I got to take a LOT of time a lot of time to think things over....

In my life there's been heartache and pane and I don't know if I can face it again.

I wanna know what love is I want you to show me I know you can show me.

Yes it is! As long as you don't leave other people naked!

Κάποιοι μερικές φορές με κατηγορούν ότι είμαι οξύθυμη και τα παίρνω εύκολα. Εγώ ξέρω ότι αυτό δεν ισχύει καθόλου. Απεναντίας βλέπω όσο μπορώ τα πράγματα σφαιρικά κι αντικειμενικά. Μου αρέσει να ψάχνω που βρίσκεται η αλήθεια. Όταν όμως σώνει και καλά θες να με πείσεις για πράγματα που ξέρω αποδεδειγμένα ότι δεν ισχύουν  και να μου επιβάλεις με το ζόρι την άποψή σου γίνομαι ΤΑΥΡΟΣ! Χάνω την υπομονή μου σε χρόνο dt και βάζω το πόδι κάτω και τα σπάω όλα αν χρειαστεί. Μου τη δίνουν οι ξερόλες και αυτοί που έχουν καβαλημένα καλάμια.Αυτοί  που τα ξέρουν όλα κι αυτό που λένε είναι το σωστό. Όχι αγαπητέ άνθρωπε.Δεν τα ξέρεις όλα, γιατί όπως είπε κι ο Σωκράτης. "εν οίδα ότι ουδέν οίδα".Γι αυτό λοιπόν βούλωστο όταν δεν έχεις τι να πεις γιατί όχι δεν τα ξέρεις όλα, απλά έχεις γνώμη για όλα.Δεν είναι κακό να υπερασπιζόμαστε τη γνώμη μας ή να επιμένουμε σε αυτήν αλλά σχεδόν πάντα υπάρχουν κάποιες παράμετροι που δεν τις έχουμε υπολογίσει πριν σχηματίσουμε άποψη για κάτι. Μη λυσσάς να συμφωνούνε όλοι μαζί σου ή μη κρίνεις και μειώνεις τους άλλους για τις απόψεις ή τις επιλογές τους για να φαίνεσαι εσύ καλύτερος γιατί άμα τα πάρω μπορώ να γίνω σούπερ προσβλητική υπενθυμίζοντάς σου τις δικές σου ατέλειες και λάθος επιλογές. ΓΙΑΤΙ? 

Γιατί όλοι είμαστε ίδιοι. Όλοι έχουμε ατέλειες και αδυναμίες.

AX! Παναγίτσα μου σήμερα ήταν πολύ καλύτερα.Βασικά ΧΟΡΕΨΑΜΕ!!!!!!! Α ξέχασα να σε ανακρίνω... που ήσουνα ρε μανάρι μου το Σάββατο? Ε? ΟΥΦ! Πρέπει να βάλω μικρά τακούνια γιατί έχουμε θέμα ύψους άμα χορέψω με τον Ν και τον Δ.Που να φτάσω ο νάνος στο 1,85?????A ρε να βράσω το ύψος μου μέσα.Σου χω πει ότι τρελαίνομαι για ρούμπα? Ειδικά για τις νέες φιγούρες με τις αγκαλιές.Θα τις χορέψουμε και μαζί δε θα μου τη γλιτώσεις πουλάκι μου. Θα κάνω μόνη πράκτις στο σπίτι να σου ρθω έτοιμη! 

Καληνύχτες! 

If the best thing to do is dancing with the stars, then I'll dance with you and you will be my star!

Περνάει η ώρα όταν περνάς καλά! Πήγαμε στο Γιώργο τον φίλο μας που χει ψησταριά, φάγαμε πάλι τα γουρουνάκια. Αχ σαν το κεμπάπ κοτόπουλου δεν έχει πουθενά! 

Ξεράθηκα στον ύπνο να μαι φρέσκια για σήμερα και ξέχασα ότι κοντεύει 9 μιση και δεν ξέρω και τι να φορέσω να είμαι μια θεα! Παντελόνι γιατί ξεπάγιασα κι ας είχα σχεδιάσει φούστα. Μπορεί να βάλω το μαύρο το πουκάμισο με το ντεκολτέ.Η την καφέ την μπλούζα. Κι από πάνω τριπλές ζακέτες εννοείται αυτό. Το έμαθα από τη Γερμανία.

Ανυπομονώ και σταματώ τη φλυαρία για να κάνω μάσκα με ρόδι στη μάπα. Αυτό το έμαθα από τη Βαρβάρα στη Σαντορίνη. Feels so great! Having a shiny face. 

Dancing also helps to have a shiny face!

Κοιμήθηκα σαν πουλάκι απόψε! ΌΧΙ μια μέρα που ξεκινάει τόσο όμορφα δεν είναι γρουσούζικη με καμία κυβέρνηση..... Εκτός αν περάσεις κάτω από σκάλα, σπάσεις ένα καθρέφτη και πετύχεις μαύρη γάτα......

Α το μαύρη γάτα δεν πιάνει...Είναι οι αγαπημένες μου

Δεν έχει νόημα ν'ανησυχέις 

Δεν έχει νόημα να λυπηθείς

Στιγμή δε στέκομαι και πουθενά

κοντά σου έρχομαι από μακριά

Πλάι πλάι η αγάπη μας πάει 

μας ενώνει τα χέρια και γερά μας κρατάει

πλάι πλάι κι ο χρόνος κυλάει

 χαμηλώνουν τ'αστέρια κι η νύχτα μιλάει

για όλα πλάι πλαι μας θέλει μας πάει

πλάι πλάι να σ'έχω μετράει

Αυτό το τραγούδι είναι φιλοσοφία. Αντικατοπτρίζει το πως αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις με τους άλλους Έιναι ένα παιχνίδι θάρρους κι αλήθειας.Ένα ταξίδι που κάνεις με τον άλλο μέχρι τέλους. Όσο πάει, όσο αντέχεις να τα δώσεις όλα. Επειδή συνήθως διαλέγω αλήθεια θέλω δίπλα μου έναν θαραλέο άνθρωπο να αλληλοσυμπληρωνόμαστε.Να με παρασύρει εκείνος στο θάρρος κι εγώ στην αλήθεια. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θα υπάρξω θαραλλέα αν χρειαστεί αρκεί κι ο άλλος να υπάρξει στα αλήθεια εκεί για μένα.

Ποτέ δεν φημιζόμουν για το θάρρος μου ρε γαμώτο. 

Αλλά σήμερα προσπάθησα.Κάνω προόδους αλλά το ξέρω ότι μπορώ και καλύτερα.ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ σε μένα λοιπόν που έχω αρχίσει να παίρνω θάρρος. Στο χορό κυρίως, ε πού θα πάει και στα υπόλοιπα. 

Κάτι μάθαμε και σήμερα.Δείξαμε ταγκό που είναι τέλειο. Χορέψαμε περισσότερη ώρα όλοι μας.ΑΧ ο δάσκαλος και η δασκάλα είναι λίγο χαλάστρες ρε γαμώτο. Με καπαρώσανε στους χορούς και πάει το κορμί πατριώτη. Ε μετά πως να μην αποσυντονιστείς όταν σε γυρίζει o άλλος απανωτές στροφές και πρέπει να πέσεις και πίσω για να σε πιάσει? Και άντε να το κάνεις αυτό 10 φορές στο ριπίτ μέχρι να το πετύχεις. Δε μπορώ να μη σου γελάω!Δε φοβάμαι μη με πιάσεις και πέσω, το ξέρω ότι θα με πιάσεις στα σίγουρα. (Ούτε άγχος για τα κιλά μου έχω με σένα,πρώτη φορά στη ζωή μου)Θα δανειστώ μια φράση σου.... Μπορεί να μη χορεύουμε κι οι 2 τέλεια αλλά "το χουμε". 

Let's dance in our sleep again!Promise to follow your steps and not to get dizzy! 

Finally It's Monday And so I go with the allegory deeper!

Suppose you are in a shoe shop. Of course you try first, the shoes you like most.Sometimes you like it so much so that you buy them even if you know it's the wrong size an doesn't fit you. Last time you were attracted to a pair that was too small for your feet.You try to convince yourself and others that these shoes were made for you and feels perfect wearing them even if your feet hurt or even if you can't easily walk.

Well exactly the same thing happens with people! This happens in life making wrong choices because all of us are dreamers more or less. Now let's take it from another point of view. From the point of the shoes. If the shoes had voice would actually complain for our choices.It's not nice wearing something that you can't support. Well shoes can't complain for destroying them with our big feet or for making them seem not attractive in our small or fat feet. But we people do have voice to speak for ourselves. What makes me angry is instead of being a thinking person to play the shoes role instead and say nothing! 

Suppose  you are in a shoe shop again! Your feet have now wounds, you pushed yourself hard to wear it and seem proud of your choice just because you are so stubborn to admit you made a wrong purchase.Your feet will not get smaller or bigger but you still buy the shoes you like sometimes.This time your choice is very difficult because you can't afford or want to buy more than one pairs and you are afraid to make a mistake.

What if your wounds are so deep that you don't want to buy any new shoes? What if your new shoes make you feel the same or worse? Will you stay without shoes or continue wearing the wrong ones because you got used to them?

Maybe for a while but your need to wear something proper is greater than your fear to make a mistake.Nobody knows if your decision is right or wrong this time.But yoy still buy a new pair of shoes.

Αφιερωμένο σε όσους αλλάζουν παπούτσια. Εγώ προσωπικά ψάχνω παπούτσια χορού.Θέλω να χορεύω ρούμπα όλη μέρα σήμερα κι αυτή η μέρα να μην τελειώσει! Καλημέρα σας

Last time I heard something very clever from a friend telling me not to be so suspicious about other people that come closer.

"Suppose you are in a shoe-shop. And you have a huge variety of pairs to try! Which one do you try? The ones you like most, first!"

Damn she was so f%#ing right! How can we deny this? So simple, but so clever she made me think and think and think about it and can't find any arguments against it!

 Are we all shoes in a shoe-shop? I think yes indeed!We are all buyers and shoes at the same time.Either we fit together or not.

It's actually exciting to find the perfect shoes. The perfect pair of shoes and perfect people doesn't exist but it is all in our mind. Our Idea of Perfection to our mind must be covered by our choices..And the imperfection of our choices must be affordable according to what we have in mind as the Idea of the Perfect! Has to do with our dreams an their fullfilment.

I'm looking forward to Monday! Me and Monday? Surprise :)

Μ'αυτό το τραγούδι θα κοιμηθώ! Αχ ανατρίχιασα

Και χωρίς να καταλαβαίνω τους στίχους.

ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ.... σαν να μην υπήρξε το χτες σαν να μην υπάρχει αύριο.... Έλα να χορέψουμε κι αγκάλιασέ με! ΑΧ!

Υπήρχαν φορές που σε κοίταζα κι έλιωνα.

Υπήρχαν φορές που με κοίταζες και δεν μπορούσα να νιώσω τίποτα.Παρά μόνο το απόλυτο κενό.

Υπήρχαν φορές που δεν με φιλούσες καν

Υπήρχαν φορές που με φιλούσες και δεν ένιωθα τίποτα

Υπήρχαν φορές που με φιλούσες και ξεχείλιζα από αγάπη!

ΓΙΑΤΙ? 

Γιατί αισθάνόμουν τα πάντα,τη θετική και την αρνητική σου ενέργεια.

Αυτά που έλεγες και δεν έλεγες,

ήμουν εκεί να τα ακούσω στους χτύπους της καρδιάς σου, να τα διαβασω στα μάτια σου.

Όχι κάποιες φορές, μα όλες τις φορές.

ΓΙΑΤΙ?

Το ξέρεις ότι το σώμα ποτέ δεν λέει ψέμματα.

Υπήρχαν φορές που δεν ήξερες να διαβάσεις το δικό μου σώμα,

γελούσα, γιατί δεν έμαθες ποτέ να το κάνεις, δεν έμαθες ποτέ

ότι υπήρχαν φορές που προσποιήθηκα ότι όλα είναι καλά!

Μη με κατηγορήσεις τώρα εκ των υστέρων για προσποίηση γιατί εσύ δεν προσπάθησες!

Εξάλλου η δική μου προσποίηση ήταν πολύ πειστική και δεν πλήγωσε κανένα! Απενατίας καλό σου κανε και βόλεψε και τους δυό μας.

Υπήρχαν φορές που ήθελα να σε απατήσω. Δεν το κανα κι ας σου άξιζε. Δε θα καταλάβαινες και τίποτα εξάλλου!

Σε βόλευε,η σιωπή. 

Υπήρχαν φορές που προσπαθούσες απεγνωσμένα να με κάνεις να μιλήσω για να μη μιλήσεις εσύ.

Υπήρχαν φορές που ήμασταν ξένοι

Υπήρχαν φορές που με μπέρδευες και σε φοβόμουν.

Υπήρχαν φορές που το αισθανόσουν.

Υπήρχαν φορές που σε σύγκρινα με άλλους γιατί με ανάγκαζες να μην είμαι ο εαυτός μου.

Υπήρχαν φορές που ήθελα να σου προτείνω να μπούμε σε ελεύθερη σχέση

Υπήρχαν φορές που μου έδιωχνες το φόβο

Υπήρχαν φορές που μου είπες σ'αγαπώ στην πλειοψηφία ανέκφραστα

μα εγώ έμεινα, γι αυτά τα 2 σ'αγαπώ που κάπου μέσα μου πιστεύω ότι είχαν μια δόση αλήθειας.

Για τα μάτια σου που λάμπαν όταν το ακούγανε. 

Υπήρχαν φορές που ότι και να άκουγε πάλι έμενε ανέκφραστο και σκεπτικό.

Πες μου.

Υπήρχαν φορές που ένιωθα ότι φοβόσουν μη με χάσεις.

Υπήρχαν φορές που ζήλευες έστω και λίγο.

Υπήρχαν φορές που ήσουν εκεί μόνο και μόνο επειδή στο ζήτησα.

Μα εγώ ξέρω πως αν δεν ήθελες δε θα ήσουν.

Υπήρξε λοιπόν η στιγμή που βαρέθηκα να ζω ένα ψέμα. Άργησε αλλά ήρθε.

Υπήρχαν φορές που έκλαψα.

Υπήρχαν φορές που έκανα λάθος.Νόμιζα ότι αν σε αγαπούσα διπλά και για τους 2 ίσως άγγιζα ένα κομμάτι της καρδιάς σου. 

Ρίσκαρα Και σε έπνιξα με τόση αγάπη

ΓΙΑΤΙ?

" ΓΙΑΤΙ εσύ δεν ήσουν άνθρωπος, γιατί εσύ ήσουν χιονάνθρωπος. Που λίγο λίγο έλιωνες. Εγώ σε ζέσταινα και συ μου έλιωνες"

Δεν το μετανιώνω. 

Γιατί υπήρξαν εκείνες οι ελάχιστες φορές που με έκανες να πιστέψω πως θέλουμε τα ίδια πράγματα

Υπήρχαν φορές που κατηγόρησα τον εαυτό μου για το ρίσκο που πήρα. Έπαψα να το κάνω. Γιατί για όλα φταίς εσύ που σκόπιμα δεν ήσουν ο εαυτός σου κι ας το ανέφερες συνέχεια ότι πρέπει να είμαστε οι εαυτοί μας.Δάσκαλε που δίδασκες.....

Υπήρξαν φορές μες στο καλοκαίρι που θα θελα να χες πάρει τον κώλο σου να μπεις στο ΚΤΕΛ για να μαστε πάλι μαζί.

Υπήρξαν φορές που θα θελα να με είχες πάρει 1000000000 τηλέφωνα κι όχι να αναρωτιέμαι αν ζεις ή αν πέθανες στο χωριό. Βέβαια θα προτιμούσα να είχες πεθάνει και να ταν αυτός ο λόγος που δεν δίνεις σημεία ζωής.

Υπήρξαν φορές που νόμιζα πως σε ξέρω πολύ καλά!

Υπήρξαν φορές που ήθελα να πιστεύω ότι στεναχωρήθηκες που χωρίσαμε. 

Υπήρξαν φορές που θα ήθελα να έλεγες ότι δεν αντέχεις τις αποστάσεις κάθε είδους μεταξύ μας και να το εννοείς.

Υπήρχαν φορές που σκέφτηκα ότι αν σε ξανάβλεπα θα με τουμπάρεις με κάποιο τρόπο και θα ενδώσω.

Υπήρχαν φορές που σκέφτηκα ότι ποτέ δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου.

Υπήρχαν φορές που ήθελα να σε ξαναδώ για να μάθω όλα όσα θέλω!

...................................

Υπάρχουν στιγμές που σε σκέφτομαι.

Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω πως θα μπορούσαμε να είμαστε αλλιώς σήμερα.

Υπάρχουν φορές που δε σε έχω ικανό για ελεύθερη σχέση 

Υπάρχουν φορές που πιστεύω ότι είσαι τόσο εγωϊστής και ισχυρογνώμων που δε θα σου βγει σε καλό.

Υπάρχουν φορές που νομίζω ότι είσαι ένα κακομαθημένο παιδί που δεν προσπαθεί για τίποτα.

Υπάρχουν φορές που σε θεωρώ τόσο κακομαθημένο κι αναβλητικό που μου ρχεται να σε χαστουκίσω να συνέλθεις.

Υπάρχουν φορές που πιστεύω ότι δεν μπορούσες να μου χεις φερθεί χειρότερα.

Κι αυτό το τελευταίο ΔΕΝ θα υπάρξει ποτέ φορά που θα το αρνηθώ φίλε μου! 

Γιατί?

Γιατί είναι γεγονός και το ξέρεις. Παρ'όλα αυτά...

Υπάρχουν φορές που θα θελα να μιλάμε σαν φίλοι αν το θές εσύ  

Υπάρχουν φορές που δεν μπορώ να σε βλέπω να πονάς και να υποφέρεις.

Υπάρχουν φορές που εύχομαι να είσαι καλά.

ΓΙΑΤΙ?

Γιατί κάποτε σ'αγάπησα αληθινά!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ στον παρτενέρ μου στη Ρούμπα! Πέρασα τέλεια σήμερα είναι γεγονός.Θέλω μόνο να χορεύω τώρα! Κόλλησα! Άιντε να κοιμηθούμε σήμερα!

Το μήνα που μας πέρασε έγραψα αρκετά!Σχεδόν κάθε μέρα μπορώ να πω κάποιες φορές.Προσπαθούσα τουλάχιστον να φέρω στα ίσα του το μπλοκάκι που πέρασε από τις συναισθηματικές εξάρσεις μου.Δεν ξέρω αν το κατάφερα.Έτσι είμαι εγώ.Όταν με πιάνει τρέλα θέλω να ξεσπάω κάπου.

   Μου κάνει εντύπωση όμως.Τελειώνοντας οι μήνες ρίχνω συνήθως μια ματιά στα στατιστικά ανάγνωσης του μπλοκ και βλέπω ότι πρώτη φορά στα 4,5 χρόνια του σημειωματαρίου είχα κοντά στις 5.900 κάτι αναγνώσεις. Μου κάνει εντύπωση να με τιμάν τόσα πολλά άτομα μέσα από το ΜΗ ή μη γιατί πραγματικά πιστεύω πως είμαι ένας απλός άνθρωπος που δεν έχει κάτι αξιόλογο να πει παρά την ταπεινή του γνώμη για διάφορα θέματα.Είτε αυτή αρέσει σε κάποιους, είτε τη βρίσκετε χαζή, ή βαρετή, ή υπερβολική μερικές φορές αυτή είναι η γνώμη μου και οι σκέψεις μου που τις καταθέτω στο σημειοματάριό μου.Υποσχέθηκα λοιπόν αν ποτέ φτάσω τις 6000 αναγνώσεις να σας ευχαριστήσω για την παρέα, την υποστήριξή σας, την κριτική σας ή ακόμα και την αδιαφορία σας απέναντι σε μένα και σε αυτό το μικρό χώρο που μου χει δοθεί να εκφράζομαι. 

Αυτή η ώρα λοιπόν ήρθε σήμερα αγαπητοί μου φίλοι. Έφτασα για έναν ανεξήγητο λόγο όχι τις 6000 που περίμενα από τον προηγούμενο μήνα. Αλλα τις 6500 επισκέψεις κι αυτό είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά μέσα σε ένα μήνα.Αν ήταν κάποιος που τον νοιάζουν οι αναγνώσεις θα αγχωνόταν να έχει να πει κάτι και τον επόμενο μήνα. Κάτι που να πουλάει.... Δεν είναι έτσι όμως, εγώ το μόνο που έχω να πω σήμερα είναι πως σας ευχαριστώ για την παρέα σας. Που είσαστε κοντά μου έστω και ανώνυμα, έστω και διαδικτυακά και τα λέμε, σχολιάζετε, κλικάρετε τι σας αρέσει και τι όχι και αποτελούμε μια ζωντανή κοινότητα.

ΜΑΖΙ κλάψαμε, γελάσαμε, χαρήκαμε, προβληματιστήκαμε, ΜΑΖΙ σπάσαμε το ρεκόρ των 6500 επισκέψεων που για μένα είναι αξιομνημόνευτο γιατί δεν πιστεύω ότι θα επαναληφθεί όσα χρόνια και να γράψω. 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΜΟΥ!