Χτες λοιπόν ανακάλυψα έναν άνθρωπο που με μισεί. Είναι η από κάτω μου ακριβώς, που όποτε συναντιόμαστε στο ασανσέρ, μου γυρίζει την πλάτη προκλητικά.

Στην αρχή δεν το είχα μυριστεί και νόμιζα ότι ήθελε να την ξύσω, αλλά μετά το πιασα το θεματάκι…

Να σε μισεί κάποιος είναι καλό, γιατί σου δίνει αξία. Γιατί για να σε μισεί, σημαίνει ότι κάτι κάνεις το οποίο ενοχλεί, άρα κάνεις κάτι χρήσιμο.

Γιατί αν το σκεφτούμε σφαιρικά, τα χρήσιμα πράγματα ενοχλούνε τον κόσμο. Αν μ’ όσα κάνεις προκαλείς στους γύρω σου μόνο αγάπη και συμπάθεια, τότε πρέπει να τη ψάξεις τη δουλειά μπας κι έχεις μεταμορφωθεί σε ευχούλη και δεν το έχεις καταλάβει.

Γιατί οι καλοί κι οι προσαρμοστικοί δε θα ενοχλήσουν τους γύρω τους, και θα προσπαθήσουν να «χωρέσουν» τον εαυτό τους όπως-όπως στο περιβάλλον που τους πλασάρεται. Αντίθετα οι κακοί κι οι απροσάρμοστοι θα προσπαθήσουν να «χωρέσουν» το περιβάλλον στον εαυτό τους που τον πλασάρουν όπως γουστάρουν. Αυτοί θ’ αλλάξουν τον κόσμο.

Φυσικά αξία δε σου δίνει μόνο το ίδιο το μίσος, αλλά και ο αντίπαλος σου, όπως κι οι λόγοι που ζητούν τον αφανισμό σου από προσώπου γης.

Η «αντίπαλος» μου είναι μια γυναίκα μεσήλικη, μόνη στον κόσμο που της τη βιδώνουν όλα. Μίλησε σε μία άλλη κυρία, η οποία διακρίνεται για την εχεμύθεια της, καθώς όταν της εκμυστηρεύεσαι κάτι, είσαι σίγουρος ότι δε θα πει σε κανέναν αυτά που της είπες. Θα πάει σπίτι της, θα τα αλλάξει όπως της αρέσουν, για να μην κατηγορηθεί για κουτσομπολιό,  και μετά θα σε κράξει κανονικά!

Φυσικά, αφού κράτησε το στόμα της κλειστό για…ένα ολόκληρο τέταρτο, ω! τι σύμπτωση! Με πέτυχε κατά λάθος  στο μαγαζί που κάθε πρωί παίρνω τα τσιγάρα μου…

-         Γιώργο, αυτή μου είπε πως δε θέλει να βλέπει άνθρωπο!

-         Άρα δεν τα χει μόνο με μένα, όλος ο κόσμος της τη δίνει…αυτό είναι καλό, δε μίλησε για μένα!

-         Μια στιγμή, εσένα σ’ έχει σ’ άλλη κατηγορία! Εκτός όμως απ’ τους ανθρώπους λέει, δε θέλει να βλέπει κι εσένα! Και με ρώταγε πότε θα ξεκουμπιστείς επιτέλους να ησυχάσει…βάζεις τέρμα  λέει τη μουσική και δε μπορεί να κοιμηθεί!

-         Στους φίλους να το πει αυτό που με κατηγορούν ότι ακούω κοιμισιάρικα!

-         Λέει ότι κάθε φορά που γυρνάς στο σπίτι αργά, μέχρι να κοιμηθείς, σου πέφτουν πράγματα, βάζεις τις φωνές, χτυπάς τις πόρτες και τη ξυπνάς! Δεν είναι φυσιολογικό αυτό!

-         Και τι είναι φυσιολογικό δηλαδή? Να μου πέφτουν οι πόρτες, να βάζω πράγματα και να χτυπάω τις φωνές? Έλεος, λίγη λογική…

-         Λέει ότι δε σ’ αντέχει άλλο κι ότι της έχεις γίνει εφιάλτης! Θα ευχότανε να πέσεις απ’ το μπαλκόνι αλλά μετά είπε, άστο, δε θέλει να πέσεις απ’ το μπαλκόνι, καλύτερα να ξεκουμπιστείς…

-         Είδες ότι κατά βάθος με συμπαθεί? Δε θέλει να πάθω κακό…

-         Όχι, απλά είπε ότι θα την ξύπναγε το γκντούπ!

-         ………….