Θα αποχαιρετησουμε αυτο το μηνα με μια εκπομπη αφιερωμενη στη βροχη.
Η λιστα θα εχει κομματια που ειτε εχουν τη λεξη αυτη στον τιτλο τους, ειτε αναφερονται στο συγκεκριμενο φυσικο φαινομενο.
Κατα τη διαρκεια της εκπομπης θα φιλοσοφησουμε (εγω δια μικροφωνου κι οσοι ακουσετε δια τηλεφωνου η καφε η ραδιοχαφιε) σχετικα με το ρολο της βροχης στη ζωη μας (πολυ κλισε), ποσο συχνα βρεχει μεσα μας, αν ισχυει το "οτι βρεξει ας κατεβασει" και πως θα μπορουσαμε να ελεγξουμε τα καιρικα φαινομενα. Αντε γιατι πολλη ξεραιλα φετος, μια σταγονα δεν μας εριξε...
Επειδη εχω βλεψεις για εκπομπη με λιγη δοση ποιοτητας, καταλαβαινετε οτι λογικα αναγκαστω να απορριψω παραγγελιες για σκυλαδικα. Αλλα επειδη αυτη η εκπομπη δεν ειναι φυσιολογική..."ότι βρέξει ας κατεβασει"!!!
Χε!
ΥΓ: Εικονες του ποστ
(1) Μια καλλιτεχνικη αποψη του Λευκου Πυργου
(2) Οι ομπρελες στην παραλια Θεσσαλονικης σε μια εκπληκτικη φωτογραφια
(3) Η Storm(Ororo Monroe), η μεταλλαγμένη ηρωίδα της Marvel με τη δύναμη να ελέγχει τον καιρό στο εξωφυλλο των Uncanny X-Men #449 από τον Greg Land
- Στείλε Σχόλιο
Μολις θυμηθηκα οτι πριν λιγο καιρο ο αδερφος μου πηγε στο club του Μυλου να δει τους Μπλε γιατι φιλη φιλου ειναι αδερφη ιδρυτικου μελους των Μπλε, τους εβαλε πρωτο τραπεζι και την αλλη μερα εβριζε για τα λεφτα που εδωσε γιατι δεν του αρεσε το προγραμμα και δεν περασε καλα(τελειως σαλονικιοτικα εγραψα τωρα)
Γιατι ρε παιδια ο αδερφος μου που ειναι σκυλας και του εμπορικου να εχει βισματα και ακρες σε τετοια μερη που μου αρεσει να πηγαινω κι εγω να εχω βισματα μονο σε σκυλαδικα και μπουζουκια??? Δεν ειναι αδικια???
Θα προσπαθησω να τον φερω στην συναντηση ΜΗ Φεβρουαριου...
Oυπς....
Ειπα μηπως κατι...Ανεπισημα στοιχεια!!!Φημες!
Θα δειξει!
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
CAN I STAY
Ray Lamontagne
Aπό το τελευταίο του αλμπουμ "Till the sun turns black"
Can I stay here with you till the morning?
I am so far from home and I feel a little stoned
Can I stay here with you till the morning?
There's nothing I want more than to wake up on your floor
So lay with me in your thinnest dress
Fill my heart with each carress
Between your blissful kisses, whisper
Darling, is this love?
Can I stay here with you, till the day breaks?
There's something you should know
I ain't got no place to go
Can I stay here with you, till the day breaks?
How happy it would make me to see your face when I wake
So lay with me in your thinnest dress
Fill my heart with each Carress
Between your blissful kisses, whisper
Darling, is this love?
Can I stay here with you through the nighttime?
I've fallen sad inside and I need a place to hide
Can I stay, here with you, through the nighttime?
I'm all alone and blue, won't you take me to your room?
Lay with me in your thinnest dress
Fill my heart with each carress
Between your blissful kisses, whisper
Darling, is this love?
Whisper to me, is this love?
- Στείλε Σχόλιο
Πόσες φορές τυχαίνει στη ζωή μας να μας λένε κάποιοι άνθρωποι 2 φράσεις χωρίς να σκοπεύουν να προκαλέσουν τίποτα και όμως ξαφνικά να ξεθάβονται τόσα πολλά σε λίγα δευτερόλεπτα..; Πώς μπορεί μια ματιά στα ρούχα ενός καταστήματος, ο τρόπος που θα σου δώσει τα ρέστα ένας περιπτεράς, μια φράση σε ένα άρθρο για την οικονομική κρίση στη Γερμανία ή 2 κουβέντες από μια επίσκεψη στο γιατρό να σε κουνήσουν για τα καλά και να συνειδητοποιήσεις ότι τίποτα δεν μένει θαμμένο..;
Αρχίζω και κλαίω. Τα τελευταία χρόνια έχω καταφέρει να συγκρατώ τόσο πολύ τον εαυτό μου που όταν κλαίω είναι πάντα σαν ξέσπασμα. Αυτή τη φορά όμως δεν ήταν έτσι. Κάτι ξύπνησε από το λήθαργο που το είχα υποβάλλει. Και με χαστούκισε θυμίζοντας μου πως άφησα κάποιον κάποτε να με βλάψει και να με οδηγήσει σε μια κατάσταση παθητικής αποστροφής. Έκλαιγα αργά βασανιστικά και όσο κι αν απαιτούσα από τα δάκρυα μου να σταματήσουν, αυτά έδειχναν να μην χαμπαριάζουν από τον αυτοέλεγχο μου.
Στο διάολο, με βλέπει ο κόσμος στη στάση να κλαίω, και θα γίνω ρόμπα, και άμα με δει κάποιος γνωστός (αν και μέσα μου παρακαλώ να πέσω πάνω σε συγκεκριμένες φάτσες που έχουν ανεχτεί την διαταραγμένη ψυχοσύνθεσή μου τα τελευταία χρόνια με αξιοπρεπείς επιδόσεις) θα αρχίσει να ρωτάει... Αι στο καλό!
Πιάνω τον εαυτό μου να αυτοσαρκάζεται και να λέει ωραία αστεία, γελάνε οι άλλοι γύρω μου. ΄Οταν λέω καλά αστεία είναι δείγμα αυτοάμυνας ότι θέλω να κρύψω τη λύπη μου. Ναι είμαι λυπημένη. Έφαγα διάφορα χτυπήματα υγείας που το μόνο που κατάφερναν ήταν να μεγαλώσουν το στρες μου για το κωλοπτυχιο. Και σήμερα ένιωσα κάτι μέσα μου που ένιωσα έντονα πολύ παλιά και ίσως έκανα και μια βλακεία από το φόβο μου να μείνει για πάντα θαμμένη μια εμπειρία, μια κατάσταση, κάτι που με έκανε ουκ ολίγες νύχτες να ξενυχτήσω και προκάλεσε ουκ ολίγα μεθύσια. Κάτι που με κράτησε μακριά από κάποιες απολαύσεις και έβαλε φρένο στην ικανότητά μου να δένομαι με ανθρώπους.
"Εσύ φταις για όλα. Που έχω γίνει αυτό που είμαι. Απλησίαστη μέσα μου. Ανήμπορη να ανοιχτώ σε νέες καταστάσεις. Αυστηρή με τον εαυτό μου. Απαιτητική από τον εαυτό μου. Το πρότυπο της ψυχραιμίας και της κουλ τύπισσας. Κάπως bitch. Bitch. Bitch. Bitch. Εγώ φταίω...όμως, είναι η αλήθεια...που σε άφησα να με κάνεις έτσι..."
Δεν θέλω να είμαι bitch. Κι όμως σήμερα μου το ξαναθύμισες. Ότι άλλαξα για ότι έγινε τότε πριν 3 χρόνια. Νόμιζα ότι είχε φύγει πια, ότι είχε θαφτεί εκεί βαθειά, ότι μετά από τόση ανάλυση και συζήτηση, τόσα ξενύχτια, ποτό και debates με τον εαυτό μου θα έμενε πια θαμμένο. Πως όμως να μείνει όταν τα σημάδια του είναι αυτό που είμαι, ο τρόπος που φέρομαι. Υποψιάζομαι ότι δεν νιώθω πια κι ότι δεν αισθάνομαι πράγματα. Δεν αφήνω να αισθανθώ κι αυτό είναι που με τρομάζει. Τι έχω γίνει;
Οκ φτανει τόσο αυτοξεφτίλισμα και απόψε. Θα σκότωνα για ένα-δυο ποτά τώρα, αλλά παίρνω αντιβίωση για ωτίτιδα που μας προέκυψε. Θα κάνω κάτι άλλο, καμιά άσκηση στη Λογιστική.
Γιατί τίποτα δεν μένει θαμμένο;
Υ.Γ.:Εικόνα- Jean Grey in New X-Men #126. Ατάκα ακρως ειρωνική από μια ηρωίδα που η Marvel στα κομικς έχει σκοτώσει κι επαναφέρει στη ζωή (και θα επαναφερει καποια στιγμη παλι) τουλαχιστον 2 φορες...
Χωρίς σχόλια...
...ολους οσους ακουσαν το "Πλακα με κάνεις" και σημερα.
Ηταν μια ακομη εκπομπη που ευχαριστηθηκα προσωπικα κι απο τι φαινεται ευχαριστηθηκαν και οι ακροατες.
Σημερα ειχα ρεκορ ακροατων. Φτασαμε τους 16 (οσες φορες γυρισα να δω τον ραδιοχαφιε). Τι να πω, θα μου λειψουν οι πρωινες εκπομπες σε λιγο καιρο που θα δουλευω... Απο την αλλη μου εχει λειψει η βραδινη εκπομπη, εκει μπορεις να βγαλεις το συναισθηματισμο σου πιο ευκολα. Στην πρωινη τι συναισθηματισμο να βγαλεις, αν ο αλλος μολις ανοιξε το ματι του η του ανοιγει η ορεξη. Ε...
Οχι τιποτα αλλο, αντε να βρεις και το βραδυ ωρα να κανεις ,ολα πιασμενα ειναι προς το παρον!
Παω να φαω το τραχανο μου! Καλο μεσημερι!
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΚαλη χρονια βρε! Καλως τα δεχτηκαμε
Λοιπον αυτη τη χρονια οι αλλαγες ειναι αναποφευκτες. Οποτε λεω να αναλαβω δραση και να μην μεινω απλα θεατης στις αλλαγες αλαλ να τις δωσω τροχια. Ο γες μπέιμπι, Παστελλα ιζ χίαρ του μέικ θινγκς χάπεν χερ γουέι (Oh yes baby, PαStella is here to make things happen her own way).
Ας πουμε με χρονολογικη σειρα καπως
(1)Να απογαλακτιστω απο την @. Τερμα. Φευγω. Γινομαι alumna. Γεια σας
(2)Να παρω το πτυχιο. Ναι τον Ιουνιο, οχι το Σεπτεμβριο, τον Ιουνιο να τελειώνω
(3)Να πάω στο Ανατολια στην Πόλη ή στο Παρισι στην Κατερινα. Ενα απο τα 2.
(4)Να χασω μινιμουμ 5 κιλα (αυτη τη φορα σοβαρα, οχι μουφες διαιτες)Παραγινα πια..!
(5)Να διατηρησω τη γκρινια της μαμας σε υποφερτα επιπεδα εξαλειφοντας τις αυξητικες διαθεσεις του 2006 και παλευοντας απεναντι στο γεγονος οτι ειναι σε ηλικια που μπορει να ξεκινησει η κλιμακτηριος, χωρις να γινονται καθε φορα τα νευρα μου κροσσια (ο πιο δυσκολος στοχος απο ολους)
Ε οκ ας αφησω αυτα για χρονολογικα και ας παμε στα μη χρονολογικα, πραγματα που θελω να συμβουν μεσα στη χρονια για τα οποια θελουμε και λιγη τυχη
- Να μην ειμαι πλεον μονη... Βαρεθηκα την εργενικη ζωη, καιρος για μια σχεση.
- Νο μορ σοκολατες.
- Να διευρυνω τις γνωσεις μου πανω στην κιθαρα (ναι για το Θεο στελλα αρχισε να γρατζουνας συστηματικα)
- Να αλλαξω μητρικη κι επεξεργαστη
- Να διακοσμησω το δωματιο (ε αυτο θελει αμεση φροντιδα μολις καθαρισω με εξεταστικη)
- Να μην νιωθω τυψεις που διαβαζω κομικς και βλεπω καρτουν (το κογιοτ ζει και βασιλευει,το μπι μπιπ πρεπει να φαγωθει επιτελους...)
- Να κανω κατι με την τρελα μου περι ραδιοφωνου
- Να ειμαι σε θεση να αγοραζω διαφορα αντικειμενα
- Να διαβάσω κάποια λογοτεχνικα βιβλια που μου εμεινε το μερακι
- Να βρω τροπο να μην ξεροβηχω-πνιγομαι-τσατιζομαι-θυμωνω-τα παιρνω στο κρανιο-σχετικες αντιδρασεις οταν θα μου λενε σε λιους μηνες που θα ειμαι πτυχιουχος "αντε και με ενα καλο τυχερο τωρα" και λοιπες παραλλαγες
- Να παιρνω περισσοτερο χρονο με οικογενεια (αρκει να μην γκρινιαζουν απαιτωντας) και βαφτηστηρι.
- Να παω γυμναστηριο
- ΝΑ κανω ενα ταξιδι εξωτερικο.
- ΝΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.
Κι αντε τωρα, ξεκιναμε με στοχο (2). Ρημαδα Οικονομετρια ΙΙ. Μπλιαχχχχχχχχχχχ!
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Από το ημερολόγιο ενός superhero.
17 Νοέμβρη comics η έβδομη τέχνη εργασία humor Θεσσαλονίκη μου γλυκιά καθημερινότητα live συναυλία peter gabriel MSc διπλωματική Χριστοδουλόπουλος my inner struggle ανθρώπινες σχέσεις πτυχιακή μέρα μπαίνει- μέρα βγαίνει άνθρωποι είμαστε Oldenburg Γερμανία Νεομετανάστρια Εκλογές Radio MusicHeaven Θεσσαλονίκη Σοβαρά Τώρα Thessaloniki 2014 world experiences yeaaaah baby!!! άνθρωποι και ιστορίες Βαγγέλης Γιακουμάκης σχολείο bullying δουλειά ωχ το μάτι μου σαρκασμός εκπομπή Πειρατές κι όπου μας βγάλει Ελλάδα Ελλάδα night life γραφιστική θεωρίες για αγρίους διακοπές πανεπιστήμιο ουστ από δω! κινηματογράφος soundtrack κορίτσια απολαύστε χιούμορ μουσική περί MusicHeaven BK Πλάκα Με Κάνεις by Night Πλάκα Με Κάνεις σπουδά-ζω συναυλίες ταξίδια MusicHeaven ταξιδιάρα ψυχή υπολογιστής Χαλκιδική ΒΚ τηλεόραση χιουμοριστικό ω ρε που πάμε working girl