Πετάω τη σκούφια μου ....
30 Νοεμβρίου 2013, 22:21
Θέλω να σε ρωτήσω!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ  

Άγγελέ μου σε ευχαριστώ που γύρισες και με έκανες να σε ξαναγαπήσω!

Σε λατρεύω κοκκινοτρίχη γέροντα!

- Στείλε Σχόλιο
17 Νοεμβρίου 2013, 18:58
Ιστορίες καθημερινής τρέλας (Νο 9)
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ  

1)Είσαι μέσα στο τρόλει όρθια και κουτουλάς από τη νύστα.Στην Κηφισίας έχει τροχονόμους γιατί όλη τη βδομάδα ακούς για ακραία καιρικά φαινόμενα και καταιγίδες.Κι εκεί που ο τροχονόμος κάνει νόημα να περνάνε τα αυτοκίνητα βλέπεις ένα γκι αυτοκίνητο να φρενάρει με τα 1000 κι ένα άλλο πίσω του ίσα που να προλαβαίνει. Ένας δύσμοιρος αδέσποτος σκύλος πέρασε έτσι και έφτασε με τα πολλά στην νησίδα που ήταν κι ο τροχονόμος ο οποίος σοκαρίστικε στιγμιαία. Κράτησε το σκύλο που βιαζόταν να περάσει και το άλλο ρεύμα έτσι και τελικά ο σκυλάκος έφτασε απέναντι σώος κι αβλαβής. Ατύχημα δεν είχαμε, ο σκύλος καλά, ο τροχονόμος γελούσε με το απρόοπτο που συνέβη, το τρόλει ξεκίνησε και η διάθεση ανέβηκε.

2)Παρ'όλο που σου αρέσει η μουσική έχεις χάσει δεκάδες επεισόδια. Θες να κατεβάσεις για το κινητό όσα τραγούδια ακούς στο ράδιο αλλά δεν ξέρεις τίτλο.... ΠΙΚΡΑ

3)Αντιφατικά συναισθήματα και με τη δουλειά, άκουσα πάλι που είχα ξανακούσει και δεν μου αρέσει μεν,αλλά θα τα ξεπεράσω με ήρεμία και όλα θα πάνε καλά. Προετοιμάζομαι για το χειρότερο.Eνεργοποίηση θέλει

4)Εκτονώνομαι στο γυμναστήριο και γουστάρω πολύ. Κρίμα που δεν χορεύω τόσο όσο θέλω, μου κοστίζει αυτό αρκετά θα έλεγα. Ίσως αυτό το μήνα κάνω κάτι γι αυτό περισσότερο.Φταίει που έχω την υποχονδρία να τα προλαβαίνω όλα ρε γαμώτο. Κι όταν δεν συμβαίνει τα βάζω με όλους και κυρίως με μένα.Πωωωω τρώω κάτι κολλήματα.

5) Επιτέλους πρόλαβα σήμερα να κάνω αυτά που ήθελα και είχα παραμελήσει στον εαυτό μου. Φτιάχτηκα λιγάκι και σήμερα θα πάμε για μπύρες με τα κορίτσια μετά από καιρό.ΤΕΛΕΙΑ

- Στείλε Σχόλιο
09 Νοεμβρίου 2013, 09:57
Το λιβάδι με τις παπαρούνες ... (συνέχεια)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ  

Τα χίόνια δεν είχαν λιώσει τελείως από τα βουνά και το λιβάδι με τις παπαρούνες θα αργούσε να ανθίσει. Ο Χανς περίμενε πως και πώς να ξαναπάει στο αγαπημένο του στέκι να αράξει με τις ώρες.... Η άνοιξη όμως θα αργούσε φέτος. Από κάθε άποψη. Ένα πρωϊνό πηγαίνοντας στο σχολείο κάτι δεν του πήγαινε καλά. Μα τι να ήταν αφού είπαμε ότι ο Χανς αγαπούσε το σχολείο, κι όμως κάτι του έλεγε ότι δεν θα πρεπε να είναι εκεί εκείνη τη στιγμή. Λίγο αργότερα φώναξαν τη δασκάλα του κι εκείνη γύρισε κατσουφιασμένη στην τάξη. Πολύ περίεργα πράγματα συμβαίνανε σήμερα και δεν μπορούσε να καταλάβει. Τι να έπαθε η αγαπημένη του δασκάλα? Μήπως της κάνανε παρατήρηση που ήταν ζωηροί οι μαθητές της, μήπως είναι άρρωστή ή μήπως την απασχολεί κάτι άλλο? Προσπάθησε να συγκεντρωθεί στο μάθημα και δεν τα κατάφερνε. Ευτυχώς χτύπησε το κουδούνι κι έτσι θα έβγαινε έξω και θα ξέχναγε το λυπημένο κι αμήχανο βλέμμα της δασκάλας του την ώρα που έμπαινε στην τάξη. Όμως τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως τα περιμένουμε, η δασκάλα ζήτησε από το Χανς να την ακολουθήσει στο διάλειμμα γιατί είχε κάτι να του πει. Και τα νέα φυσικά ήταν δυσάρεστα. Πολύ δυσάρεστα. 

Ένα άσπρο WV έπεσε στο γκρεμό στο δρόμο για το Hoffensberg σήμερα στις 7 η ώρα. Ω για στάσου!  Άσπρο WV είναι το αυτοκίνητό τους! Ω δεν μπορεί! Αφού ο πατέρας του οδηγεί χρόνια δεν μπορεί.

Κι όμως, λίγο η ολισθηρότητα του δρόμου, λίγο η απροσεξία του οδηγού του φορτηγού απ'το αντίθετο ρεύμα φαίνεται ότι έστειλε το μικρό WV εκτός πορείας. Το όχημα είχε 3 άτομα μέσα, τους γονείς και τον αδερφό του.Έμεινε ΜΟΝΟΣ! Με την αδερφή του ήταν αλλά αυτός εξακολουθούσε να νιώθει μόνος.Η κηδεία έγινε μετά από 2 μέρες με ότι μπορέσαν να ανασύρουν από τα συντρίμια απ'το γκρεμό. Ο Χανς δεν ήθελε να πηγαίνει σχολείο πια, ξέχασε τα όνειρά του, τις παιδικές ιστορίες το λιβάδι με τις παπαρούνες. Το μόνο που σκεφτόταν ήταν ο γκρεμός. Ήθελε να πηγαίνει και να κοιτάζει κάτω, λες και θα έβλεπε τους γονείς και τον αδερφό του να σκαρφαλώνουν τα βράχια σώοι κι αβλαβείς. Ποτέ όμως δεν είδε τίποτα. Πότιζε τα απότομα βράχια με τα δάκρυά του μέχρι που το λιβάδι με τις παπαρούνες άνθισε ξανά.Πήγε ένα μπουκέτο παπαρούνες στους δικούς του.Το τελευταίο μπουκέτο παπαρούνες σκέφτηκε, τι κι αν το λιβάδι άνθισε κι οι παπαρούνες ζωντάνευαν μπροστά στα μάτια του η καρδιά του Χανς όμως δεν ξαναάνθισε ποτέ. Η καρδιά του Χάνς ήταν νεκρή, γι αυτό δεν ξαναπέρασε ποτέ απ'το λιβάδι με τις παπαρούνες.

- Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
renabill
Ειρήνη
από ΑΘΗΝΑ ΚΕΝΤΡΟ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/renabill

Ο, τι προκύψει....

Tags

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙKA ΑΣΤΕΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΥΓΕΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-ΙΝΤΕΡΝΕΤ-ΜΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΕΧΝΕΣ



Επίσημοι αναγνώστες (15)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links