Πρόσφατα έμαθα, από μια φίλη και συνάδελφο Κεφαλλονιτισα το έθιμο να εύχονται την Παραμονή Πρωτοχρονιάς# καλή αποκοπη#. Και Googlαρα να δω κι εγώ τι είναι έτσι θες από επαγγελματική περιέργεια, θες γενικότερα από περιέργεια που με τόσα χρόνια έντονης συναναστροφης με άτομα που κατάγονται από το νησί δεν είναι κάτι που έπεσε στην αντίληψη μου. Και γενικά αυτά δεν είναι θέματα που μου διαφεύγουν εύκολα.
Να τι βρήκα στο Google και παραθέτω αυτούσιο σε εισαγωγικά.
"Η ευχή «καλή αποκοπή» της τελευταίας μέρας του χρόνου υποδηλώνει την επιθυμία του «αποχωρισμού» από τα ποικίλα βάρη που έχει συσσωρεύσει η προηγούμενη χρονιά. Το τέλος μιας διαδρομής, η ελπίδα ότι ξεκινάμε από το μηδέν, ξαναγινόμαστε tabula rasa, αναβαπτιζόμαστε, και «καθαροί» από τις αμαρτίες και τα πάθη μας ξεκινάμε από την αρχή τη νέα εποχή. Σαν τον Σίσυφο ανεβαίνουμε το βουνό του χρόνου φορτωμένοι μ’ ένα βράχο που γίνεται όλο και πιο βαρύς, και μόλις φτάσουμε στην αντίστοιχη «αποκοπή», στην κορυφή του βουνού, ο βράχος κυλάει από την άλλη πλευρά… και το σκαρφάλωμα ξεκινάει πάλι από την αρχή. Κουβαλάμε το βάρος ως την κορυφή προσέχοντας να μην γυρίσει πίσω, στην πραγματικότητα όμως εκείνο επιστρέφει από την άλλη πλευρά του βουνού, ως λογιστικό
χρέος μεταφέρεται στην επόμενη σελίδα του βιβλίου της ζωής, στην επόμενη χρήση."
Το βρίσκω ένα από τα πιο υπέροχα έθιμα. Βέβαια αλλάζοντας ο χρόνος δεν μπορείς να μηδενίσεις τίποτα, δεν μπορείς να αναιρέσεις όλα όσα συνέβησαν, ωστόσο μπορείς κανοντας μια" ανασκόπηση"να τα αφήσεις πίσω και να πας μπροστά, να προσπαθήσεις να αλλάξεις εσύ ο ίδιος ή να αντιμετωπίσεις ίσως διαφορετικά παρόμοιες καταστάσεις και να τις διαχειριστείς καλύτερα βλέποντας υπό διαφορετικό πρίσμα.
Η αποκοπή σημαίνει άραγε και διαγραφή? Δεν ξέρω τι έννοια δίνουν οι Κεφαλονιτες στην Αποκοπή αυτό πιστεύω είναι θέμα ανθρώπου και χαρακτήρα. Για να βάλεις νέα πράγματα στη ζωή σου πρέπει να ξεσκαρταρεις, να κάνεις χώρο για τα επόμενα χωρίς συναισθηματισμους. Χμμμ. Όλοι μας θέλουμε να θυμόμαστε τις όμορφες στιγμές όμως η ζωή δεν έχει μόνο χαρές έχει και λύπες, κυρίως λύπες. Και μερικές φορές πρέπει η καλύτερα επιβάλλεται να τις θυμάσαι για να ξέρεις τι αξίζει να μείνει στη ζωή σου και τι να φύγει. Ένας φίλος ένας σύντροφος, ένας συνεργάτης? Κι όταν αυτό περάσει θα ρθει κάτι ΝΕΟ που πάντα ευχόμαστε να είναι καλύτερο. Νέο έτος? Νέα δουλειά? Νέος συνάδελφος? Νέος γείτονας. Νέος σύντροφος? Πάντα ευχόμαστε να είναι καλύτερα, και μες στην αισιοδοξία μας ότι τα πράγματα είναι Καλύτερα ξεχνάμε εντελώς και το παλιό. Μέγα λάθος γιατί όπως λέει μια σοφή παροιμία, το πάθημα έγινε μάθημα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ το παλιό τι στραβό είχε που δεν το θέλαμε να το υποστούμε γιατί μας προξενούσε δυστυχία, έτσι ώστε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε αν τελικά αυτό το ΝΈΟ είναι όντως κάτι Νέο κι όχι κάτι παλιό που πρέπει να φάμε στη μάπα. Κι οκ αν πρόκειται για το νέο χρόνο έχει συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης οπότε ελπίζουμε πάλι από την αρχή για κάτι καλύτερο αν όμως όχι τότε αλοιμονο μας...

Καλή Αποκοπή σε όλους μας Καλή Χρονιά και το 2018 να φέρει σε όλους μας υγεία, υπομονη να αντέξουμε στα δύσκολα κι ότι ψάχνουμε κι επιθυμούμε.