Κάθε Τσικνοπέμπτη θα δώσουμε με τα μούτρα στα κρέατα και τα λαρδιά, σαμπώς και θα πεθάνουμε την επομένη.
Δεν θα απαριθμήσω τις μέρες νηστείας κατά τις οποίες φφφιουυ φφφιουυ φφιουυυ!!!
Δεν το είπα για να μας φάνε οι τύψεις, μια διαπίστωση έκανα :)
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο*είθε να
**ζημιά
-= ΤΕΛΟΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ =-
(πρώην γλώσσας, πραγματικότητας, κτλ)
6 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑπόψε έχουμε πάλι μάθημα χορού.
Ταγκό, όχι Καζατσόκ.
Τον πονάει το μάτι του απ' το πρωί.
Ως εδώ φαίνονται άσχετες οι πληροφορίες μεταξύ τους.
Και το ερώτημα που τις συνδέει:
Θα πάμε;;;
Είμαι ΠΟΛΥ περίεργη.
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Ψες θα είχαμε το δεύτερό μας μάθημα χορού - με τη λέξη-κλειδί στην πρόταση το θα.
Οι οιωνοί δεν ήταν και οι καλύτεροι από νωρίς το απόγευμα...
"Αγκκ ωχχ μμχρρμφ τα κοκκαλάκια μου..."
"Ωχχχ το κεφαλάκι μου..."
"Μπρρρρ ψόφησα..."
Και το αποτέλειωμα - κουλουριασμένος στον δερμάτινο καναπέ και τυλιγμένος με μια κουβέρτα, ξεπροβάλλει το κεφάλι ως τη μύτη και ανοίγει το ένα μάτι:
"Τι ώρα είναι ο χορός του Ζαλόγγου;;"
10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Ήθελα για τίτλο να 'κλεβα έναν της depi2, "Η ανατολή της δύσης"...
γιατί είναι πολύ πιο πρωτότυπο από το "Η αρχή του τέλους".
Αυτή η σκέψη κυριαρχούσε στο μυαλό μου από χθές στις 6 μ.μ.
Από την άλλη, άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.
Επί Τουρκοκρατίας, λέγεται, η Εκκλησία είχε την μεγαλύτερη συσπείρωση όλων των εποχών, έκανε θραύση!
Δεν ξέρεις καμιά φορά...
Ο λόγος για τα χθεσινά αποτελέσματα του πρώτου γύρου κοτόπουλο με έξτρα τυροκαυτερή, όπου ο κατ' εμένα μονόφθαλμος αποκλείστηκε και πέρασαν οι δυο τυφλοπόντικες.
Νομίζω με τα σημερινά μας πόστα σας καλύψαμε ειδησεογραφικά και σφαιρικά, όχι ότι σας κόφτει - άκουσα ότι οι Προεδρικές στο Κυπριστάν και η αναγνώριση του Κοσσόβου έπαιξαν τελευταία θέματα στα ελληνικά δελτία, χεχ!
9 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑδελφοί,
Την Πανελλαδική απεργία την παρήγγειλε ο Πρόεδρος του Κυπριστάν
διά να πλήξει το τσουνάμι φοιτητών-ψηφοφόρων που θα κατέβαιναν
διά να ψηφίσουν τους δυο αντιπάλους του
Αυτά υπέστηκαν τα τρυφερά μου αυτάκια σήμερα, Θεός σχωρέστα...
Πηγή: Ιαματική ("Ναι, κόρη, μα εν το 'ξερες;!")
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Προς ικανοποίησιν βίτσιου #2, σύμφωνα με το οποίο το νιόπαντρο ζευγάρι καθηλώνει τα πλήθη με ένα συγκλονιστικό ταγκό, αντί του ξενέρωτου *χασμ χασμ* σλόου (βλ. νύφη κρεμασμένη απ’ το λαιμό του γαμπρού, αμελητέες πέρα-δώθε κινήσεις, κοιταζόμαστε-στα-μάτια-ωσαν-ερωτευμένοι-πιγκουίνοι, είμαστε-πτώματα-αλλά-ας-φιληθούμε-γιατί-δε-λέει-να-μην-και-εξάλλου-δεν-έχουμε-και-τίποτα-άλλο-να-κάνουμε).
Εννοείται ότι πρόκειται περί βιτσίου της μέλλουσας νύφης, γιατί ο μέλλοντας γαμπρός δεν είναι και πολύ φαν των φαντασμαγορικών show (το πολύ πολύ να μας ρίξει καμιά ζεμπεκιά έτσι για το έθιμο - στο "θα ζήσω ελεύθερο πουλί").
Πρώτο μάθημα ψες. Ντίβα ο χοροδιδάσκαλος, με το αξάν το δεν-είμαι-από-δω-really, λεπτοκαμωμένος και ανάλαφρος, αλλά αριστότατος στη δουλειά του, όπως διεφάνη. Όταν χρειάστηκε σε κάποια φάση να παραστήσει την ντάμα για να δείξει στον ήμισυ μια λαβή – σόρρυ, βήμα – νόμισα ότι δεν θα γλύτωνε το ξύλο: τι «κοίταζέ με στα μάτια», τι «κράτα με από πιο ψηλά», τι «κράτησέ με πιο σφικτά»… γυΑλιΖε το μάτι του ήμισυ. Ήθελα να σπουρτίσω αλλά σεβάστηκα την ιερότητα της στιγμής, μην τους το χαλάσω! Εξάλλου, αν έδειχνα το παραμικρό ίχνος διασκέδασης εις βάρος του, εννοείται ότι δεν θα ξαναπηγαίναμε.
Συνοπτικά, το πρώτο τέταρτο το διήλθαμε ωσάν με κατεψυγμένα παγίδια, το επόμενο με τεράστια άτσαλα βήματα α λα S.A.G.A.P.O., και πάνω που ψιλοζεσταθήκαμε τελείωσε η ώρα. Μας αποκεφάλισε κανονικά ο Grand Master (40 ευρωπαϊκά) και πήγαμε σπίτια μας.
Όλως παραδόξως, δεν γκρίνιαξε (πολύ) στην επιστροφή. Ατενίζοντας βλοσυρά το μέλλον έξω απ' το παράθυρο, αρκέστηκε μόνο σ’ ένα...
«εννα μας περιπαίζουν…»
10 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
...a performance
- Στείλε ΣχόλιοΨες σχίσαμε τα ιμάτιά μας γιατί - άλλη εγώ! - πήγα κουνιστή και λυγιστή να του αναφέρω κάποιες τεκμηριωμένες αλήθειες - συγνώμη, να κατηγορήσω ασύστολα - τον αγαπημένο του υποψήφιο για την Προεδρία του Κυπριστάν.
Μας πήρε και μας σήκωσε! Τι φανατισμένη με είπε (είμαι, αλλά είμαι με τους καλούς, γι' αυτό δικαιούμαι), τι παρωπίδες φοράω, τι στενόμυαλη, τι παραλογισμένη (επειδή είπα ότι συμπλέει η αριστερά με τη δεξιά σ' ένα ταγκό της διαφθοράς) και λοιπά ανυπόστατα, ευχαριστώ. "ΕΝΩ ΕΣΥ;!!!", ωρυόμουν εγώ. "Στενόμυαλος δεν είσαι εσύ που, βελάζοντας χαρωπά, θα ψηφίσεις τον Χ!! Αν ήμουν μωρέ εγώ στενόμυαλη, δεν θα υποστήριζα τον Κ;!!" (γουστάρω μυστικότητα...)
Σήμερα, η αρχή της δικαίωσής μου από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ο Κυπριακός Τύπος σήμερα, εις απόδειξιν του (άλλου που πιστεύω ακράδαντα) ότι ο Πολίτης και η Αλήθεια αποτελούν τις πλέον αχρείες και ξημαρισμένες εφημερίδες του τόπου:
Ο Φιλελεύθερος
Φλερτ για το β΄ γύρο - Αναστασιάδης και Χριστόφιας κτίζουν γέφυρες συνεργασίας (σελ. 1, 4). Κλείνουν το μάτι για το δεύτερο γύρο - Ανοίγματα Αναστασιάδη προς ΑΚΕΛ και Χριστόφια προς ΔΗΣΥ (σελ. 4).
Σημερινή
Προς ιστορικό συμβιβασμό ΑΚΕΛ – ΔΗΣΥ. Χριστόφιας, Αναστασιάδης αντάλλαξαν προσκλήσεις (σελ. 1, 5). Δειλά βήματα συνεργασίας - Νύξεις από Αναστασιάδη – Χριστόφια για ιστορικό γεγονός (σελ. 5). Χρίστος Πουργουρίδης - Με Χριστόφια, αν δεν περάσει ο Κασουλίδης (σελ. 5).
Μάχη
«Χαμαιλεοντίζει» ο Δημήτρης Χριστόφιας. Μεθοδικά και επιστάμενα επιχειρήσει διεμβολισμό των συναγερμικών επικαλούμενος ακόμη και τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ!!! (σελ. 1, 13).
Πολίτης
Ευρωφοβικό σύνδρομο Τάσσου μέσω Λιλλήκα. Ενόχλησε η παρουσία των 57 ευρωβουλευτών στο πλευρό του Κασουλίδη. Αποστάσεις από το «συντονιστή» τήρησε ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ Μάριος Καρογιάν (σελ. 1, 5). 57 ευρωβουλευτές στο πλευρό του Ιωάννη Κασουλίδη. Με ισχυρό πάγκο… (σελ. 4).
...άλλως, "σφυρίζω αδιάφορα"
Αλήθεια
Σπουδαίος Κύπριος, σπουδαίος Ευρωπαίος. Το μήνυμα ότι η Κύπρος έχει μέλλον με τον Κασουλίδη έστειλαν οι 60 ευρωβουλευτές. Αναστασιάδης: Ο Κασουλίδης είναι ήδη στο δεύτερο γύρο (σελ. 1, 4-5).
...άλλως, "ΟΛΕ! ΟΛΕ!! ΟΛΕ!!!"
άλλως, "στον κόσμο μου"
Χαραυγή
Η Λάρνακα ψήφισε. Νίκη Χριστόφια - νίκη λαού (σελ. 1, 6, 7)
ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!! ΟΛΕ!!!
(για σκοπούς εγκυρότητας την περιέλαβα αυτή τη φυλλάδα)
Χιχ χιχ :]
Άσε, μην στείλεις σχόλιο
6 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣε κάτι μήνες παντρεύομαι και στη ζωή μου έχει μπει κάποια με την οποία ταιριάζουμε πάρα πολύ. Με συμπληρώνει, με ζεσταίνει, με κάνει ευτυχισμένη. Δε βλέπω την ώρα να βρεθώ κοντά της, από πάνω της και από κάτω της. Να τη σφιχταγκαλιάσω και να νιώσω τη φωτιά της.
Και είναι πολύ θερμή στο κρεβάτι, πιστέψτε με...
Ταιριάζουμε απόλυτα. Το επιβεβαιώνω τα βράδια που κοιμάμαι μαζί της. Ο ήμισυς κάτι έχει μυριστεί και μου κάνει νούμερα. Πώς να το χειριστώ; Τη σκέφτομαι κάθε βράδυ.
Τη γεμίζω...
κι αυτή με ζεσταίνει...
4 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΚατά την προηγούμενη και ένδοξή μου καριέρα ως εκπαιδευτικός, κάναμε στη τάξη την ακόλουθη μικρή ιστορία του James Thurber του 1940 (σε ελαφρώς συντομευμένη μετάφραση – προσπεράστε αν την ξέρετε).
~~~~~~~~~Ένας μονόκερος στον κήπο~~~~~~~~~
Μια φορά κι ένα πρωί, ένας άντρας βλέπει ένα μονόκερο με ένα χρυσό κέρατο να μασουλάει τα τριαντάφυλλα στον κήπο του. Ο άνθρωπος ανέβηκε στην κρεβατοκάμαρα και ξύπνησε τη γυναίκα του. «Είν’ ένας μονόκερος στον κήπο», της είπε. «Τρώει τα τριαντάφυλλα». Εκείνη άνοιξε ένα εχθρικό μάτι και τον κάρφωσε. «Ο μονόκερος είναι μυθικό ζώο», είπε και γύρισε απ΄ τ΄ άλλο πλευρό.
Ο άντρας κατέβηκε τα σκαλιά και μπήκε αργά στον κήπο. «Να, μονόκερε», είπ΄ ο άντρας, κι έκοψε έναν κρίνο και του τον έδωσε. Ο μονόκερος τον έφαγε σοβαρός. Πανευτυχής, που ένας μονόκερος βρισκόταν στον κήπο του, ο άντρας ανέβηκε στην κρεβατοκάμαρα και ξαναξύπνησε τη γυναίκα του. «Ο μονόκερος», είπε, «έφαγε έναν κρίνο». Η γυναίκα του ανακάθισε στο κρεβάτι και τον κοίταξε ψυχρά. «Είσ΄ ένας μπούφος», είπε «και θα σε χώσω μέσα». «Αυτό θα το δούμε», είπε ο άντρας. Πήγε ως την πόρτα. «'Εχει κέρατο χρυσό καταμεσίς στο μέτωπό του», της είπε.
Μετά ξαναγύρισε στον κήπο να δει τον μονόκερο. Ο μονόκερος όμως είχε φύγει. Ο άντρας κάθισε στο χώμα ανάμεσα στα τριαντάφυλλα και αποκοιμήθηκε.
Με το που βγήκε ο σύζυγός της απ΄ το σπίτι η γυναίκα σηκώθηκε και ντύθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ήταν πολύ βιαστική και το μάτι της γυάλιζε. Τηλεφώνησε στην αστυνομία και σ’ έναν ψυχίατρο. Τους είπε να κάνουν γρήγορα και να φέρουν ένα ζουρλομανδύα. Όταν οι αστυνομικοί κι ο ψυχίατρος έφτασαν, κάθισαν σε καρέκλες και την κοίταζαν, με μεγάλο ενδιαφέρον. «Ο σύζυγός μου», είπε αυτή, «είδε ένα μονόκερο σήμερα το πρωί». Οι αστυφύλακες κοίταξαν τον ψυχίατρο κι΄ ο ψυχίατρος τους αστυφύλακες. «Μου ‘πε ότι ο μονόκερος έφαγε έναν κρίνο», είπε αυτή. Ο ψυχίατρος κοίταξε τους αστυφύλακες κι οι αστυφύλακες τον ψυχίατρο. «Μου ‘πε ότι είχε ένα χρυσό κέρατο στο κέντρο του μετώπου του», είπε αυτή. Μ΄ ένα νεύμα απ΄ τον ψυχίατρο, οι αστυφύλακες πετάχτηκαν απ’ τις θέσεις τους κι άρπαξαν τη σύζυγο.
Ακριβώς τη στιγμή που της φόραγαν το ζουρλομανδύα, ο σύζυγος ξαναμπήκε στο σπίτι. «Είπατε στη γυναίκα σας ότι είδατε ένα μονόκερο;» ρώτησαν οι αστυνομικοί. «Και βέβαια όχι», είπε ο σύζυγος. «Ο μονόκερος είναι μυθικό ζώο». «Αυτό ήθελα μοναχά να μάθω», είπε ο ψυχίατρος. «Πάρτε τη. Λυπάμαι, αγαπητέ μου κύριε, αλλά η γυναίκα σας είναι μεγάλη τρελλάρα». Την πήρανε λοιπόν -εκείνη να καταριέται και να στριγγλίζει- και την κλείσανε σ΄ ένα ίδρυμα. Ο άντρας έζησε καλά κι εμείς καλύτερα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Την ιστορία ακολουθούσαν ερωτήσεις, μια εκ των οποίων ήταν η εξής:
Τι πιστεύετε ότι έγινε πραγματικά;
α) Ο άντρας δεν είδε ποτέ το μονόκερο, ήταν όλα ένα σχέδιο για να ξεφορτωθεί τη γυναίκα του.
β) Ο άντρας είδε το μονόκερο, αλλά προσποιήθηκε στους αστυφύλακες ότι δεν είδε τίποτα για να εκδικηθεί τη στρίγγλα γυναίκα του γι’ αυτό που πήγε να του κάνει.
γ) Ο άντρας δεν είδε ποτέ τίποτα ούτε και είπε στη γυναίκα του οτιδήποτε, απλά αυτή γύρευε ευκαιρία να τον ξεφορτωθεί.
δ) Ο άντρας ήταν τρελλός – νόμισε ότι είχε δει μονόκερο αλλά μετά το ξέχασε.
ε) Ο άντρας ήταν τρελλός – νόμισε ότι είχε δει μονόκερο αλλά ήθελε να εκδικηθεί τη στρίγγλα γυναίκα του.
Όλοι στην τάξη επέλεγαν α, γ, δ, και ε – κανείς το β. Μόνο εγώ. Αφού η ιστορία λέει ότι τον είδε!
Το περιστατικό αυτό μου άνοιξε τα μάτια και συνειδητοποίησα ότι πρέπει να είμαι πολύ αφελής τελικά. Ό,τι μου πουν το χάβω. Τα παίρνω όλα τοις μετρητοίς. Α, και με τη Φωλιά του Κούκου το κατάλαβα αυτό. Όταν ο ήρωας άρχισε να τα χάνει και να «βλέπει» να συμβαίνουν διάφορα, εγώ πίστευα σ’ αυτά που έβλεπε. Οι κριτικές όμως άλλα λέγανε. Λέγανε ότι ο ήρωας στο τέλος τρελάθηκε.
Ακολούθησαν κι άλλα πολλά παρόμοια που με έπεισαν ότι ο υπόλοιπος κόσμος διαβάζει between the lines ενώ εγώ οίδα ό,τι είδα.
Η μόνη φορά που κατάλαβα ότι τα είχε χάσει ο αφηγητής, ήταν στο Ημερολόγιο ενός Τρελλού – αν και ακόμα κι εδώ άργησα (παρά τον τίτλο, ΧΑΛΛΟΟΥ;!), πραγματικά είχα πιστέψει ότι άκουσε τα σκυλιά να μιλούν.
Και με το Sound Machine του Roald Dahl – αφού έβαλα μυαλό – πήγα να το δω διαφορετικά αλλά πάλι δεν μου κάθεται: αφού ακούει τα δέντρα να μιλούν!;!;
Αυτό αντικατοπτρίζεται και στις καθημερινές μου επαφές και έχω αρχίσει να εκνευρίζομαι. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να στο πω, εκτός από ευθέως. Ζηλέυω που άλλοι ακούνε ένα και αντιλαμβάνονται δέκα, ενώ εγώ ακούω ένα και καταλαβαίνω ένα. Αφού ένα δεν είπες;;;
Και μετά περνιέμαι για έξυπνη.
>:[
5 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΜε χοληστερόλη και τριγλυκερίδια που βλέπονται μόνο με τηλεσκόπιο, πίστευα ότι μπορούσα να ζήσω. Με ένα μονίμως ανοικτό αερόσακο στην κοιλιακή χώρα όμως, δεν έλεγε... Ήταν καιρός να αναλάβω δράση. Αφού μελέτησα όλες τις καθιστικές επιλογές (power plate, ζώνες που δονούνται, λιποδιαλύτες, και λοιπά χαντά), έφτασα στο απογοητευτικό συμπέρασμα ότι αν δεν χυθεί ιδρώτας με τους κουβάδες, δεν πρόκειται να υποχωρήσει ο αερόσακος - και, παρεπιμπτόντως, τα τριχοληστερίδια.
Έτσι λοιπόν χθές έκανα το ντεπούτο μου στο γυμναστήριο. Ladies only. Γιατί εγώ σε μολυσμένα από ανδρικό ιδρώτα ατμόσφαιρα και μηχανήματα ΔΕΝ κάθομαι. Ούτε η πετσέτα μου. Άσε που κάποια μηχανήματα σε φέρνουνε σε ...δύσκολη θέση και δεν κάνει να βλέπουν αρσενικά. Τέλος πάντων, δικά μου κολλήματα αυτά.
Διαλύθηκα απ' τα πρώτα 10 λεπτά. Μετά αποκτηνώθηκα και διένυσα άλλα 20 λεπτά θολωμένη σε turbo mode. Λίγο πριν ραγίσει το κρανίο μου και πεταχτεί το IQ μου απ' τα μάτια μου, σταμάτησα. Πήγα σπίτι και ξεράθηκα. Αφέθηκα σε ροχαλητά που έσκιζαν τους ουρανούς (αυτό το έμαθα προς μεγάλη μου ντροπή το πρωί, από το ήμισυ news).
Πολύ τον λυπάμαι τον ήμισυ. Όποτε κοιμηθώ κουρασμένη ή αγχωμενοδυστυχισμένη, κάνω σαν λαβωμένο λιοντάρι με εφιάλτες. Έφερα στο σπίτι και ένα φυλλάδιο που έλεγε για το ροχαλητό, ότι σκοτώνει τη σχέση γιατί ο καημένος ο ακροατής δεν κοιμάται καλά και την άλλη μέρα είναι όλο νεύρα κι ότι είναι αιτία διαζυγίου και λοιπά... Μετά που το διάβασα, αγχώθηκα τόσο που τώρα δεν κόβεται με τίποτα.
Τις ωτοασπίδες τις πρότεινα μα τις απέρριψε.
Δε φτάνει που αγχώνομαι για το νυφικό αν θα βγει καλό, δε φτάνει που εκνευρίστηκα απέραντα με το κόψιμο των μαλλιών μου, δε φτάνει που αγχώνομαι ότι αν ροχαλίζω θα χωρίσουμε, δε φτάνει που αγχώνομαι με την υποψία ότι παίζει κι άλλο είδος ηχορύπανσης το βράδυ, έχω και το γυμναστήριο να με διαλύει τώρα - τέλεια. Θεσπέσιαλ.
Έχω βαλθεί να αντέξω όμως αυτή τη φορά. Θα συνεχίσω το γυμναστήριο με την ελπίδα ότι θα μου αρέσει τόσο (πφφτ), θα το απολαμβάνω τόσο (πφφφφτ), θα γίνω κορμάρα θεϊκή (εδώ δεν έχει πφφφτ, θα γίνω), που θα μου φέρνει και ευτυχία και ευεξία κι έτσι δεν θα ωρύομαι τα βράδια...
ΠΦΦΦΦΦΦΦΤ.
*λυγμ*
4 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΟ Άρχοντας του Δακτυλιδιού Όλα του γάμου δύσκολα
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |