(δεύτερο ποστ σήμερα... έχω αρχίσει να καίγομαι...)

Η εκπομπή Πλάκα Με Κάνεις by night ανανεώνεται (καιρός ήταν) και αλλάζει ύφος!

Στο νέο κύκλο, θα έχετε τη δυνατότητα να στέλνετε τα δικά σας μηνύματα, σκέψεις και απόψεις για το θέμα της εκπομπής. Μιας και δεν υπάρχει η δυνατότητα να συνομιλούμε με ακροατές στον αέρα, θα διαβάζουμε ό, τι γράφετε: μηνύματα, μαιλς, ΠΜ, μσν, σπόντες στο ραδιοχαφιέ και ότι άλλο θέλετε στο chat (στο δωμάτιο του στουντίου).

Τα θέματα της κάθε εκπομπής θα ανακοινώνονται στο αντίστοιχο θέμα του φόρουμ εδώ και στο παρόν ιστολόγιο.

Τα μηνύματά σας και οι σκέψεις σας θα διαβάζονται κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Θα έχετε τη δυνατότητα να ζητάτε τα μηνύματά σας να είναι ενυπόγραφα ή ανώνυμα, ή ακόμη και να τα βγάλετε από μέσα σας απλά και να μην βγάλουμε κιχ στο μικρόφωνο, η παραγωγός εγγυάται πλήρη εχεμύθεια.

Το σημερινό μας θέμα έχει τον τίτλο "Επιστροφή". Επιστροφή από τις διακοπές, επιστροφή στη δουλειά, επιστροφή σε καλές ή κακές συνήθειες, επιστροφή σε μια παλιά σχέση, επιστροφή στον εαυτό μας, επιστροφή στις ρίζες, επιστροφή σε δάνεια και πιστωτικές. Συνειρμοί και παιχνίδια του μυαλού, συναισθήματα, αναμνήσεις και ότι άλλο σας βγάζει αυτή η λέξη. Συνοδευόμενα και από τραγούδια τα οποία θα μπορείτε να ζητήστε πριν την πραγματοποίηση της εκπομπής.

Τέλος, θα μπορείτε να προτείνετε οι ίδιοι θέματα για μελλοντικές εκπομπές με κάποιον από τους παραπάνω τρόπους επικοινωνίας.

Σήμερα Τρίτη 11-01 αργά τη νύχτα στην εκπομπή Πλάκα με κάνεις by night.

αλλά μερικές φορές

δεν χρειάζεται

να είσαι κοσμογυρισμένος

για να ξέρεις

μέσα σου

τι είναι όμορφο

τι σε χαλαρώνει

και τι σε μαγεύει

όσες φορές κι αν το δεις

Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει.

Μύθοι και Πραγματικότητες για τη Ρουμανία

(1) Ο Δράκουλας των Καρπαθίων: ΜΥΘΟΣ. Ή μάλλον, ο πιο εμπορικός μύθος όλων των εποχών. Ο Βλάντ Τσέπες δεν έπασχε από Βαμπιρισμό, δεν ήταν άρχοντας στην Τρανσυλβανία αλλά στη Βλαχία (νότια Ρουμανία), το ερείπιο που λένε για κάστρο του ίσως ήταν ένα κάστρο που σταματούσε κατά τα ταξίδια του, δεν ήταν κακός άρχοντας και ήταν πολύ δίκαιος στους υπηκόους του (εφηύρε το παλούκωμα, ίσως από εκεί να βγήκε ότι ρουφάει το αίμα των ανθρώπων). Ένα μεγάλο δημιούργημα της φαντασίας ενός συγγραφέα. Δεν υπάρχει Κόμης Δράκουλας αγαπητοί αναγνώστες.

(2) Οι Ρουμάνοι είναι λίγο γύφτοι: ΑΛΗΘΕΙΑ. Τα μετράνε τα LEH ένα ένα. Και δεν τους αδικείς. Η είσοδος στην ΕΕ τίναξε τις τιμές, δεν αύξησε τους μισθούς.

(3) Η Ελλάδα έχει το χειρότερο οδικό δίκτυο και οδηγούς της ΕΕ: ΜΥΘΟΣ. Η Ρουμανία τα έχει και τα δύο. 200 χμ αυτοκινητόδρομος μόνο, οι δρόμοι είναι γεμάτοι τρύπες και κακοτεχνίες, κάνεις το σταυρό σου να βγεις ζωντανός και προσεύχεσαι πολλές φορές. Τελικά τα καταφέραμε και δεν μας παρέσυρε καμιά νταλίκα.

(4) Η Ρουμανία είναι φτωχή χώρα: σχεδόν ΜΥΘΟΣ. Η Τρανσυλβανία είναι μια πολύ πλούσια περιοχή με ατελείωτο δάσος, κάμπους, ποτάμια, εύφορες περιοχές και άνετα θα μπορούσε να είναι η Ελβετία της Ανατολικής Ευρώπης αν δεν είχε ενωθεί με τη Βλαχία και τη Μολδαβία μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Τρανσυλβανία παράγει τα 2/3 του ΑΕΠ Ρουμανίας.

(5) Οι Ρουμάνοι ζητιάνοι είναι επαγγελματίες: ΑΛΗΘΕΙΑ. Οι νέοι ζητιάνοι που έσκασαν μύτη σε όλη την Θεσσαλονίκη είναι εισαγωγής από εκεί. Η ζητιανιά είναι επάγγελμα, μόνο ένσημα δεν κολλάνε. Οργανωμένοι, όσοι έχουν κάποιο κομμένο μέλος εφευρίσκουν μια ιστορία να λένε, γιατί αλλιώς έχουν πρόβλημα με το σωματείο Ρουμάνων ζητιάνων.

(6) H Ρουμανία είναι βρώμικη χώρα: ΣΧΕΤΙΚΑ... ΑΛΗΘΕΙΑ. Κάποιες πόλεις ναι, κάποιες άλλες όχι. Γενικά δεν το έχουν με την καθαριότητα και ένιωσα περήφανη που σαν λαός είμαστε πολύ νοικοκύρηδες (με την πάρτη μας πάντα, για το σύνολο δεν μας νοιάζει πολλές φορές και τόσο). Πάντως αν η Clinex κάνει επένδυση εκεί, δεν θα είναι και τόσο προσοδοφόρα. Πάρτε ένα μπουκαλάκι χλωρίνη και υγρά μαντηλάκια viakal μαζί σας, ίσως σας χρειαστούν.

(7) Είναι άσχημος λαός : ΜΥΘΟΣ. Οι νέες γυναίκες έχουν αέρα... Ελληνίδας. Πιστεύω ότι μετά τις Ελληνίδες, σειρά έχουν οι Βαλκάνιες σε στυλ και προσωπική περιποίηση. Τα στριγκ μαγιώ έχουν τρελή πέραση. Οι νέες Ρουμάνες έχουν αποτινάξει τα κομμουνιστικά κατάλοιπα στο ντύσιμο και δεν θυμίζουν σε τίποτα μια κλειστή από τον κόσμο χώρα. Οι Ρουμάνοι δεν λένε και πολλά (δυστυχώς), αλλά οι άντρες της παρέας ευχαριστήθηκαν οφθαλμόλουτρο.

(8) Τα κάρα με άλογα έχουν πινακίδες κυκλοφορίας: ΑΛΗΘΕΙΑ. Και μάλιστα τα καινούρια έχουν και το σηματάκι της ΕΕ...

(9) Η εγκληματικότητα είναι τεράστια ΜΥΘΟΣ. Όχι στην Τρανσυλβανία. Ευγενικά χαμόγελα, ζεστοί άνθρωποι, εξυπηρέτηση και δεν κλειδώνουν τις πόρτες στα σπίτια τους. Πως σας φαίνεται αυτό;

_____________________________________________________________________

ΠεΡΙεΡγΑ

Rome Total War στο αμφιθέατρο στην Τραϊάνα, στη ρωμαϊκή πρωτεύουσα της Δακίας (Dacia)

Φωτιστικό από κέρατα...

Καταραμένα Windows...

Παγκοσμιοποίηση και δεν δέχτηκαν την νέα ελληνική ταυτότητα όταν πήγαμε να χαλάσουμε συνάλλαγμα. Έλεος...

Αυτοί οι Athenians ήπιαν καφέ στο διπλανό μαγαζί στο Sibiu. Από την προφορά τους καταλάβαμε. Φλώρικα 'λ'.

Πετσέτες για τα σπα, λες και οι Ρουμάνες με τα στριγκ μαγιώ δεν τους φτάνουν...

Χμ...

Τράβα, τράβα, τράβα, νταλικέρη τράβα... Ατελείωτες ορδές από νταλίκες!

Μωρή Λουλού...

Red Hot Chilli Pampers για μωρά

Περιμένουμε που περιμένουμε 2 ώρες για να κατέβουμε από το βουνό, ας τσιμπήσουμε κάτι...

Τζα!!!Ο sagra & H PaStella σας χαιρετάνε και ετοιμάζονται για την επόμενη εξόρμηση!

_________________________________________________________________________

Στο σημείο αυτό θα ήθελα ζητήσω συγνώμη από τον Ντίνο για την καθυστέρηση του ποστ αυτού. Ανωτέρα Βία. Για αυτό και το επόμενο κομμάτι του αφιερώνεται.

* * * * * *

Οι εικόνες που ακολουθούν είναι αυστηρώς ακατάλληλες για πεινασμένους, για όσους κάνουν δίαιτα και για όσους δεν μπορούν να φάνε. Καλό θα ήταν να έχετε στη διάθεσή σας χαρτομάντηλα για να σκουπίζετε τα σάλια που θα σας τρέξουν μόλις ξεκινήστε να πιέζετε το πλήκτρο Page Down.

Να πιούμε πρώτα ένα καφεδάκι.

Φραπέ Romania Με γάλα και σαντιγύ και πάγο. τη σαντιγύ την φάγαμε με το σπέσιαλ καλαμάκι -κουταλάκι.

Καφέ Shakerato. Σε ποτήρι Μαρτίνι. Ο Κλούνει ζήλεψε.

Eisskaffee Hermannstadt+παγος = Φραπέ Βιεννουά!!!

Πάμε για πρώτο πιάτο!

Φασολάδα σε ψωμί ψημένο σε φούρνο με ξύλα. Ο Τόμυ έφαγε τη φασολάδα, οι Ελληνάρες το ψωμί.

Πίτσες και μακαρόνια... Viva Italia!!!

Κασκαβέλ Πατέ. Κίτρινο τυρί με κρούστα από φρυγανιά γύρω γύρω. Θεικό.

Κυρίως πιάτο

Σουτζουκάκια Ρουμανίας

Κλασσικά Σνίτσελ

Μοσχάρι Στρογκανώφ.

Παραδοσιακό Ρουμάνικο πιάτο (δεν θυμάμαι όνομα, 2 φορές το παρήγγειλα) - μην ξεχάσετε να το φάτε, έχει μαμαλίνκα μέσα το όνομά του, κομματάκια χοιρινό και λουκάνικο.

Φιλέτο μοσχάρι...

Λαχανοσαρμάδες

Άντε και για επιδόρπιο!

Κρέπες

Παγωτάκι...

Σαν σουφλέ σοκολάτας ήταν αυτό

Ή αυτό βέβαια, σπεσιαλιτέ του Gerbeaud. Η πορτοκαλί κρούστα ήταν όλα τα λεφτά.

Άντε καλή χώνεψη!

_____________________________________

ΥΓ: Δέοντα σε έσκισα στα ταξιδιωτικά ποστς.

ΥΓ2: Πολλά φαγητά δεν προλάβαν να φωτογραφηθούν. Τα λιγούρικα στομάχια μας σας ζητούν συγνώμη.

ΥΓ3: Το αγαπάω το ΜΗ, αλλά όπως λέει και ο Ντίνος, υπάρχουν εδώ μέσα μερικά σάπια φρούτα που νομίζουν ότι κάτι κάνουν όταν γράφουν σε μπλογκς και στο φόρουμ. Μπρρρ, τρομάξαμε.

Οι γάμοι είναι μια καλή ευκαιρία για διευθέτηση πρακτικών ζητημάτων.

Ξαναβλέπεις δεύτερα ξαδέρφια που είχες να δεις από τότε που έκαναν ποδήλατο με βοηθητικές. Χρειάζεται το update για να ξέρουμε ποιος είναι ποιος.

Γνωρίζεις ξαδέρφια για τα οποία άκουγες φήμες και δυστυχώς επαληθεύονται.

Βλέπεις θείους που πήγαν στις ΗΠΑ για μια καλύτερη ζωή και σε καλούν να τους επισκεφτείς στη Νέα Υόρκη (ήδη μαζεύεις βέβαια λεφτά για το ταξίδι αυτό...).

Και γιατί όχι, να γνωρίσεις και κανέναν ελεύθερο φίλο του γαμπρού ή της νύφης...

Είναι επίσης ευκαιρία για απολαυστικές στιγμές που χαρίζουν γέλιο.

Απολαμβάνεις τη μαμά με τις αδερφές της και τη γιαγιά σε ένα καρέ της ντάμας και χτυπιέσαι που κάθεσαι μακρυά και δεν ακούς τα σχόλια για τους θαμώνες του γαμήλιου πάρτυ.

Απειλείς με λοξές ματιές όσους σου εύχονται "και στα δικά σου" μιας και είμαστε αρκετά μικρές ακόμη για τέτοιες ιστορίες.

Γελάς με τη φωτογραφία που βγήκες με τον αδερφό σου ως τα παιδιά της Crest... Το μόνο που λείπει από το κάδρο είναι να κρατάτε ένα σωληνάριο, μια λεζάντα διαφήμισης για την οδοντόπαστα και η περήφανη μαμά που τα παιδάκια της την ακούνε και βουρτσίζουν τα δοντάκια τους πρωί βράδυ.

Τραβάς τα μαλλιά σου διακριτικά γιατί ο DJ παίζει AC/DC, Πάριο, Κλωναρίδη, Chiki Chiki, Madonna, Βέρτη, Donna Summer, Kiss, Βίσση... Ναι με τη σειρά που τα αναφέρω... Δεν θα τον προτιμήσουμε στο γάμο είναι σίγουρο.

Και φυσικά κάθεσαι με τα ξαδέρφια-αδέρφια και ρίχνετε το γέλιο της αρκούδας.

Λίγο πριν φύγεις από το γλέντι ανακαλύπτεις πως πλέον συνδέεσαι εξ αγχιστείας με ένα μέλος του MusicHeaven, ξάδερφο της νύφης (εγώ ήμουν στο σόι του γαμπρού). Το ποιο δεν θα σας το αποκαλύψω, βρείτε το.

Αν πάντως κάτσουμε και βλέπουμε τέτοιες περιστάσεις και γεγονότα μόνο σαν υποχρεώσεις, χάνουμε την ουσία.

Τα γαμήλια πάρτυ έχουν πολύ γέλιο, αν έχεις και την σωστή παρέα :)

(ΠΡΟΣΟΧΗ! Επειδή το ποστ περιέχει πάρα πολλές φωτογραφίες, θα αργήσει να φορτώσει. Υπομονή... :) )

Θα είμαι ειλικρινής.

Δεν υπήρχε περίπτωση να πάω Ρουμανία αν δεν είχα ακούσει για την χώρα αυτή από τα παιδιά που είχαν έρθει με το πρόγραμμα ανταλλαγής της AIESEC και έγιναν φίλοι μου.

Τέλη Μαίου η πρόσκληση για να πάω ένα ταξίδι στα βόρεια Βαλκάνια ήχησε στο τηλέφωνο με τη φωνή του αισιόδοξου και υπέρ του deontos ψωνισμένου φίλου μου Τόμυ από την Οράντεα της ΒΔ Ρουμανίας, προκειμένου να κάνω ένα ταξίδι μακρυά από όλους και όλα όσα με ταλαιπώρησαν τον τελευταίο καιρό. Συνταξιδιώτες, ο sagra (Στάθης) και ο Θανάσης (zoumpis- μελλοντικό μέλος). The story of 3 kafroi and a girl.

Φύγαμε από την βροχερή και μουντή Βουδαπέστη στις 23/7 στις 10 το πρωί με την αμαξοστοιχία Traianus των Σιδηροδρόμων Ρουμανίας (CFR) με προορισμό την Τιμισοάρα. Αφού περάσαμε 4 ώρες διασχίζοντας χωράφια, χωριά, χωράφια, χωριά, κ.ο.κ. (ούτε ένας λόφος για δείγμα) και λύσαμε 10 σκανδιναβικά σταυρόλεξα, περάσαμε τον έλεγχο στα σύνορα με τη Ρουμανία, και από εκεί ξεκινά η περιπέτεια.

Στο σημερινό πόστ θα σας παρουσιάσω κάποια πράγματα από τις βασικές πόλεις που περάσαμε και είτε διανυκτερεύσαμε είτε επισκεφτήκαμε.

(1) Αράντ (Arad): Μην πάτε. Οι ίδιοι οι Ρουμάνοι την θεωρούν κακάσχημη πόλη, καθώς δεν έχει τίποτα να επιδείξει. Βρωμιά στο μεγαλείο της, (υπό)δείγμα του καταθλιπτικού παρελθόντος επί απολυταρχίας Τσαουσέσκου. Άθλιοι δρόμοι που δεν πρόκειται να βρείτε ούτε στο τελευταίο ελληνικό χωριό. Η φωτογραφία από το τρένο είναι κολακευτική (δεν φαίνεται ο σαπισμένος αγωγός κατά μήκος της σιδ/κής γραμμής)...

_______________________________

(2) Οράντεα (Oradea/Großwardein/Nagyvárad): Μπαρόκ ρυθμοί, κτίρια που μαρτυρούν ένα ένδοξο παρελθόν, μια φιλόξενη πόλη με περίπου 200.000 κατοίκους.

Την επισκεφτήκαμε μιας και είναι από εκεί ο Τόμυ. Περάσαμε 2 βράδια σε διαμερίσματα σε κομμουνιστικά 10όροφα μπλοκς ως φιλοξενούμενοι.

Πίσω από τα παλιά όμορφα κτίρια βρίσκεται η προσπάθεια για να ορθοποδήσει η Ρουμανία και να εξευρωπαϊστεί.

Εκεί βρίσκεται ένας όμορφος ποταμός (δεν θυμάμαι όνομα, δείτε Google Earth) και η άκρως εντυπωσιακή Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η μεγαλύτερη στην ανατολική Ευρώπη. Το όργανο αποτελείται από μερικές εκατοντάδες σωλήνες και είναι θεόρατο.



Στην εκκλησία αξίζει να επισκεφτείτε την έκθεση με ιστορικά εκκλησιαστικά κειμήλια των Ούγγρων. Ανάμεσά τους θα δείτε κι ένα μπυροπότηρο με την φάτσα του πάπα και την στολή που φορούσε η αυτοκράτειρα Μαρία Θηρεσία κατά τα θρησκευτικά της καθήκοντα.

Αν πάτε από την Οράντεα, μην παραλέιψετε να επισκεφτείτε τα υπέροχα Spa στο Φέλιξ, 20' περίπου με το αυτοκίνητο από εκεί. Κάνεις ένα δερματάκι μπεμπέ προδέρμ...

___________________________________________

(3) Τιμισοάρα (Timisoara/Temeschburg/Temesvár): Το Παρίσι της Ανατολικής Ευρώπης. Η πόλη από την οποία ξεκίνησε η επανάσταση εναντίον του Τσαουσέσκου το Δεκέμβριο του 1989. Κι από εδώ περνάει ποταμός, κάτι που μάλλον συμβαίνει σε όλες τις πόλεις. Όλοι οι ποταμοί καταλήγουν μετά από πολλές διασταυρώσεις στο Δούναβη.

Μοιάζει με την Οράντεα. Δεν είδαμε πολλά λόγω χρόνου, αλλά ζηλέψαμε το university campus με τις υπέροχες εγκαταστάσεις. Ούτε για δείγμα στο Ελλάντα. Αξίζει να πάτε μια βόλτα.

(4) Κλουζ-Νάποκα (Cluj-Napoca/Klausenburg/Kolozsvár): Λόγω της ύπαρξης πολλών Ούγγρων, καθότι ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε από αυτούς, είναι μια πόλη που μυρίζει έντονα... Ευρώπη. Καθαροί δρόμοι, περιποιημένα μνημεία και ένας τεράστιος βοτανικός κήπος που δεν προλάβαμε να επισκεφτούμε (όσοι πάτε, να το κάνετε). Το άγαλμα του Ματίας Κόρβιν, του σημαντικότερου Ούγγρου βασιλιά μπροστά από την όμορφη καθολική εκκλησία, μαρτυρεί τις Ουγγρικές επιρροές και την παρουσία της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας στην περιοχή μέχρι και τις αρχές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.



Άμα βρείτε 3 περιφερόμενους μουσικούς σε έναν πεζόδρομο στο κέντρο της πόλης να παίζουνε το “Μάτια μου Μεγάλα” του Ζαμπέτα, μην παραξενευτείτε, αλλά τραγουδήστε το..!
____________________

(5) Σιγκισοάρα (Sighişoara/Schäßburg / Segesvár): Πανέμορφη πόλη. Η μοναδική μεσαιωνική πόλη που γνωρίζω στην οποία κατοικούν άνθρωποι κανονικά σε όλα τα σπίτια εντός των τειχών, λειτουργούν οι εκκλησίες, το σχολείο, όλα τα κτίρια όπως τα βρήκαν οι κάτοικοι από γενιά σε γενιά, χωρίς αλλαγές.



Υπέροχο το κτίριο του Δημαρχείου (πιο κάτω) με τις αίθουσες που σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές. Δίπλα στο δημαρχείο η προτομή του Vlad Tepes, που φημολογείται ότι γεννήθηκε εκεί.

Ο προστατευόμενος δρόμος με τα σκαλοπάτια προς το τελευταίο οχυρό (την εκκλησία -fortified church- όπως συνηθιζόταν σε 45 ακόμη πόλεις και χωριά της Τρανσυλβανίας), οι πύλες για την είσοδο στην μεσαιωνική πόλη, τα σοκάκια...

Και φυσικά οι φωτός που υποσχέθηκα στο σπίτι που φημολογείται ότι γεννήθηκε ο Vlad Tepes (δρακουλόσπιτο) με το πολύ καλό εστιατόριο.

Θα σταθώ στο ρολόι το οποίο δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφτείτε για να θαυμάσετε όχι μόνο τη θέα, αλλά και το μηχανισμό του ρολογιού που παραμένει ανέγγιχτος εδώ και αιώνες χωρίς να χάσει την ακρίβειά του. Θα δείτε σημαντικά εκθέματα από ιατρικά εργαλεία, κατασκευές από διάφορα υλικά, βιβλία και άλλα αντικείμενα που χαρακτήριζαν τη ζωή στην Σιγκισοάρα πριν από μερικούς αιώνες.

Η θέα από την κορυφή αποζημιώνει το περπάτημα και θα μπορέσετε να δείτε πόσο απέχετε από τους 2 πόλους της γης και από σημαντικές πόλεις του κόσμου σε χιλιόμετρα.

Το καμάρι της πόλης είναι το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ που γίνεται το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουλίου.

Μεταφερθείτε σε μια άλλη εποχή με τους μασκαρεμένους ιππότες, τις κυρίες, τα χορευτικά, τα θεατρικά, τις αναπαραστάσεις μαχών, τους σωσίες του Vlad Tepes, ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο.

Να κάνετε face tattoo σε κάποιον από τους πλανόδιους καλλιτέχνες (τώρα καταλαβαίνετε γιατί είμαι με τις νότες στο πρόσωπο...) και μην ξεχάσετε να παντρευτείτε το ταίρι σας, έναν φίλο σας, μια φίλη σας ή όσους βρείτε!

Εγώ πάντως την ευχή της γιαγιάς την πραγματοποίησα και γύρισα διπλή! Ιδού και τοπιστοποιητικό γάμου!

