Αφιερωμένο στη μαμά μου που μετά από τόσα χρόνια άκουσα αυτό το τραγούδι που κάποτε το τραγούδαγε για μένα!Πραγματικά μετά από τόσα χρόνια έχω ανάγκη να κλάψω λίγο!
Σ'αγαπάω μαμα!

Βαραίνουν το μυαλό μου τόσες σκέψεις
τα έχω μα την πίστη μου χαμένα
ποιόν άνθρωπο στ' αλήθεια να πιστέψεις
 βουλιάξαμε,χαθήκαμε στο ψέμα
Γι αυτό σου λέω πάμε,
πάμε να φύγουμε από δω
και μη ρωτάς πού πάμε,
πάμε
γι αυτό σου λέω πάμε,
πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς πού πάμε,
πάμε
Μόνο για σένανε φοβάμαι
μόνο για σένα π' αγαπώ
γι αυτό σου λέω πάμε,
πάμε να φύγουμε από δω

Κι εγώ που δεν κοιμάμαι όταν κοιμάσαι
 και τρέμω μοναχά για τη ζωή σου
 σου λέω τρυφερά να μη φοβάσαι
 αγάπα με κι απάνω μου κρατήσου
Γι αυτό σου λέω πάμε,
πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς πού πάμε,
πάμε γι αυτό σου λέω πάμε,
πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς πού πάμε,πάμε ...
Μόνο για σένανε φοβάμαι μόνο για σένα π' αγαπώ
γι αυτό σου λέω πάμε,πάμε να φύγουμε από δω
Γι αυτό σου λέω πάμε,πάμε να φύγουμε από δω και μη ρωτάς πού πάμε............

Το φαγητό στη Γερμανία είναι επιεικώς απαράδεκτο. Η λέσχη, εκτός του ότι εχει όλο τα ίδια, τα περισσότερα είναι παναρισμένα, ανθυγιεινά, με ενα κιλό σος και βλακείες πάνω.... Γι αυτό και γω μαγειρεύω μόνη μου, μαγείρευα που μαγείρευα τώρα έχω γίνει εξπέρ. Μου ζήτησε ένας φίλος μουσακά για το γενέθλιο πάρτυ κι όλοι παραμιλούσαν.... Και είχα κάνει λάθος και στη μπεσαμέλ, αλλά παρ'όλα αυτά έγινε κουκλί. Από ένα ολόκληρο ταψί δεν έμεινε τίποτα. Ευτυχώς μου επέτρεψαν και πρόλαβα κι έβγαλα το τελευταίο κομμάτι φωτο!

Τώρα όλοι θέλουν να έρθουν σπίτι να τους μαγειρεψω και να τους κανω και τζατζίκι!

τι κανεις?

Νομίζω ότι ο συγκατοικός μου στην εστία δεν έχει καταλάβει πως με λένε. Όλο Κριστιν με λέει... Εκτός εγώ αν είμαι κουφη, πάντως το Κριστίν δεν μοιάζει πολύ με το Ειρήνη ε?

Πλάκα έχουμε....Άστον να νομίζει.Βαριέμαι και να τον διορθώσω, έχω αποδεχτεί τη δεύτερη βάφτιση και το τρίτο μου όνομα.

Ειρήνη-Αικατερίνη-Χριστίνα λοιπόν!

Λοιπόν να το πρώτο μου ποστ απο το Ρέγκενσμπουργκ! Το οποίο ελληνιστί δεν είναι το Βροχοβούνι όπως νόμιζα, αλλά πήρε την ονομασία του από τον ποταμο Ρέγκεν, παραπόταμο του Δούναβη, ο οποίος διαπερνα την πόλη, για την ακρίβεια, την ευρύτερη περιοχή του Ρέγκενσμπουργκ! Από το 2006 ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς αποτελεσε εμπορικό κέντρο τον μεσαίωνα και υπήρχαν πολλοί πλούσιοι εμποροι που το κατοικούσαν! Η αρχιτεκτονική στο Ρέγκενσμπουργκ είναι πράγματι κάτι αξιοθαύμαστο. Μπορεί κανείς να αναγνωρίσει  τα πλουσιόσπιτα από τα φτωχόσπιτα όχι μονο από τα υλικά αλλά και απ'το ότι χτίζονταν σε πιο φωτεινούς και φαρδείς δρόμους. Οι ρωμαϊκές επιδράσεις στην πόλη είναι ξεκάθαρες διότι εδω κάποτε (70-160 μ.Χ) εγκαταστάθηκαν κι έστησαν οχυρό  ρωμαϊκές  λεγεώνες που αναμίχθηκαν με τους κατοίκους με τον καιρό αλλά και λόγω των εμπορικών επαφών με την Ιταλία! Εξάλλου το μεγαλύτερο κι επιβλητικοτερο κτήριο στην πόλη είναι η καθολικη εκκλησία του αγ. Πέτρου! Οταν πάει καποιος να τη φωτογραφίσει από κάτω είναι αδύνατον.Πρέπει να σηκώσει κυριολεκτικά το κεφάλι στον ουρανό! Το ψηλότερο κομμάτι του ναού, οι 2 σταυροί στους πύργους είναι 6 μέτρα ο καθένας. Φανταστείτε 6 μέτρα ύψος μόνο ο σταυρός στην κορυφή του ναού γι τι μεγεθος μιλάμε.

Ενα άλλο σημαντικό σημείο της πόλης είναι το Neupfarrplatz. Σε αυτήν την πολύ μεγάλη πλατεία στο κέντρο της πόλης βρίσκονταν από το 980 το εβραϊκό προάστιο, που διέθετε δική του συναγωγή και δικαστήριο.Όμως τον 15ο και 16ο αιώνα αλλαξε η κατάσταση μεταξυ των Γερμανών και της εβραϊκής κοινότητας, επήλθαν οικονομικές κρίσεις, το εμπόριο πέρναγε κρίση και οι Εβραίοι ως πρώτοι και καλοί τραπεζίτες δάνειζαν χρήματα στους πολίτες του Ρέγκενσμπουρκ που δεν ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν έτσι εύκολα τις ανέσεις τις οποίες είχαν γνωρίσει μέχρι τώρα. Οι πολίτες που δεν δύναντο να αποπληρωσουν τα χρέη,για να μη ξεσηκωθούν κατά της εβραϊκής κοινότητας αναλάμβανε τα χρέη γι αυτούς ο αυτοκράτορας. Όμως ο Μαξιμιλιανός 1, προστατης των Εβραίων πέθανε και οι πολίτες του Ρέγκενσμπουργκ πηραν την απόφαση το 1519 να εκτοπίσουν τους Εβραίους από την πόλη.....Και να υσηχάσουν από αυτούς μια για παντα. Στη θεση αυτής της κοινοτητας εγινε μια πλατεία και στη θεση της συναγωγής η πρώτη πρωτεσταντική  εκκλησία του Ρέγκενσμπουρκ. Μάλιστα στα σπίτια τους οι πολίτες του Ρέγκενσμπουρκ παίρναν κομμάτια από τις πλάκες των τάφων και τις ενσωματόνανε σαν τρόπαιο στους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους. ΜΠΡΡΡΡΡ!

ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ!

Δυστυχώς η ιστορία έχει πολλά μελανά σημεία, αλλά πάντα ενδιαφερον να την μαθαίνεις!