξέχασα με νοιάζει
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιοπαιχνίδια του μυαλού
Είχε συναίσθηση πώς βρισκόταν μέσα σε ένα βαθύ όνειρο. Ένιωθε πως το ελέγχει, πως μπορεί να ξυπνήσει όποια στιγμή ήθελε . Η τρομακτική μαύρη σκιά που τον τραβούσε από τα πόδια προσπαθώντας να τον βγάλει από τα σκεπάσματα τον είχε παραλύσει από τον φόβο ,δεν μπορούσε να μιλήσει ή να κινήσει κάποιο μέλος του σώματος .Και ενώ ανοιγόκλεινε το στόμα του προσπαθώντας να φωνάξει βοήθεια δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη . Ξύπνα... ξύπνα... σκέφτηκε και κατάφερε να ανοίξει τα μάτια . Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι λαχανιασμένος και ιδρωμένος, η καρδιά του χτυπούσε δυνατά ,ήταν ακόμα τρομοκρατημένος . Θεέ μου ....Τι όνειρο ήταν αυτό , μονολόγησε . Άπλωσε το χέρι για να ανάψει το πορτατίφ στο κομοδίνο του . Μα ένιωσε κάτι να του αρπάζει το χέρι από τον καρπό .Η φριχτή μαύρη σκιά με μία σιδερένια παγωμένη λαβή του έσπρωξε το χέρι πίσω και με τα σκληρά βρώμικα δάχτυλα της τού έκλεισε το στόμα . Μάταια προσπαθούσε να πάρει μιά ανάσα . Μέσα σε αβάσταχτη αγωνία ένιωθε πως πεθαίνει . Κάποιος χτύπησε την πόρτα φωνάζοντας ''είσαι καλά ; είσαι καλά ; '' Ο θόρυβος από τα χτυπήματα στην πόρτα τον ξύπνησε . '' Έλα εσύ είσαι Φωτεινή ; '' ''Άνοιξε μπες μέσα ...ευτυχώς που ήρθες και με ξύπνησες γιατί έβλεπα ένα τρομακτικό εφιάλτη '' . Μέσα στο μισοσκόταδο είδε ανακουφισμένος το πόμολο της πόρτας να γυρίζει . Και μέσα σε ανείπωτο τρόμο είδε την απόκοσμη μαύρη σκιά να τον κοιτάζει μπαίνοντας στο δωμάτιο με τα κόκκινα μάτια της και με ένα θανατηφόρο μειδίαμα στο σκοτεινό της πρόσωπο.............
Α.Π.
- Στείλε Σχόλιο
|
προσπάθησα να μπω στην θέση ενός πατέρα σε περίοδο μιας πολεμική σύγκρουσης ( Μακάρι όλο αυτό να μείνει στη φαντασία μου βέβαια, στους δύσκολους καιρούς που περνάει η χώρα)... Δεν ξέρω αν τα κατάφερα αλλά μου μοιάζει τρομακτικό...
ΨΕΜΑΤΑ
βροντες θα ειναι αυτοι ο κροτοι και οχι κανονια
ξερω ειναι Αυγουστος ομως και ο Αυγουστος μπορες θα κανει
οχι δεν ειναι αυτα αερόπλανα μα χελιδονια
και αυτο δελφινι ειναι κι οχι υποβρυχιο μες στο λιμανι
μην κλαις μικρη μου και αλλος πολεμος δεν θα υπαρξει
γιατι ο ανθρωπος δεν ξανακανει τα ιδια λαθη
με τοσα που επαθε σοφος πια εγινε και εχει αλλαξει
και οτι η ειρηνη ειναι μονοδρομος πια το 'χει μαθει
κανείς μικρουλα μου απο το σπιτι μας δεν θα μας διωξει
ουτε σε βαρκες σαπιες θα μπουμε για να γλυτωσουμε
και ουτε κανενας μεσα σε αντισκηνα θα μας στριμωξει
εμεις τον τρομο ποτε μικρουλα μου δεν θα τον νοιωσουμε
και μην πιστευεις αυτα που ακουσες να λεν' οι ειδησεις
και ειναι ψευτικοι οι ανθρωποι που ειδες μεσα στα αιματα
οτι σε τρομαξε να το ξεχασεις,να τ΄αγνοησεις
παιγνιδι παιζουνε τα μεγαλυτερα ποιος λεει τα ψεματα
Α.Π.
στα χείλη μου άφησε φιλιά που καίνε... και ας μην την έχω ποτέ φιλήσει...
https://www.youtube.com/watch?v=WRRU0C6W5Jg
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο