Πάω να μαζέψω τα κουβαδάκια (κυριολεκτικά)

Ραντεβού την 1η Αυγούστου.

Είναι τρομακτικό το πως περνάνε τα χρόνια....Έχουνε περάσει σχεδόν 12 χρόνια... απίστευτο. Απίστευτο επίσης και το γεγονός πως θυμήθηκα πως υπήρχε αυτο το Blog!

Καθόμουν και διάβαζα κάποια Pοst προ δεκαετίας και προσπαθούσα να θυμηθώ...πολλές φορές χωρίς αποτέλεσμα.... άλλες φορές σαν να ηταν χτες.... Πράγματα που τότε φαίνονταν σοβαρα, σήμερα να τα θεωρείς αστεία... και  πράγματα που τοτε σου φαίνονταν ασήμαντα, σήμερα να αποτελούν το επίκεντρο της ζωής σου.

Το τραγούδι που ποστάρω (μολονότι ειναι φοβερό) δεν ειμαι σίγουρος για ποιο λόγο το κάνω.... ή ίσως και όχι.... ίσως και να θέλω βαθιά μέσα μου να βρεθώ σε αυτή τη θέση σε καμιά 20αρια χρόνια.... ποτέ δεν ξέρεις... διαχρονικά άβυσσος η ψυχή του zefuros....

ΥΓ.1. Το ξέρω. Πιο "Σκόρπιες Σκέψεις Σαν Απαλό Φύσημα του αέρα" πεθαίνεις.... :-)

ΥΓ.2  Δεν ξέρω αν το πήρατε χαμπάρι, αλλά επιστρέφω! (Αυτό μπορεί να ακουστεί και σαν απειλή!). Όσοι παλιοί γνώριμοι είστε ακόμα εδώ, please raise hands!