Είπα να μην "επαναδημοσίευσω" παλιές εγγραφές.. αλλά σήμερα κάνοντας βόλτα πάλι στην Αθήνα.. είπα οτι τελικά δεν είναι όλες ανεπίκαιρες...ετσι δημοσιεύω αυτό που είχα γράψει παλιότερα...
Η κεντρική πλατεία λέγεται Σύνταγμα…
Φτάνεις εκεί από όλες τις γωνιές του χωριού, περνάνε πολλά λεωφορεία και έχει σταθμό και το Μετρό. Μόλις βγεις έχει δεντράκια και παγκάκια αν θέλει κανείς να κάτσει, βέβαια… πρέπει να μην γίνεται καμιά εκδήλωση ή έργα, για να έχει αυτή την πολυτέλεια, ξέρετε, συγκεντρώσεις και έργα, στο χωριό μας γίνονται πολλά έργα!
Το Σύνταγμα λοιπόν είναι η “καλή” μας πλατεία.. .εδώ κυκλοφορούν οι κυριοι και οι κυρίες που έρχονται κι από τα βόρεια προάστια, τα πλούσια.. με τις βίλες, έρχονται για να ψωνίσουν στην οδό Ερμού ή και στο Κολωνάκι που είναι πιο σικ.Εδώ όμως κυκλοφορούν κι οι βιαστικοί που τρέχουν για τις δουλειές τους, οι κουλουράδες, οι εφημεριδάδες, κι όσοι κατεβαίνουν για “δουλειές”
Πάνω από το Σύνταγμα είναι μια άλλη μεγάλη πλατεία που την λένε άγνωστο στρατιώτη, αυτή είναι η “αυλή” της Βουλής, αυτής που κατευθύνει την ζωή μας με τους νόμους, σ΄αυτήν λοιπόν μπορείς να δεις τους τσολιάδες, τα περιστέρια, τους μικροπωλητές με τα σποράκια που ταΐζουν οι μπόμπιρες (κι όχι μόνο) τα περιστέρια, θρεφτάρια τα μικρά μου… κάθε μέρα του σκασμού τρώνε!!
Δίπλα στην πλατεία άγνωστου στρατιώτη είναι το Ζάππειο, αλλά για αυτό θα σας πω άλλη φορά.. θα πάμε μαζί βόλτα!
Μια ακόμη πλατεία του χωριού μου είναι η Ομόνοια.Μια καταπληκτική ανάλυση για αυτή συνάντησα στο blog La mala educacion από όπου και η φωτογραφία, επίσης μια πολύ καλή ανάλυση για την συγκεκριμένη πλατεία υπάρχει στο βιβλίο του Γιώργου Ιωάννου που είχε παρουσιαστεί με άλλες του δουλειές στην Καθημερινή
Η πλατεία αυτή είναι για τους “κατώτερους” ανθρώπους, μαζεύονται αλλοδαποί διαφόρων εθνικοτήτων, ναρκομανείς και πάλι βιαστικοί άνθρωποι. Μόνο που η βιασύνη τους δεν είναι πάντα γιατί έχουν δουλειά, αλλά και για να αποφύγουν τους κατώτερους που τους θεωρούν απειλή.Τα μαγαζιά που έβρισκες ρολόι αστραφτερό σε τιμή “μαϊμού” χάνονται σιγά σιγά και τα αντικαθιστούν “μεγάλες” αλυσίδες καταστημάτων Goody’s, Everest κ.α.
Κοντά στην Ομόνοια υπάρχει και η πλατεία Κάνιγγος , εκεί μπορείς να βρεις από υπουργείο έως εμπόρους ναρκωτικών, κι εδώ επίσης συναντάς τα μικρομάγαζα που δεν έχουν χαθεί ακόμη, με κάθε είδος σε ποσότητα και μικρές τιμές, αρκεί να μην ψάχνεις και ιδιαίτερη ποιότητα. Κι εδώ συναντάς αρκετούς αλλοδαπούς αλλά σε μικρότερο αριθμό προφανώς γιατί δεν έχει κάποιος την δυνατότητα να “κάτσει” κάπου…
Απο την άλλη μεριά της Ομόνοιας έχει κι άλλες πλατείες είχα αναφερθεί στην πλατεία Θεάτρου και ετσι ας προχωρήσουμε να πάμε πιο κάτω από την Ομόνοια, στην πλατεία Μεταξουργείου. Μεγάλη πλατεία και εντυπωσιακή, ο κόσμος που κυκλοφορεί δεν νομίζω να την προσέχει κι ιδιαίτερα, έχει κι εδώ στάση το Μετρό, είναι μια πλατεία που έχει κοντά της την Τροχαία αλλά και τις γειτονιές με μετανάστες παντός φυλής, χρώματος και θρησκείας. Αυτές οι γειτονιές που κρεμάνε τα παλιά cd η άδειες σακούλες για να φυσάει και με την κίνηση τους να διώχνουν τα παχουλά περιστέρια που δεν γνωρίζουν γειτονιές αλλά παραδειγματίζονται από τους ανθρώπους και τρώνε στο Σύνταγμα αλλά κουτσουλάνε στις γειτονιές που συζητάμε….
Πιο πάνω, και μεταξύ της πλατείας Μεταξουργείου και του σταθμού Λαρίσης είναι μια μικρή πλατεία που έχει και την προσωπική της εκκλησία, Αγιος Παύλος. Δεξιά κι αριστερά του “αγίου” είναι καφετέριες,μπαράκια, καφενεία κ.α. μαγαζιά. Αυτή την πλατεία, ο φίλος μου ο Σταύρος και η φιλεναδίτσα μου η Χαρά την έχουν χαρακτηρίσει σαν την “πλατεία του χωριού” ετσι δανείστηκα τον τίτλο και είπα να γράψω δυο λόγια και για τις υπόλοιπες.
Νομίζω όμως ότι σας κούρασα, ίσως όμως να κατάφερα και κάτι, (ελπίζω τουλάχιστον) να σας κάνω να “δείτε” τις πλατείες αυτές, ίσως και κάποιες άλλες με τα ανθρώπινα μάτια κι όχι με της καθημερινότητας, του άγχους και της αδιαφορίας…
Όσοι δεν ξέρετε το χωριό μου είναι η Αθήνα, κεφαλοχώρι, με ανθρώπους καλούς , ανθρώπους κακούς, τους τρελούς επίσης, αλλά πάνω από όλα Ανθρώπους που μπορεί να πονάνε, να γελάνε, να κλαίνε, να πεινάνε.
Γιατί σε όποιο χωριό και να ζεις .. το ίδιο κάνει!
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Τα δάκρυα είναι τα μαργαριτάρια της ψυχής, είναι το μαξιλαράκι μεταξύ τρέλας και λογικής. Το ξέσπασμα, η αντίδραση, η δήλωση συναισθημάτων. Είναι δύσκολο να κρατήσουμε την ανθρωπιά μας ζωντανή, και τα ειλικρινή δάκρυα είναι η απόδειξη της ύπαρξής μας.<
English αγγλικά ελληνικά μετάφραση systran Love Valentine amour humor χιουμορ έρωτας βαλεντίνος myspace profile Vasilis Vasilhs Papakostantinoy Papakonstantinou Papakostantinou Papakonstantinoy Eleni tango mama video θηβαίος thivaios gynaika γυναίκα Αγιος Βασιλης δώρα αισθήματα άνθρωποι απόψεις σκέψεις ΑΜΕΑ χορός ιδιαίτεροι γατος ζωάκι φιλία θέατρο τέλος αθήνα καθολικώς διαμαρτυρόμενη blogger διαπιστώσεις για σένα blog Νάνα Μούσχουρη Αγάπησα agapisa nana moysxoyrh athina thessaloniki Αθήνα Θεσσαλονίκη Νανά Μούσχουρη Νανα Μουσχουρη Μουσκουρη Πειραιας Πειραιάς κορκολής ρούσση κορκολης ρουσση Peiraias pireas korkolis royssi ξεκίνημα αρχή welcome παράξενα χιούμορ πλατείες Αθήνα Πολιτική γκρίνια Σάββατο Τηλεόραση καθημερινότητα συναυλία καλλιμάρμαρο κάφροι ταξίδια κορινθος βόλτα θαλασσα
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |