ΔΥΣΚΟΛΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΓΙΑ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣ...
ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟΙ...
31 Αυγούστου 2007, 11:04
Το μάτι...
Ελεύθερη γραφή και δοκίμια...  

Το μάτι ανοιγόκλεισε προσεκτικά, προσπάθησε καλύτερα, αλλα δεν κατάφερε να διακρίνει κάτι. Δοκίμασε να εστιάσει, αλλα δεν μπορούσε να δεί τίποτα παραπέρα απο μία ακαθόριστη μουτζούρα..   Αποφάσισε οτι είναι χάσιμο χρόνου να προσπαθεί να αξιολογήσει κάτι ακαθόριστο, και ειδικά μια μουτζούρα.   Αντίθετα, ο ορίζοντας, πέρα, διαγραφόταν ολοκάθαρα.   Ηταν πλάνητας και αινιγματικός όπως πάντα, με χιλιάδες υποσχέσεις και προκλήσεις.Το μάτι αποσύρθηκε απο την ακαθόριστη μουτζούρα, και τράβηξε προς τον ορίζοντα....    Ο Ορίζοντας έγινε συγκεχυμένος όταν τον έφτασε, τα χρώματά του άρχισαν να μπερδεύονται, τα σχήματά του άρχισαν να γίνονται ασαφή....  Το μάτι έχασε τον προσανατολισμό του, την εστίασή του, το θέμα του...   Οντας μέρος τού φόντου πιά, το μάτι κολύμπησε μέσα σε μια θάλασσα απο χρώματα που όμως δεν ξεχώριζαν πιά μεταξύ τους, και σαν να ήταν  μουντά...   Χαμένο σε ένα τεράστιο ακαθόριστο πλάνο, και χωρίς εισιτήριο επιστροφής, το μάτι γύρισε και κοίταξε προς τα εκεί απο όπου είχε έρθει.Απο μακριά, εκείνο που έμοιαζε πριν ακαθόριστη μουτζούρα, φαινόταν τώρα σαν εφηβικό καλειδοσκόπιο, με λάμψεις και σχήματα κι εξάρσεις και μικρές αποδράσεις.  Το μάτι, αποφάσισε να μην καταλάβει ποτέ, οτι απλά δεν τα κατάφερνε να εστιάζει...  Οτι μόνο απο μακριά μπορούσε να δει και να αξιολογήσει τα σχήματα και τα χρώματα Και αποφάσισε να μην είναι πιά μάτι.    Το φόντο, που έμοιαζε πιά με πολύ θαμπό καθρέφτη, βολεύτηκε στην πολυθρόνα του, και ξεφύσησε ανακουφισμένο....Πάτησε το κουμπί, και έβαλε την μουσική να παίζει....  Το μάτι,που αποφάσισε να μην είναι  πιά μάτι, προσπάθησε να ακούσει....  Προσπάθησε να τεντώσει το αυτί που δεν είχε...   Μετά, απλά πέρασαν πολλά χρόνια....  Ετσι κι αλλοιώς, αυτό ήταν το φυσιολογικό... Ετσι κάνουν πάντα τα χρόνια...
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
30 Αυγούστου 2007, 11:14
Τίτλος 3


....Αντε πάλι, με το "Είτε παίδες Ελλήνων", έτσι για να χαμογελάσουμε λιγάκι... Καλημέρες γλυκές...

 

 

-Η Σφίγγα ήταν αποτρόπαιον μυθικόν τέρας εμφανίζουσα μισό γυναίκα, μισό άνθρωπος, μισό πουλί, και μισό λιοντάρι.

 

  • Ο μέλενας ζουμός ήταν η καθημέρινή τροφή των σπαρταριστών εφήβων.

 

-Ο Χίτλερ ήτανε κοντός και κακομούτσουνος, και με μικρό γελοίο μουστακάκι, και δε χώνευε τον ένα, δε χώνευε τον άλλον, κάτω οι γύφτοι, κάτω οι μαύροι, κάτω οι τσομπαναρέοι, κάτω οι Καρπαθιώτες,και μετά, το εβραιοκαύτωμα...

 

 

  • Αυτός τον κύτταζε θυμωμένος κι ανακάλυψε οτι αντίπαλό του είχε τον Κύκλωπα τον Περίφημο, έναν μεγάλο γίγαντα που αντί για μάτια είχε έναν μεγάλο κύκλο τρύπας στο κούτελο που αν κοιτούσες μέσα, μπορούσες να δεις απέναντι, μέχρι τους κρεμαστούς κήπους τής Βόρειας Αυλώνας...