Τις μέρες του φεστιβάλ, η πόλη υποδέχεται 35.000 και πλέον επισκέπτες, οπότε φροντίστε από νωρίς για το που θα μείνετε. Must-see.
____________________________________

(6) Μπρασόβ (Braşov/Kronstadt/Brassó): Αρχοντική πόλη. Πανέμορφη. Απίστευτη. Μπήκε στην καρδιά μου. Με τη μεγάλη της πλατεία, τις πεζοδρομήσεις τις, ίσως η καθαρότερη πόλη που επισκεφτήκαμε στη Ρουμανία.

Περιτριγυρισμένη από βουνά, με την επιγραφή Βrasov αλά Χόλιγουντ, τελεφερίκ για όσους επισκέπτονται τις κορυφές των βουνών και ιδιαίτερα αγαπητή στις αρκούδες, οι οποίες αρέσκονται σε βόλτες σε μερικές συνοικίες της.

Επισκεφτείτε την μαύρη εκκλησία, τον Λευκό Πύργο (!;?!) , την πλατεία για έναν καφέ και φυσικά το βουνό Bucegi στο τουριστικό θέρετρο λίγο έξω από την πόλη.

Εκεί μπορείτε να ανεβείτε με τελεφερίκ ή με τα πόδια σε υψόμετρο άνω των 2000 μέτρων για σκι ή απλά για να θαυμάσετε τα μνημεία της φύσης που δημιουργήθηκαν από τον αέρα στο βράχο (τις „Γριες“ -Babele- και την „Σφίγγα“ -Sphinx-) και να δείτε πάνω από τα σύννεφα.

Ντυθείτε ζεστά μονάχα, ακόμη και το καλοκαίρι, καθώς η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 10-15 βαθμούς ακόμη και με έντονη ηλιοφάνεια.

Must-see και αυτή η πόλη.
_____________________

(7) Σιμπίου (Sibiu/Hermannstadt/Nagyszeben): Μύρισε ...Ιταλία! Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2007 σουλουπώθηκε απ' άκρη σ' άκρη και υποδέχεται τους επισκέπτες της σε ένα ακόμη ταξίδι στο παρελθόν.

Το λίφτινγκ έγινε για τις ανάγκες του θεσμού και οι κάτοικοι φαίνεται να το αξιοποιούν, με την υπέροχη φιλοξενεία τους, τον οργανωμένο τουρισμό και τη φιλική και χαλαρή ατμόσφαιρα σε κάθε καφέ κι εστιατόριο.

Επισκεφτείτε το σπίτι του Μπούκενταλ (Brukenthal Museum) στο οποίο εκτίθενται ανεκτίμητες συλλογές αξίας δισεκατομμυρίων δολλαρίων (το μεγάλο κτίριο στην αμέσως πάνω φωτογραφία).

Περάστε από την τεράστια Ευαγγελική Εκκλησία σε γοτθικό ρυθμό για τα βιτρό, την εκπληκτική ακουστική και (προς το παρόν) την έκθεση με γλυπτά και φωτογραφίες από χριστιανικές εκκλησίες από όλο τον κόσμο.

Μην ξεχάσετε να ανεβείτε στον πύργο της εκκλησίας και να απολαύσετε την θέα, αλλά ελέγξτε πριν ξεκινήστε την ανάβαση την ώρα για να μην χτυπήσει η τεράστια καμπάνα και σας ξεκουφάνει.

Δίπλα στην Εκκλησία θα δείτε το Καφέ Wien με θέα τις στέγες της παλιάς πόλης– η παραγγελία σας οφείλει να είναι ένα Eisskaffee Hermannstadt.

Τελος πάτε μια βόλτα και από το ρολόι για να δείτε αυτή τη φορά την μικρή πλατεία της πόλης και την Ευαγγελική Εκκλησία από μακριά και ψηλά.

_____________________________________________________________________

Αυτά για σήμερα. Στο επόμενο ποστ, Μύθοι και Πραγματικότητες για τη Ρουμανία, Τρανσυλβανική Κουζίνα (ξέρω ότι όλοι αυτές τις φωτογραφίες περιμένετε), Διαδρομές και πΕρΙεΡΓα!