Μερικές φορές δεν αντέχω την αναμονή για διάφορα νέα.Με τρώει η αγωνία. Θέλω τα πράγματα να είναι ξεκάθαρα.Αλλά μετά από τόσα ανάποδα σε όλους τους τομείς να κι ένα καλό που έσκασε σήμερα.Και ένα άλλο που έσκασε χτές.

Δε μπορώ να πώ ψέμματα καρδούλα μου.Σε σένα δε μπορώ.Έπρεπε να μου πεις ότι φεύγεις για το χωριό μόλις μπήκα μέσα. Μου ρθε κάπως που μου πες ξαφνικά ότι φέυγεις μεθαύριο και βάζω στοίχημα ότι το ήξερες και κανα δυο μέρες πρίν.Γιατί δεν μου τα λες ρε γαμώτο? Δεν είναι κατι ασήμαντο να το ξεχάσεις αυτό, με κάνεις να μη σε εμπιστεύομαι ρε πούστη μου.Φεύγεις για το χωριό και μάλιστα άπειρες μέρες.Αρνούμαι να τις μετρήσω τόσες πολλές είναι.Και πέρσι ήταν πολλές αλλά φέτος είναι πολύ περισσότερες.Δεν με πειράζουν οι μέρες, έτσι κι αλλιώς μερικές φορές από μακριά τα πάμε περίφημα, πιο καλά κι απ'όταν βλεπόμαστε.ΠΕΡΙΕΡΓΟ που νιώθω έτσι. Θέλω να κάνεις αυτό που νιώθεις εσύ πιο άνετα να κάνεις. Να μην κατέβεις  ενδιάμεσα για μένα αλλά για σένα!έχεις μέρες και χρόνο να το σκεφτείς πάντως από μένα είσαι οκ να πάς όπου θες. Δε σε καταπίεσα και δε θα σε καταπιέσω τώρα. Δε μπορώ την καταπίεση στις σχέσεις. Τηλέφωνα υπάρχουν στο κάτω κάτω και βλέπουμε.Θα μάθουμε να εκφραζόμαστε από αυτό.Δες το σαν πρόκληση. 

Είναι κάποια πράγματα που με βασανίζουν εδώ και καιρό αλλά δε μπορώ να στα πώ γιατί όλο μου λές άσχετα και με αποσυντονίζεις και θυμώνω και δεν θέλω μετά να σου λέω αυτά που σκέφτομαι. Ή λέω τα μισά.Δεν είναι καλό αυτό, πίστεψέ με δεν είναι κάπου μέσα μου νιώθω μια καταπίεση. Θέλω να σε δώ σήμερα το βράδυ πριν φύγεις για μια αιωνιότητα και μια μέρα και να είμαστε εντελώς χαλαροί. Δε θέλω να κοιμηθούμε μαζί,έχεις πράγματα να ετοιμάσεις απλά θέλω πριν φύγεις να είμαι εντάξει με τον εαυτό μου.Και μαζί σου. Είναι η τελευταία μου ευκαιρία πριν φύγεις γιατί θα λείψεις πολύ καιρό.Θέλω να σε ρωτήσω και κάτι που όλο το αφήνω. Όσο χαζά κι αν σου φαίνονται ότι είναι εγώ θα στα ρωτήσω.Θα τα γράψω σε χαρτάκι στο τέλος μου φαίνεται γιατί στα προφορικά κόβομαι. 

Λοιπόν τι λες?

Διαιτολόγος δεν είμαι,αλλά κάποτε έκανα δίαιτα με διαιτολόγο κι έχασα 15 κιλά. Τώρα που είμαι πάλι γουρουνάκι πολλές φορές σκέφτομαι αυτά που έκανα με το διαίτολόγο κι αυτά που μου έλεγε.Σε συνδυασμό με κάποια πράγματα που είδα στο youtube από πολύ αναγνωρισμένη διαιτολόγο κατέληξα πάλι στα εξής που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.

1) Το άτομο όταν κάνει διάιτα δεν πρέπει να καταφεύγει σε υπερβολές γιατί ο μεταβολισμός μπλοκάρει και τελικά δεν χάνει ή χάνει και τα ξαναπαίρνει αμέσως μόλις φάει νορμαλ.

2) Οι δίαιτες πρέπει να είναι ατομικές ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός, το σωματότυπο, τα κιλά που πρέπει να χάσει και το αν είναι άντρας ή γυναίκα γιατί οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη ταση αποθήκευσης λίπους και πιο δύσκολο μεταβολισμό, επειδή από τη φύση τους πρέπει να έχουν λίπος για να κάνουν παιδιά.

3)Όταν λες θα κάνω δίαιτα πρέπει να είσαι καλά ψυχολογικά κι όντως να το παίρνεις απόφαση γιατί αν λες έλα μωρέ δεν πειράζει θα φάω λίγο σουβλάκι ή πίτσα και θα σπάσω τη δίαιτα τότε δεν κάνεις πραγματική δουλειά!

 Επικεντρώνομαι στο δικό μου σωματότυπο λοιπον. Λεπτό σώμα σε γενικές γραμμές και τεράστια κοιλιά σωσίβιο. Σε αυτή την περίπτωση αν παραμένεις με τα κιλάκια μπορεί να εμφανίσεις διαβήτη, καρδιακά προβλήματα και άλλα πολλά.

4)Κάποιος που έχει νορμάλ υπόλοιπο σώμα και συσσωρεύει λίπος κοιλιακό πρέπει να ξυπνήσει το μεταβολισμό του που κοιμάται. Δεν έχουν μόνο σημασία να κόψει τις θερμίδες.Μπορεί να μην κόψει πολλές θερμίδες αλλά οπωσδήποτε πρέπει να κόψει τα λιπαρά απ'όπου κι αν είναι και αυτά που προκαλούν μεγάλες αυξομειώσεις ζαχάρου στο αίμα και μας κάνουν να πεινάμε.

5)Τις δυο πρώτες βδομάδες μπορούσα να τρώω τα πάντα .Ψωμί 1 φορα το μεσημέρι μικρή φέτα.

 ζάχαρη επιτρεπόταν μια μικρή  κουταλιά τη μέρα (καλύτερα και καμία αν γίνεται) και καθόλου ζυμαρικά για να πάρει μπροστά ο μεταβολισμός. Επίσης ολα τα γαλακτοκομικά τα έτρωγα με χαμηλά λιπαρά και λάδι μια κουταλιά της σούπας για κάθε μερίδα στο φαι και τη σαλατα. Οι γνωστές παπάρες στη ντομάτα απαγορεύονται δια ροπάλου αν έχετε κοιλίτσα.Και τα τηγανιτάαααα. Για το λίπος που έχουν.Αρκούν να σας διατηρήσουν στα κιλά αν δεν τρώτε συχνα αλλά αν θέλετε να χάσετε κομμένα.

6)Αφού πάρει μπρός ο μεταβολισμός σας τις 2 εβδομάδες βάζετε ρύζι και ζυμαρικά στο μενού σε μικρή ποσότητα κι όχι μόνα τους. 2 φορές την εβδομάδα κρέας άπαχο, 2 φορές ψάρι 1-2 όσπρια και τις υπόλοιπες λαδερά ή ένα ζυμαρικό.

7) Τα γεύματα πρέπει αυστηρά να γίνονται κάθε 3-4 ώρες. Αλλιώς και τίποτα να μην τρώτε μετά ξελυσσάτε στην πείνα και να τα χοιρινά σουβλάκια. Δεν είναι σωστό.

8)Στην ημέρα πρέπει να τρώτε 4-5 φορές φρούτα και λαχανικά.Απαραιτήτως σαλατίτσα μεσημέρι-βράδυ αν δε φάτε για βράδυ γιαούρτι ή γάλα με δημητριακά.

9)Άλλο λάθος που κάνουν ειναι στις μερίδες. Τρώμε υπερβολικά. Πρέπει να είναι όσο είναι η παλάμη και το ένα τρίτο των δαχτύλων.Επίσης στο γάλα με τα δημητριακά τρώμε ένα μπολ με τα δημητριακά να μην υπερισχύουν του γάλακτος.

10)ΟΟΧΙ αναψυκτικά και κυρίως όχι Αλκοόλ. Ειδικά το πρώτο διάστημα. Μετά ένα ποτηράκι μια στο τόσο δεν κάνει κακό. Κι όταν λέμε όχι αλκοολ εννοούμε και τη μπύρα και το κρασι.ΜΠΥΡΟΚΟΙΛΙΑ δεν λέμε?

11)Μασάμε αργά και δεν μπουκονόμαστε για να επεξεργαζόμαστε και την ποσότητα που τρώμε. Βέβαια εγώ πάντα τρώω γρήγορα πως το καταφέρνω δεν ξέρω.Γι αυτό έχω ψωμάκια.

12) Όταν παθαίνετε ξαφνικές λιγούρες πολύ νυχτερινές φάτε ενα καρότο ή αγγούρι.Θα σας κόψει την πείνα γιατί βαριέστε να το μασάτε.

13) Αν θέλετε οποσδήποτε κάτι γλυκό φάτε μια κουταλίτσα μέλι. Καλύτερο από τη ζάχαρη

14)γυμναστείτε. Με όποιο τρόπο σας αρέσει.

15)Πιείτε εναμιση λίτρο νερό τη μέρα γιατί αλλιώς ο μεταβολισμός κολλάει τραγικά και δεν κάνετε τίποτα.Και σας ενυδατώνει και κρατάει λαμπερό το δέρμα.

Επιτέλους να κάνω ένα μπάνιο της προκοπής και γω. Πάει το καλοκαίρι και μπάνια πολλά δεν έχω κάνει.... Πώς έγινα αραπίνα όμως ούτε και γω ξέρω ρε συ

Αφιερωμένο λοιπόν σε ΜΕΝΑ!

ΥΓ: Μωρό μου ξεροκέφαλο όσο εσύ αρνείσαι να πιείς ζεστό τσάι να συνέλθεις από το κρύωμα εγώ κάνω μαύρισμα..... Αν δεν είχα πιεί εκείνα τα τσάγια τα χάλια τα δικά σου θα είχα ακόμα.Πες ότι είναι καφές. Και τον καφέ ζεστό τον πίνεις.

 Σήμερα πήγα όπως κάθε Παρασκευή λαϊκή για να ψωνίσω φρούτα και λαχανικούλια της εβδομάδας.

Σταματάω σε πάγκο να πάρω αγγούρια και ο κύριος που είχε τον πάγκο μου λέει "Καλημέρα, τι κάνετε?"

"Καλά" του απαντάω λαχανιασμένη

Οχι μου λέει "ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ" είναι η απάντηση στην ερώτηση που σου έκανα.

Ε μένεις ή δεν μένεις παγωτό?

Δεν μπορώ να πώ ότι είμαι συνηθισμένη στα κοπλιμέντα και γενικά δεν τα πιστεύω αλλά ο τρόπος που το είπε ήταν πολύ καλός.Είναι να το χεις τελικά! Τι να πώ. Και για σας αγαπητοί μου φίλοι και γνωστοί εγώ σας  κάνω τον κόσμο πιο όμορφο εσείς γιατί μου κάνετε τη ζωή μου ΚΟΛΑΣΗ? Προσέχετε, σας εφιστώ την προσοχή!

Πρίν μήνες είχα περιγράψει την αγαπημένη μου μέρα στο μπλόκ μου με κάποιον που υπήρξε σημαντικός για μένα.Συγγνώμη αν σε έκανα να σκεφτείς ότι δεν είσαι σημαντικός για μένα τότε. Παραείσαι θα έλεγα γι αυτό βουρλίζομαι τόσο πολύ. Όμως ποτέ από τότε δεν περιέγραψα την αγαπημένη μου μέρα μαζί σου!Ήθελα να το κάνω τη μέρα που κλείναμε χρόνο αλλά είχες διάβασμα για να γράψω κάτι τόσο συγκινητικό. 

Μερικές φορές που το σκέφτομαι λέω ότι δεν υπάρχει αυτή η μέρα γιατί με βουρλίζεις Κεφαλονίτικο αγόρι για το παραμικρό σχεδόν πάντα και τις περισσότερες φορές τόσο πολύ που δε θέλω να σε βλέπω, θέλω να κλείσω το κινητό και να εξαφανιστώ. Να διαλύσω εσένα, εμένα και τη "σχέση" μας χωρίς να καταλάβεις ποτέ πως έγινε.Έτσι κι αλλιώς μου πολλές φορές μου δίνεις την εντύπωση ότι δεν θα σε πειράξει ιδιαίτερα αν το κάνω οπότε γιατί να μην το κάνω μια ώρα αρχύτερα? Όσο νωρίτερα τόσο καλύτερα. Γιατί? Γιατί είμαι καταραμένη να έχω μνήμη ελέφαντα.Να θυμάμαι τα πάντα με λεπτομέρειες και να τα ανακαλώ και να βασανίζομαι.Ευχάριστα ή δυσάρεστα.

Λοιπόν στο θέμα μας. Ήταν Φεβρουάριος και είχα θυμώσει μαζί σου και δεν το είχες καταλάβει.Ήρθες στο σπίτι όλο χαρούλες κι εγώ ήμουν όλο μούτρα από την προηγούμενη φορά. Θα σου κανα τις γκρίνιες μου και θα σε έστελνα "πακέτο" σπίτι σου τόσα νεύρα είχα.Το πρωί έτσι κι αλλιώς έπρεπε να πάω στο γιατρό την μητέρα μου οπότε δε γινόταν να μείνεις σπίτι, με βόλεψε η δικαιολογία κουτί. Έτσι λοιπόν σου είπα τα παράπονά μου και μετά ηρεμήσαμε κι οι δύο και καθόμασταν με τα κεριά και με αγκάλιαζες. Μόνο με αγκάλιαζες και λέγαμε ιστοριούλες.Ήταν η μέρα με τον αετό και τα "μπουκούνια"  που σου έβγαλα το παρατσούκλι. Πήγε αργά και ήθελα να σε διώξω να πας σπίτι σου αλλά δεν μπορούσα γιατί ΕΣΥ μου ζήτησες να μείνεις.Περίεργη συγκυρία όμως μου ζήτησες να μείνεις κι εγώ δεν ήθελα. Δεν ήθελες με τίποτα να φύγεις και ήταν από τις λίγες φορές που σκέφτηκα ότι δεν σε ένοιαζε μόνο ο εαυτούλης σου κι ότι  έμεινες για μένα όχι επειδή βαριόσουν να ντυθείς να φύγεις. Δε σε πείραζε που πρέπει να σηκωθούμε χαράματα για να πάω στο γιατρό τη μαμά κι έμεινες. Έτσι κοιμηθήκαμε και το πρωί δεν χρειάστηκε να σε ξυπνήσω γιατί η αδερφή μου πήγε τη μαμά μου στο γιατρό.Σε άφησα 10 λεπτάκια μόνο να βάλουμε πετρέλαιο στην πολυκατοικία κι όταν γύρισα στο κρεβάτι μου είπες "Μυρίζεις πετρέλαιο" αλλά μου αρέσει και με αγκάλιασες.Χουζουρέυαμε και παίζαμε στο κρεβάτι και μετά κοιμήθηκες.Ή μάλλον σε κοίμησα.Σου χάιδευα την πλατούλα και σου φίλαγα τις ελιές και συ κοιμήθηκες.Σε άφησα να κοιμάσαι και σε χαϊδευα ούτε και γω ξέρω πόση ώρα.Δεν ήθελα τίποτα άλλο μόνο να σε χαϊδεύω και να κοιμάσαι γιατι από κείνη την μέρα έγινες το "ΜΠΟΥΚΟΥΝΑΚΙ ΜΟΥ". Δεν ξέρω αν ένιωσες μωράκι μου κάτι από την αγάπη μου εκείνη τη μέρα, είναι πολύ γλυκανάλατα για σένα αυτά που γράφω το ξέρω αλλά από κείνη τη μέρα κοιμάσαι διαφορετικά.Ενώ κοιμόσουν πλάτη και άκρη άκρη στο κρεβάτι για να μην σε ενοχλεί τίποτα, τώρα πάς στη μέση του κρεβατιού και πολύ κοντά μου για να σε πάρω αγκαλίτσα και να σε φιλήσω στις ελιές.Και θυμώνεις αμά σου γυρίσω και την πλάτη. 

Για μένα εκείνη η μέρα ήταν η καλύτερή μου. Δεν με νοιάζει αν τη θυμάσαι ή όχι. Σημασία έχει που τη θυμάμαι εγώ ΜΠΟΥΚΟΥΝΑΚΙ ΜΟΥ!

έτσι θα θελα να με έπαιρνε ένα κυματάκι 

Ένεκα συναυλίας της Ελευθερίας ξεπήδησαν σκέψεις από το μυαλό.

πολύ ερωτικό κομμάτι.Από τα αγαπημένα της Μαργαρίτας. Δεν της άρεσε να μιλάει πολύ γενικότερα οπότε εκφραζόταν με τα τραγούδια. Αυτό το κομμάτι το είχε τραγουδήσει πολλές φορές στο παρελθόν σε κάποιον που ήθελε να έχει κοντά της. Το μυστήριο που παραμένει άλυτο στην ψυχή της είναι πώς μπορεί ενώ εκείνος  δεν  καταλάβαινε τους στίχους του τραγουδιού να μένει. Τι όμορφα που είναι να επικοινωνείς με κάποιον χωρίς να λες πολλά πολλά.Χωρίς να λές τίποτα μερικές φορές. Τα μάτια και το σώμα κάνει τη δουλειά όταν ο κόμπος ή ο φόβος σου κλείνει το λαιμό μερικές φορές.Τα πολλά λόγια είναι φτώχια γιατί όλα είναι γραμμένα στα μάτια και στα βλέμματα. Όλα αρκεί να βλέπεις αυτό που πραγματικά υπάρχει κι όχι αυτό που θές να δείς. Τι απογοητευτικό όταν δεν μπορεί ο άλλος να σε βγάλει από τη δύσκολη θέση όταν οι ματιές συναντιούνται.  Και τι δύσκολο όταν αδυνατείς να διαβάσεις τη γλώσσα του σώματος και βασανίζεσαι να καταλάβεις πίσω από τις λέξεις ή τις πράξεις.Για τίποτα δεν μπορείς να είσαι σίγουρος, το ήξερε η Μαργαρίτα και το υπενθύμιζε κάθε μέρα στον εαυτό της. Κάποτε της είχαν πει "δεν μπορείς να χεις εμπιστοσύνη ούτε στον κώλο σου" κι είχαν δίκιο. Αλλά δεν έχει νόημα γιατί έμαθε. 

Αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις λέει η σοφή ποροιμία.Προσπαθεί να μην ξαναπάθει αλλά υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Η καρδιά με τη διαίσθηση. Η καρδιά τρέχει μπροστά η διαίσθηση οπισθοχωρεί και μπερδεύεται απίστευτα.Είναι δύσκολο αμά μπερδέψεις να ξεμπερδευτείς όταν μπλέκονται πολλοί παράγοντες.Είναι όπως το κουβάρι του πλεξίματος που αν το ανοίξεις κι από τις δύο άκρες γεμίζει κόμπους και κομπάκια αλληλοπλεγμένα και θέλει πολλή προσοχή και υπομονή να το λύσεις.Μερικές φορές χρειάζεται εξωτερική βοήθεια να σου λύσει αυτούς τους κόμπους.Χωρίς βιασύνες, με ηρεμία και υπομονή για να έρθει ξανά το νήμα σε ομαλή μορφή. Άμα τα άτομα που προσπαθούν να τα λύσουν είναι ανακατωσούρηδες και ανυπόμονοι άστα να πάνε.Πάει και το κουβάρι πάει και το νήμα....

Ένεκα αυπνίας ένα αγαπημένο τραγούδι.

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
πως μ' αγαπάς δεν είπες.
Το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου
κι ας πέθαινε το σώμα μου.

Δε θέλω, φως μου, κόσμο
στα χείλη μου έχω δυόσμο.
Το 'χω παράπονο πάρε μου, ζήτα μου
της λησμονιάς σαϊτα μου.

Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
του φεγγαριού τη λάμα.
Παρ' τη και χτύπα με μάνα μου, τρέλα μου
κι αν κλαίει η ψυχή σου, γέλα μου.

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές.
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, έρωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Φαράγγια υγρά κι εσείς των δράκων σπηλιές
αετών φτερά κι ανέμων μαύρες φωλιές.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
με ποιό κρασί μεθάει τα μάτια του, πες.

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
πριν ραγίσει απ' το σεβντά μου όλη η γη.

Αυτό το τραγούδι συνήθως με κάνει να κλαίω. Κάτι οι στίχοι κάτι η Ελευθερία που το αποθεώνει δεν μπορώ να κρατηθώ.Καλή σας νύχτα.Ελπίζω να κλείσω μάτι απόψε.....

Μερικές φορές επίσης δεν το ακούω ή το παρατάω το κουφάλογο. Δεν είμαι fashion victim να κάθομαι πάνω από το κινητό.