 

 

-Ο Ιησούς είπε : Κόρη , είσαι νεκρή; Αυτή δεν απάντησε γιατί ήταν πεθαμένη…

 

 

-Ούκαν βλάβη παρά του μή έρποντος

 

 

  • Ο Ηρώδης για να αφομοιώσει την οργή του διέταξε κι έσφαξαν 10000 μωρά, όλα αγόρια.Στη βιασύνη τού σφάξιμου, σφάξανε και καμιά εικοσαριά κορίτσια,αλλα ο Ηρώδης τα αποζημίωσε , παίρνοντάς τα στο παλάτι του για παλλακίδες.

 

 

-Στη Ιερά εξέταση, όταν απο τα βασανιστήρια δεν μπορούσες να σταθείς στα πόδια σου,σε τεντώνανε για να ευθυγραμμιστείς και σε έστηναν όρθιο βιαιωδώς.Αν βλέπανε πως και πάλι δεν μπορούσες, τότε σε ανακήρυταν επίσημα μάγο και βερζεβούλη,και σου κόβανε το κεφάλι. Τώρα, αν ακόμα δεν μπορούσαν να σταθείς, σε τιμωρούσαν με αστιγματισμό μέχρι θανάτου….

 

 

 

-Οπως κάθε χρόνο, ραντίστε τον Επιτάφιο με την χύμα κολώνια Πατ. Με τα καλλυντικά σας μην ξεχνάτε και τη χύμα κολώνια Πατ για τον Εσταυρωμένο, ένα έθιμο που υπογραμμίζει την ιερότητα τών ημερών και προσδίδει μεγαλύτερη κατανυκτικότητα στα ευλαβικά σας προσκυνήματα , κι έτσι εκδηλώνετε την Αγάπη σας κι όποιο άλλο συναίσθημα σάς διακατέχει γι Αυτόν… (εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», 1968)

 

--Ο τολμών εν τούτω νίκα.

 

 

-Μνηστή μου είναι , Κύριε…

 

 

-Το Πάσχα το φετεινό, ήταν πολύ ωραίο…Στο πανέμορφο χωριουδάκι που πήγαμε, ο πατέρας μου βρήκε την ευκαιρία να αλλάξει λάστιχα, μπουζί, πλατίνες, λάδια, φίλτρα λαδιού κι αέρα,καθαριστήρες στα παρμπρίτζ, τακάκια μπρος-πίσω και το πλύναμε και τ’ αμάξι μέσα κι όξω. Αξέχαστο Πάσχα!

 

 

  • Και τιμής ένεκεν υμάς εις πειρασμόν!

 

 

-Ο Λεωνίδας και οι 300 του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήταν πολυπληθέστεροι σε αριθμό.

 

 

 

  • Η Μαθουσάλα ήτανε μια γριά, αλλα πολύ γριά που ζούσε στη βίβλο και μετά έζησε κι άλλο κι έγινε πιο γρια ακόμα και απο πριν που ήτανε λιγότερο γριά που τελικά πέρασε και τα 200 χρόνια στην ηλικία.Την έκανε και κωμικό τραγούδι ο Κασαντσίδης, αγάπη γλυκειά μου απο τότε σε ξέχασα σόλο.

 

 

  • Για τον Μότσαρτ δεν γνωρίζουμε ούτε ποιός ήταν, ούτε πού πήγε, ούτε το τι απέγινεν, ούτε και το πώς λεγόταν. (μαθητική έκθεση, 1979)

 

 

-Στη Ρωσσία, με διαταγή τού διαβόητου Τσαϊκόσκη, όσες λίμνες είχανε κύκνους τις αποξηραίνανε και βάζανε τους κύκνους στα μπαλέτα δια της βίας. (Εξετάσεις σε σχολή Χωροφυλακής, 1964)

 

 

 

-Ο Αρης Τοφάνης ήταν κωμικός συγγραφέας αρχαίου θεάτρου.

 

 

  • Οταν ο Αλη-Πασάς τάμαθε για την Κυρά Φροσύνη, έγινε Τούρκος!!!

 

 

 

-Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήταν Ελληνας ποιητής που κατοικούσε στη Λιβύη τής Αλεξάνδρειας.

 

 

 

-Η μάνα τού Ρασπούτιν ήταν η Ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσσίδα τής Σιβηρίας… (Γυμνάσιο Καρδίτσας, 1991)

 

 

 

 

-Η Ιουλία Π., ογδηκοντούτης κάτοικος Αιγάλεω απηνθρακώθη εντός τής οικίας της.Εν συνεχεία περιέβρεξεν τα ενδύματά της με οινόπνευμα, και εκάη και η ιδία.

 

 

 

 

-Και τώρα, ο μοναδικός σας Χρήστος Μπαρδάς στο ανεπανάληπτο αγαπημένη μου κοιμήσου με όλη τη χορωδία του συλλόγου μας.

 

 

 

-Η Αλαμάνα ήταν η μήτηρ τού Αθανασίου και εμφανίζεται μετά την πτώσιν τού Διάκου στο Λιανοκλάδι.

 

 

-Ο Σοφός Κλης έγραψεν πυρετωδώς μίαν κωμωδίαν θεάτρου, στην οποίαν πρωταγωνιστούσε ο Λυσιοστράτης.

 

 

 

-Ο Τουγιού, είναι διεθνώς, ο θεός των γενεθλίων. Υπάρχει και τραγούδι.

 

 

 

-Η πρωτεύουσα τής Κεηλάνης είναι η Λιπτοντί.

 

 

 

-Ο Ροβινσώνας Καρούζος ήταν ένας διάσημος Ιταλός τραγουδιστής τής Οπερας, που προτιμούσε να ζει σε ένα ερημονήσι ολομόναχος…

 

 

 

-Το τετράγωνον τής υποτείνουσας ισούται, αλλα όχι πάντοτε. (γυμνάσιο Καλαμάτας, 1991)

 

 

 

-Το τετράγωνον της υποτείνουσας ισιούται παραλλήλως με το τετράγωνον άλλων ίσιων πλευρικών σχηματισμών, αλλα μόνον αν και αυτοί υποτείνονται έναντι αλλήλων.

 

 

 

- Η γωνία Α στην κορυφή τού τριγώνου λέγεται Αγωνία.Στον πάτο τής βάσης, δεξιά κι αριστερά, λέγονται Παταγωνία.

 

 

-Οταν ο ατμός παράγεται έξι φορές ταχύτερα, το λέμε εξάτμιση.

 

 

-Η χιλιετηρίδα είναι ερπετό κι αυτό, αλλα με χιλιάδες πόδια και κατά πολύ μεγαλύτερο απο την εκατορίδα.

 

 

 

  • Η πυκνότης τών κατοίκων εξαρτάται απο το πόσους τετραγωνικούς κατοίκους μπορούμε να βάλουμε να ζούν σε ένα χιλιόμετρο.

 

 

-Συγγενικά ζώα με την γάτα, είναι, κυρίως, οι άλλες γάτες.

 

 

 

  • Η αρκούδα κοιμάται όλο τον χειμώνα, δια να αποφύγει την χειμερία νάρκη...

 

 

-Τότε, και μόνον τότε, δια του τρόπου αυτού αποβάλεται το γαλαξείδιον τού άνθρακος... (Γυμνάσιο Ρόδου, 19820

 

 

 

-Το παιδί που γεννιέται απο Υδραίους γονείς, λέγεται Υδρογόνο.

 

 

 

-Το θαλασσινό κούνημα, το μετράμε με γλίμαγκα ροκφόρ...

 

 

 

-Τα οστά μας έχουν ανάγκη απο ασφέστιον. Επίσης απο κάλιον, και κοκκάλιον.

 

 

 

-Τα βόδια και τ’ άλογα και τα μουλάρια τρέφονται με άχυρα. Τα γουρούνια με ενέχυρα, διότι είναι θηλαστικά....

 

 

 

-Τα χαρακτηριστικά ζώα τής Αυστραλίας είναι το μπούμερανγκ και το κάγκουρανγκ...

 

 

 

- Είστε νέα και πολύ εμφανίσιμη και σκέφτεστε το μέλλον σας; Μην το σκέφτεστε! Ελάτε να συζητήσουμε τις προοπτικές του. Κάθε βράδι μετά τις 12. BAR SEXY FOX, Αμπελόκηποι, κ. Λάκη.

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
28 Αυγούστου 2007, 14:36
προκαταβολή τεστοστερόνης....


   .... Είμαι σε ένα internet cafe...   Είμαι έντρομος....  Φοβάμαι για την αωματική μου ακεραιότητα, ακόμα και για την ζωή μου την ίδια....Βλέπω ολόγυρά μου να παίζουν on line ο  Κόναν ο βάρβαρος, ο spider gay, ο Κόμης  Ντρίνκουλας, και οι επτά αδελφές....

 

 

 

 

Φοβάμαι....

 Θεε μου, πόσο φοβάμαι...

 

 

Το δεκατετράχρονο δίπλα μου, έχει ήδη γαμήσει την μισή Ευρώπη...

Το δεκατριάχρονο δεξιά,  υποτάσσει Θεούς και δαίμονες....

Ενα εντεκάχρονο στο βάθος, απειλεί τούς πάντες, με φράσεις  "Σ'γαμς", "Ζ' μπούτσ' μ", και τέτοια....

 

Αλλα η φοβερότερη απειλή, ήρθε απο την αριστερή γωνία....  

 

 

O  Δεκάχρονος ψυχρός εκτελεστής, γνωστός παγκοσμίως ως " ΓΚΟΥ-ΜΟΥΛ-ΧΑΝ- Ο ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΤΗΣ ", το δηλώνει ευθέως  οτι γάμάει όλο τον κόσμο, και άμα λάχει δεν χαμπαριάζει τίποτα.....

 

 

 

Τόση τεστοστερόνη... πώς να την αντέξει κανείς.....

 

 

 

Κι εγώ κάθομαι και αναπολώ την υπερευαίσθητη οντότητα ¨mprizas", που χτες βράδι ξεφυσούσε σαν ηφαίστειο εσωτερικής καύσης,με  μια Αγιορίτικη σεμνότητα, και ανεβασμένες  φράσεις ελαφρά  ακατάληπτες, οπως "παλιοκργλα", και "με αδίκησε κατάφωρα, ρε πουστμ"....

 

 

δεν αντέχω άλλο τόση τεστοστερόνη, και τόσο sex... Αν και έχω κάποιες απορίες....

Σύμφωνα με αυτά που ακούω εδώ, το εννιάχρονο παραπέρα ίσως να μπορούσε να με διαφωτίσει....  

 

 

12 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
27 Αυγούστου 2007, 13:18
Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ...
Στίχοι μου...  

 

Στιχάκι χειμωνιάτικο.... Γράφτηκε πριν 10 χρόνια περίπου...

 

 

Τα σύννεφα που κοίταζα, παγώνουν

εδώ και ώρα, στις υδρορροές.

Σαν τη σταγόνα, πάγωσα μαζί τους

στις σκοταγωγημένες σου στοές...

 

 

και ψάχνω στα τυφλά να βρω τον δρόμο

μήπως και δω στο βάθος κάποιο φως...

Οι μέρες τού χειμώνα που περνάει,

Μου λένε «φύγε», μα δεν λένε πώς....

 

 

 

Παγιδευμένος στον Λαβύρινθό σου

Κι ο Δαίδαλος δεν μένει πιά εδώ....

Μόνο ο Μινώταυρος εγωισμός σου,

που ψάχνει να με βρεί και να τον βρώ....

 

 

 

Μπορεί, σε μια πορτίτσα τού μυαλού μου

που δέν την έκλεισες τόσο γερά,

να περιμένει ακόμα ο εαυτός μου,

κι ένα ζευγάρι κέρινα φτερά.....

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
26 Αυγούστου 2007, 20:27
Ξεγύμνωμα...


 

Ξεγυμνώθηκε εντελώς αυτό το «πράγμα», που κάποιοι προσπαθούν να μου το πλασάρουν ως «κράτος»… Δεν ξέρω τί ακριβώς είναι, πάντως κράτος ΔΕΝ είναι. Μάλλον σε μπουρδέλο φέρνει, και μάλιστα απο κείνα τα παλιά, τα σκληροπυρηνικά, χωρίς διάκοσμο και κορδελάκια….

 

 

 

Η Ελλάδα φλέγεται, δεμένη πάνω στον πάσσαλο τής κρατικής ανικανότητας, αναλγησίας, και υποκρισίας. Ανθρωποι καίγονται ζωντανοί, προσπαθώντας να σώσουν τους κόπους μιάς ζωής… Εκλιπαρούν για βοήθεια, αλλα η βοήθεια δεν έρχεται ποτέ. Χωριά περικυκλώνονται, αποκλείονται, γίνονται στάχτη. Οι κάτοικοι κλείνονται σε εκκλησίες για να σωθούν απο τις φλόγες, και κινδυνεύουν να πεθάνουν απο ασφυξία. Ολοι ζητούν απεγνωσμένα κάποια βοήθεια, όμως ΜΑΤΑΙΑ. Ο συντονισμός του περισπούδαστου «κρατικού μηχανισμού» , αποδεικνύεται ιδανικό γεύμα για κοπροφάγα ευμεγέθη έντομα κάθε λογής. Δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει, δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει ρεύμα, δεν έρχονται αεροπλάνα, δεν βγαίνει μπροστά κανείς να συντονίσει, και βασιλεύει το αλλοπρόσαλο, η ανικανότητα, η κρατική αναπηρία. Τα πάντα καταρρέουν, ενώ οι μεγαλόστομες κουράδες που ζητούν την ψήφο μας, έχουν κρυφτεί (προσωρινά, δυστυχώς ) , κρίνοντας ότι δεν θα ήταν καλό για αυτούς να βγούν τώρα να μας πουν τις παπαριές τους…Να την χέσω, ρε μαλάκα την «θλίψη» σου… Αφού ξέρω οτι είναι ψεύτικη. Μόνο πώς θα εκλεγείς κρυφοϋπολογίζεις μέσα σου… τομάρι του κερατά…Να πας να εκφράσεις την «θλίψη» σου στην γυναικούλα που έλεγε κλαίγοντας οτι θα μείνει να πεθάνει μέσα στο φτωχικό της, γιατί δεν έχει τίποτα άλλο στον κόσμο.

 

 

Πως να σβύσεις, ρε άχρηστο κορμί , τόσες εστίες, όταν δεν έχεις κάνει ΤΙΠΟΤΑ ,ΠΟΤΕ, για να προλάβεις;;;; E;;;

 

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΟΙ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ;;;

 

 

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΙΕΥΡΥΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗΣ;;;

 

 

 

ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΦΟΥΡΛΑ ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΟΝΤΑΣ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ;;;

 

 

 

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΧΗΜΑΤΑ;;;;

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΤΑ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΑ ΚΑΝΑΝΤΕΡ;;;; ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ «ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΜΕΣΑ»;;;; ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ, KAI ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ, ΠΑΛΙΟΤΣΟΓΛΑΝΕ;;

ΛΕΩ, ΜΗΠΩΣ ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ... ΚΑΙ ΠΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΕΙΣ

ΝΕΟΣΥΛΛΕΚΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΑΘΗΝΑΙ, ΑΦΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΓΚΛΗΜΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΡΙΞΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ, ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙΣ ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ, ΟΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΒΑΖΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΕΚΕΙ... ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΟΘΙ....

 

 

ΜΟΝΟ ΝΑ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΞΕΡΕΙΣ, ΠΑΛΙΟΛΑΜΟΓΙΟ... ΝΑ ΤΑ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΑΖΕΙΣ, ΝΑ ΒΟΛΕΥΕΙΣ ΤΟΥΣ ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ, ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΣΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΕΡΙΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΕΙΘΑΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΜΟΥ, -ΚΑΙ -ΠΡΟΣΕΞΕ-, ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΩΤΕΡΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ, ΤΟ ΚΟΥΦΟ.... ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΣΗΜΑΙΑ ΚΡΑΤΑΣ. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ....

 

 

 

Μεγαλόσχημοι καρεκλοκένταυροι, δυστυχώς για σας, η φωτιά δεν είναι ψηφοφόρος, και δεν παραμυθιάζεται. Αποδειχτήκατε ΑΝΙΚΑΝΟΙ ως προς την πρόληψη, ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ως προς την αντιμετώπιση... Και γιατί να σας τιμήσω με την ύστατη άμυνά μου, την ψήφο μου; για να επιλέξω αβίαστα και δημοκρατικά ποιός θα μου τα παίρνει , για να σας δώσω την δυνατότητα να συνεχίσετε να με αντιμετωπίζετε σαν θήραμα, και να αφήνετε στο τέλος τον Ελληνα να καίγεται αβοήθητος ανάμεσα στις στάχτες τού σπιτιού του;

 

 

Οχι, ρε Παπάρα... όχι απο μένα, τουλάχιστον...

 

Κι όσο γιά σένα, «σέξυ» πολιτικέ Βύρωνα, την λέξη «ψυχραιμία», να πά να την πείς στους ανθρώπους που χτυπιούνται και ζητούν βοήθεια....

 

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
24 Αυγούστου 2007, 13:50
Ο θάνατος τών 100 κομματιών...


….Χτες βράδι, είχα μια συζήτηση με κάποιο πολύ φιλικό μου πρόσωπο, σχετικά με ορισμένες εγκεφαλικές λειτουργίες που  εμφανίζονται σε εξαιρετικά ακραίες καταστάσεις....     Πιο συγκεκριμένα, τού έλεγα οτι  πέραν κάποιων ορίων σωματικού άλγους, ο εγκέφαλος «μπλοκάρει» τον πόνο, φέροντας εκείνον που πονά σε μια κατάσταση  «νιρβάνα», στην οποία  το νευρικό σύστημα σταματά να μεταφέρει πληροφορίες...     Δεν είμαι Γιατρός, βέβαια, και δεν μπορώ να τεκμηριώσω επιστημονικά... Αν κάποιος απο όσους διαβάσουν αυτό το post, έχει τέτοιες γνώσεις, θα χαιρόμουν να τις διαβάσω.... Μεταφέρω απλά αυτό που θυμάμαι, απο ένα άρθρο που διάβασα πριν δέκα περίπου χρόνια, στο περιοδικό «Τρίτο μάτι», αν θυμάμαι καλά... Ο συντάκτης τού άρθρου, απέδιδε  την όλη διαδικασία, στο μεγαλύτερο ποσοστό, στην έκκριση  τεράστιας ποσότητας ενδορφίνης....     Σαν πειστήριο, ο συντάκτης παρέθετε αυτή την φωτογραφία.....      Η φωτογραφία τραβήχτηκε  το 1924.  Απεικονίζει  την τελετουργική δημόσια εκτέλεση  ενός ανώνυμου Κινέζου, που κρίθηκε ένοχος για την δολοφονία κάποιου Κινέζου πρίγκιπα...      Καταδικάστηκε να εκτελεστεί με έναν σπάνιο, και πολύ επώδυνο τρόπο...   Τον «θάνατο τών 100 κομματιών»...         Ο  δήμιος, λειτουργεί σαν ανατόμος, και αφαιρεί 100 κομμάτια απο το σώμα τού καταδικασμένου, φροντίζοντας να μην επιφέρει γρήγορα την καίρια βλάβη.....      Αυτό που κάνει την  συγκλονιστική αυτή φωτογραφία  σχετικότατη με αυτά που έγραφα πριν, είναι το ύφος τού θύματος, που δείχνει να είναι σε έκσταση,να  κοιτάζει το άπειρο, και σχεδόν να χαμογελάει....
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
13 Αυγούστου 2007, 23:22
πού να πηγαίνουν....
Ελεύθερη γραφή και δοκίμια...  

 ...Μια τρελλή τσιγγάνα μου είπε, οτι τα όνειρα όταν ειδωθούν και εξατμισθούν  κάτω απο τον ήλιο τής νέας μέρας,  γίνονται μονοσύλλαβα συννεφάκια σε παράξενους ουρανούς....    Το μέρος που πηγαίνουν τα όνειρα όταν ειδωθούν και αποχωρήσουν, είναι σε έναν πλανήτη που απο μακριά δεν θα σου γεμίσει το μάτι....     Το μέρος που πηγαίνουν τα όνειρα όταν πάψουν να σε ονειρεύονται, είναι ακριβώς εκείνο το μέρος  που πηγαίνουν και τα τραγούδια μόλις τα πεις ή τα ακούσεις........Δεν θέλω να αποφασίσω ακόμα αν εγώ τα ονειρεύομαι, ή εκείνα εμένα....  Ξημερώνει, αλλα η ώρα είναι κάτι σχετικό.... Εχω κάτι όνειρα καβάτζα, αλλα δεν θυμάμαι που τα έχω βάλει...  
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
12 Αυγούστου 2007, 04:06
ΜΙΚΡΟΠΡΕΠΕΙΕΣ.....


...Είναι τεράστια αδικία, απέναντι στον εαυτό τού καθενός, να υποδύεται ρόλους που δεν μπορεί να υποστηρίξει...   

 

   Είναι τεράστιο σφάλμα, να  πειραματίζεσαι  βγάζοντας τα απωθημένα μιάς περίεργης ζωής,  στην καμπούρα ενός άλλου ανθρώπου, που πιστεύει οτι το να ζεις ήρεμα, είναι φυσιολογικό...   

      

...και είναι τεράστιο έγκλημα, να ερμηνεύεις την  δική σου ανικανοποίητη ανάγκη ερμηνείας μιάς ζωής που δεν έτυχε να γνωρίσεις,  σαν δική του  ανικανότητα....

 

 

 

 

 

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
10 Αυγούστου 2007, 00:53
Ενας Χάρης, σε φάση άχαρη...


Κυρίες και  Κύριοι, και αγαπητά μου παιδιά, πρόκειται δηλαδή περί ο Χάρης Λ.  Ηθοποιός, κατα την ταπεινή μου άποψη εξαιρετικά ταλαντούχος,....

 

 

 

Ξεπρόβαλε με αξιοπρόσεκτα ταλαιπωρημένο βηματισμό απο το στενό, και έσκασε στο κατάστρωμα τής πλατείας σαν κύμα με οκτώ τόννους φύκια και τσούχτρες....

 

 

 

- Αρχηγέ,τi  χαμπάρια; κάτι σε σκισμένα μπατζάκια παρατηρώ, λίγο ωχρό σε κόβω, ,με κάτι γρατζουνιές στα χέρια.... τί έγινε αγοράκι μου, πάλι σε περίπτωση έπεσες ;

 

 

 

 

 -Δεν έφταιγε αυτή....   ο Ρόκυ έφταιγε...

 

 

 

-Ποιός Ρόκυ, ρε μεγάλε;

 

 

 

- Ο Βέλγικος Μαύρος λύκος της, που δεν τον αποχωρίζεται ποτέ... Εγώ δεν ήξερα.... κάτσαμε στον καναπέ, και ξεκινήσαμε με τα προκαταρκτικά, -ίσως κάτι να έχεις ακούσει-, και άκουγα ένα υπόκωφο " Γρρρρρρρουυυυυυ"...  Νόμιζα οτι χάλασε το ψυγείο, ή το κλιματιστικό στην καλύτερη περίπτωση...  Αλλα γρήγορα η απορία μου λύθηκε.... Με το που θέλησα να γίνω πιο κατανοητός, ως προς τις προθέσεις μου, και ξύπνησε μέσα μου ο εραστής τού ονείρου, έγινε εκεί μέσα ο επτά επί Θήβας.....

 

 

 

 

-Τί, δεν ήθελε η τύπισσα;

 

 

 

 

- Ο Λύκος δεν ήθελε...  με μουντάρησε άσχημα, αδερφάκι, μου έκανε το πόδι ίσαμε μιά μερίδα ρόκες, και ίσα που πρόλαβα να την κάνω απο την πόρτα, πολύ αναξιοπρεπώς , και με μαύρη ζώνη στην ξευτίλα......

 

 

 

 

- Πω, πω, φαντάζομαι ούτε να την ξαναδείς την τύπισσα....

 

 

 

-Κάνεις λάθος... δεν παραιτούμαι... την κυνηγάω εδώ και δύο χρόνια....   πηγαίνω τώρα να ψωνίσω διάφορα παϊδάκια και πανσέτες, για να τον δωροδωκήσω...

 

 

 

 

Απομακρύνθηκε κουτσαίνοντας προς το διεθνούς φήμης ντελικατέσεν " ΤΟ ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥΒΛΑΚΙ Ο ΣΑΒΒΑΣ".....     

 

 

 

Το περιστατικό είναι ΑΛΗΘΙΝΟΤΑΤΟ, και  έγινε σήμερα απόγευμα, στην πλατεία Μέμου... Αλλαξα μόνο το όνομα του σκύλου, για να μην έχω τρεχάματα με την προστασία προσωπικών δεδομένων....

8 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
07 Αυγούστου 2007, 08:43
Ο Ιππότης τής παρόδου...
Ελεύθερη γραφή και δοκίμια...  

   .......κι ύστερα χαϊδεψε το άλογό του, και ξεπέζεψε...    «φιλαράκι – του ψιθύρισε-, αυτήν την διαδρομή θα την κάνουμε περπατώντας δίπλα-δίπλα, και θα τα λέμε.... έχω κι αρκετό καιρό να σ’ακούσω».....      -       Νόμιζα πως με ξέχασες, πως δεν σε νοιάζει πιά για τον παλιό σου σύντροφο...-είπε το άλογο....   (Ναί, ναί, τα άλογα τών ιπποτών, μπορούν να τους μιλήσουν, όταν δεν βρίσκεται κανείς άλλος μπροστά....)      -       Δεν σε ξέχασα, λευκέ μου χαζούλη...  μόνο που ήμουν σε μια μάχη διαφορετική....  και εκεί δεν είχες δυστυχώς θέση...         -Δεν καταλαβαίνω...  πες μου , σε παρακαλώ....       -       Ηταν ένα τοπίο απο εκείνα που δεν έχεις δει, και ούτε θα μπορούσες να καλπάσεις και να με βοηθήσεις εκεί... το έδαφος ήταν δύσβατο, γεμάτο απο εμπόδια που σταματούν και σκοτώνουν και ιππότες, και άλογα, και τα  παραμύθια τους μαζί... έπρεπε να περπατώ  μόνος, και να φτιάχνω  σε κάθε βήμα μου ένα καινούργιο παραμύθι, ή αλλοιώς θα ρίζωνα και θα γινόμουν κι εγώ ένας ακόμα λάκος γεμάτος απουσία...  και έπειτα, δεν θα υπήρχε πια χώρος ούτε για σένα, ούτε για μένα...       -       Και ο Δράκος;  πώς ήταν ο Δράκος;        -Δεν υπήρχε Δράκος....  ο δρόμος ο ίδιος ήταν που αρνιόταν να περπατηθεί απο βήματα παράξενα...  Νομίζω οτι όσο τον φοβόμουν εγώ, άλλο τόσο με φοβόταν κι εκείνος, γιατί του ήταν άγνωστο το άγγιγμα...Ηθελε μα φοβόταν, αποζητούσε να του σπείρω λουλούδια και ταυτόχρονα ξερνούσε αγκάθια και ζιζάνια, επειδή έτσι τον είχαν μάθει,  κι έτσι κάθε φορά που αφουγκραζόμουν τον άνεμο, άκουγα μια φωνή να λέει   «Δεν υπάρχουν ιππότες, ξύπνα πια... »            -Ναι, αλλά στο τέλος τι έγινε; Νίκησες;       -Πώς να νικήσεις εκείνο που δεν μπορείς να το κατανοήσεις, και που δεν μπορεί κι εκείνο να κατανοήσει εσένα;  Ούτε καν να νικηθείς δεν γίνεται...Γιατί δεν σου κρύβω, οτι μου πέρασε απο το μυαλό να ενδώσω, και να αφεθώ να νικηθώ...  Πάνε τόσα χρόνια που ματώνομαι , και νοιώθω καταπονημένος...      -Και τότε, γιατί δεν ενέδωσες; ας το έκανες.....        -Γιατί θα έπρεπε να αποχωριστώ όλα εκείνα που ήταν ξένα στην φύση τού δρόμου , ενώ είναι αναπόσπαστα δεμένα στην δική μου φύση...  Την πανοπλία, το σπαθί μου, το κάστρο μου, ακόμα κι εσένα.....           -Δεν μπορούσες λοιπόν να νικήσεις, ούτε να νικηθείς... κι όμως εξαφανίστηκες τόσο καιρό... κανονικά θα έπρεπε να σου θυμώσω... και μιας και μίλησες για κάστρο, πού είπαμε οτι πάμε;  πάει τόσος καιρός που εξαφανίστηκες, που έχω ξεχάσει πιά το μέρος....         -Θα σου πώ, λευκέ μου κεφάλα... μόνο προχώρα λίγο πιό αργά....           Το  παράξενο ντουέτο, προχώρησε και απομακρύνθηκε προς τις Δυτικές συνοικίες...  Γύρω τους, οι άνθρωποι  παράγγελναν πίτσες, παρκάριζαν κάπου που να φαίνεται το νέο τους αμάξι, τα δωδεκάχρονα κοριτσάκια σουλατσάριζαν με το κινητό στο αυτί, κι όλα έμοιαζαν επιτέλους τόσο αληθινά ....        Κάπου στο βάθος, έστριψαν δεξιά σε μιά πάροδο....      Ο ιππότης τής παρόδου, άνοιξε μιά μικρή ομπρέλα....        -Βρέχει πάντοτε εδώ.... -εξήγησε στο άλογό του-... απλά δεν μπορείς να το καταλάβεις...           Προχώρησαν στο στενό...   η πανοπλία έβγαζε κάτι σκουριασμένους ήχους, και η δεύτερη  λάμπα  δεξιά, ήταν καμένη....    
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
05 Αυγούστου 2007, 20:12
Το θαύμα τής ημέρας...


Το  «θαύμα της ημέρας», βούτηξε  ύπουλα την τελευταία πέτσα απο το αρνί, την ώρα που ο λαοφιλής ερμηνευτής Χρήστος Μπαρδόπουλος εξηγούσε στην συμβία του πόσο ώριμα βλέπει τα πράγματα...         Στα μάτια του καθενός, η αγάπη -σκέφτηκε- είναι κάτι εξαιρετικά σχετικό...       Οι νυχτόκηποι πεθαίνουν τυφλοί, ή πεθαίνουν απο έκπληξη....     Κι αν δεν μπορείς να κλωτσήσεις την ψυχομαλακία που ονομάζεις «ζωή», κι αν η φωτιά που σε καίει  δεν είναι αρκετά ικανή να σε ξυπνήσει, τότε μάλλον ζεις σε λάθος εποχή, με λάθος όνομα, και σε λάθος έργο....       Το θαύμα τής ημέρας, παραμένει πιό ντροπαλό κι απο έφηβο του ΄60...         «Αγαπημένε μου εαυτέ, όσο κι αν σου κρύβεσαι, κάποια μέρα θα συναντηθούμε....»         Το Θαύμα τής ημέρας, άναψε ένα τελευταίο τσιγάρο...   πήρε τον δρόμο της επιστροφής, ψάχνοντας αφηρημένα στην τσέπη του για ενα μαγικό χαρτάκι....   το βρήκε τελικά....   δεν έγραφε τίποτα.....        Άρχισε να ψιχαλίζει  νότες.......           «ταξίδεψέ με»    .... μουρμούρησε....        Αφού μετρας το κάθε κώμμα, την κάθε τελεία, την κάθε μικρή ανάσα ανάμεσα στις λέξεις, έλα και πάρε με επιτέλους αγκαλιά, να φύγει ο ζόφος και τα μπερδεμένα μου όνειρα....         Το θαύμα της μέρας, ερωτεύτηκε εναν μεγάλο κήπο....
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
02 Αυγούστου 2007, 17:01
Μαύρη πουλάδα αρμένιζε...


....  "Μαύρη πουλάδα αρμένιζε, στα μέρη τής Κασσάνδρας"...  στιχούργημα εκπληκτικής αισθητικής, απαγγελθέν υπο απολυομένου φαντάρου ,αρτι εντρυφήσαντος εις ακραιφνή ουζοποσία, μετα εντυπωσιακών επιδόσεων σε ντάγκλες πρώτου βαθμού, στο μαγευτικό φυλάκιο τής Λαφιόνας, εν έτει 1985...

 

 

Αποτίοντας φόρο τιμής στον άγνωστο ποιητή, αναχωρώ Δευτέρα χαράϊ- χαράϊ για Κασσάνδρα, εύχομαι να περάσετε όλοι όσο γίνεται πιό όμορφα, και να ξαναβρεθούμε χαμογελαστοί απο Σεπτέμβρη.... Πάω να ξετρυπώσω τα μπρατσάκια μου....

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
pavel
ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΥΛΑΚΟΣ
ΜΟΥΣΙΚΟΣ
από ΝΙΚΑΙΑ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/pavel

ΜΟΥΣΙΚΗ,ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ,ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ.

Tags

Σκέψεις... Αναφορές σε τραγούδια... Ελεύθερη γραφή και δοκίμια... Λογοτεχνία Σκέψεις Στίχοι μου Στίχοι μου... σχόλια Χιούμορ χιούμορ Χιούμορ...



Επίσημοι αναγνώστες (29)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links