Οι Creed έχουν πουλήσει στις ΗΠΑ περισσότερα άλμπουμ από τον Jimi Hendrix

Το Falling Into You της Celine Dion έχει περισσότερες πωλήσεις από οποιοδήποτε των Queen, Nirvana, ή Bruce Springsteen.

Η Katy Perry έχει το ίδιο ρεκόρ με τον Michael Jackson για τα περισσότερα Νο1 single από ένα άλμπουμ.

Το καστ του “Glee” είχε περισσότερα τραγούδια στα charts από τους Beatles..........

To Low tvn Flo Rida πούλησε 8 εκάτ. αντίτυπα. Όσα και το Hey Jude των Beatles............

Το Tik-Tok της Ke$ha έχει πουλήσει περισσότερα από οποιοδήποτε single των Beatles...............

Οι Led Zeppelin, REM, και Depeche Mode δεν είχαν ποτέ ένα Νο 1 single. H Rihanna έχει 10............

Fovero εεεε;;;;;............

Το rock είναι ένα μουσικό κίνημα με άπειρες καλλιτεχνικές μορφές που στέγασαν στο μισό αιώνα της ύπαρξής του όλες τις διαφορετικές τάσεις
στη σύνθεση, την ερμηνεία και την εκτέλεση. Η ιδιοσυγκρασία του rock είναι στην πλειοψηφία της φιλελεύθερη, προοδευτική, αλλά και επαναστατική, αντισυμβατική και βαθιά πολιτική.

Από τα πρώτα χρόνια του, στη δεκαετία του ’60, το rock ταρακούνησε θεσμούς, αμφισβήτησε πραγματικότητες και υιοθέτησε τη δική του καινούργια κουλτούρα, απευθυνόμενο στον ψυχισμό – κυρίως – των νέων, με αποτέλεσμα να αποκτήσει πολύ γρήγορα μια πρωτόγνωρη δημοφιλία.

Σε αυτό τον ιδιαίτερο μουσικό κόσμο, αν κάτι προκαλεί εντύπωση, είναι ο πολύ μικρός αριθμός της γυναικείας παρουσίας. Σε άλλα μουσικά είδη, όπως η folk, η disco, η pop και η country, οι γυναίκες πρωταγωνιστούν. Ίσως ο χαρακτήρας του rock, σκληρός, δυναμικός, συχνά βίαιος μέχρι και άγριος, δύσκολα συμβαδίζει με τα γυναικεία χαρακτηριστικά. Όμως διαχρονικά, υπάρχουν οι παρουσίες αυτές που ανατρέπουν το συγκεκριμένο επιχείρημα και καλύπτουν όλο το φάσμα στις διαφορετικές φόρμες της rock μουσικής.

Από τα blues της Janis Joplin στα παραμύθια της Kate Bush και από την ποίηση της Patti Smith στην ψυχεδέλεια της Grace Slick και το μελωδικό punk της Siouxsie Sioux, η διαδρομή είναι μεγάλη και οι ήχοι της καθηλώνουν κυριολεκτικά τον ακροατή.

1. Janis Joplin

Όνομα: Janis Lyn Joplin
Γεννήθηκε: 19-1-1943 στο Τέξας, πέθανε στις 4-10-1970 στο Λος Άντζελες
Μουσικά είδη: Ψυχεδελικό rock, blues, rhythm & blues, soul
Μουσικά σχήματα: Big Brother & the Holding Company, Kozmic Blues Band, Full Tilt Boogie Band

Η απόλυτη ιέρεια του rhythm & blues, η μοναδική λευκή ερμηνεύτρια που δικαιωματικά στάθηκε δίπλα στη Billie Holiday, στη Bessie Smith και στην Aretha Franklin, η πρώτη γυναίκα ροκ σταρ, η πλήρης ενσάρκωση της hippie αντικουλτούρας στη μουσική. Η Janis Joplin ταξίδεψε τις φόρμες του blues πέρα από τα συμβατικά φωνητικά όρια, πλαισίωσε τις διονυσιακές κραυγές της με δυο από τις κορυφαίες rhythm & blues μπάντες της εποχής και «έκλεισε» το μεγαλείο των αυθεντικών, ηλεκτρικών δωδεκάμετρων μέσα σε τέσσερα LPs, που συγκεντρώνουν τη διαδρομή από τη soul και την ψυχεδέλεια, μέχρι το «λευκό» blues και τον θάνατο.

Ανήσυχο πνεύμα από μικρή, μεγάλωσε με τα τραγούδια της Odetta Holmes και της Big Mama Thornton και στα 20 της έφυγε για το San Francisco, όπου άρχισε να ηχογραφεί blues με διάφορους μουσικούς και παραγωγούς. Εκεί γνωρίστηκε με όλων των ειδών τα ναρκωτικά – με ιδιαίτερη έφεση στις αμφεταμίνες, το LCD και την ηρωίνη, εκτός φυσικά του αγαπημένου της Southern Comfort.

Το 1967 έπαιξε στο Monterey Pop Festival μαζί με τους Big Brother & the Holding Company, αφήνοντας άφωνους κοινό και κριτικούς. Ένα χρόνο αργότερα, με την κυκλοφορία του 2ου LP της, «Cheap Thrills», γνώρισε τον απόλυτο θρίαμβο στις δυο μεριές του Ατλαντικού. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με σημαντικούς μουσικούς (Mike Bloomfield, Nick Gravenites, Jimi Hendrix), πήρε μέρος στο Woodstock, βρήκε καινούργια μπάντα (Full Tilt Boogie Band) και πριν ολοκληρώσει το «Pearl», παραδόθηκε ολοκληρωτικά στην εξάρτησή της στα drugs και το αλκοόλ, πεθαίνοντας από overdose ηρωίνης στις 4 Οκτωβρίου του 1970. Τρεις μέρες πριν είχε κάνει την τελευταία της ηχογράφηση, το α καπέλα αξεπέραστο «Mercedes Benz», ενώ την ημέρα του θανάτου της ήταν προγραμματισμένο να βάλει τα φωνητικά στη σύνθεση του Nick Gravenites, «Buried alive in the blues»…

Ποιος δεν έχει σφυρίξει το μουσικό θέμα από την «Αθλητική Κυριακή»; Πόσοι από εμάς δεν ξέρουμε το σήμα των ειδήσεων της ΕΡΤ ή τα μουσικά σήματα ραδιοφωνικών σταθμών;

Πόσοι όμως από εμάς ξέρουν ποιοι είναι οι δημιουργοί των τόσο οικείων «σημάτων»; Τα περισσότερα από τα μουσικά θέματα των 30 δευτερολέπτων που όλοι γνωρίζουμε, έχουν γραφτεί από μεγάλους δημιουργούς.

Το περίφημο σήμα από τα «Επίκαιρα» και νυν σήμα του καναλιού της Βουλής, ανήκει στο Νίκο Σκαλκώτα. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 η ΕΡΤ ζήτησε από τον παγκοσμίου φήμης έλληνα συνθέτη, Βαγγέλη Παπαθανασίου, να γράψει το σήμα για τις ειδήσεις της. Το πασίγνωστο κομμάτι χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα. Παλαιότερα, το θέμα του ΕΙΡΤ είχε γράψει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Το σήμα του 902 Αριστερά στα FM έχει γράψει η Ελένη Καραΐνδρου, ενώ η θρυλική μουσική της «Αθλητικής Κυριακής» έχει «πατέρα» τον Χρήστο Λεοντή. Το σήμα χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τη ραδιοφωνική εκπομπή του ΠΡΟ-ΠΟ.
Το – ιστορικό πλέον- σήμα του Αθήνα 9,84 έγραψε, κατόπιν παραγγελίας του Γιάννη Τζαννετάκου, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο οποίος αποκαλύπτει στα «Νέα» ότι για το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να εισπράττει πνευματικά δικαιώματα.

Τέλος, το μουσικό σήμα του «Μελωδία», υπογράφει ο Θάνος Μικρούτσικος.