Σε μια πόλη κακοχτισμένη και θολή
κάποιοι μας πιάσανε στον βαθύ τον ύπνο
λέξεις πετάξανε στον ωκεανό
να μένει αβάπτιστο ένα έγκλημα στυγνό
που το διαπράξανε με της καρδιάς τον χτύπο

Χαμένες λέξεις
ψάχνουν να βρουν προορισμό
σαν ταξιδιώτες που χαθήκαν στην πορεία
οι δουλευτές λησμονήσαν τον χρησμό
μα δεν τελείωσε ακόμα η ιστορία.

Πιάνεις το χέρι ν'ακουμπήσεις τον σφυγμό
συνέννοχους μας κάναν σε δολοφονία
κρύψανε λόγια σ΄ένα γράμμα μυστικό
αποκοιμίσαν έως και το θυμό
που κρυβόταν στης καρδιάς μας την αντλία.

Χαμένες λέξεις
περιγράφουν τους σεισμούς
μεγάλους δρόμους που θα ξεχειλίσουν
όλοι αυτοί που σπείραν ανέμους δυνατούς
τι θύελλές τους μια μέρα θα θερίσουν.

Βάφτηκαν τοίχοι με το γκρίζο το θολό
σβηστήκαν πόθοι και ακλόνητα πιστεύω
μα έμεινε στάμπα σ΄ ένα ξύλινο ρολό
να σκεπάζει ένα παράθυρο μονό
απ' όπου τη ροή του χρόνου επαληθέυω

Χαμένες λέξεις
ψάχνουν να βρουν προορισμό
σαν ταξιδιώτες που χαθήκαν στην πορεία
οι δουλευτές λησμονήσαν τον χρησμό
μα δεν τελείωσε ακόμα η ιστορία.