Δε θα το πάρεις αυτό ποτέ. Ξορκίζω τον εαυτό μου να μη φτάσει ποτέ αυτό το κείμενο στα χέρια σου. Απλά υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία νομίζεις ότι κοροϊδεύεις όλες τις γκόμενες (μαζί και μένα, γιατί αν δεν ήμουν μια απλή γκόμενα, θα πάλευες για μένα, για μας… Για «εμάς», δεν υπήρχε ποτέ «μας»).

Πρώτα απ’όλα έσκασε η βόμβα της M.! Δε ξέρω αν στην τελική είχατε ολοκληρωμένη σχέση, αλλά εσύ έπαιζες μαζί της, και αυτή ήλπιζε. Ήλπιζε πως αν πιαστεί από σένα θα βγει από τη μιζέρια της. Όπως και με σένα αν έπαιζε μια γυναίκα που σου άρεσε, έτσι θα ήσουν.

Δε θα αναφερθώ ξεχωριστά σε κάθε μια «φίλη σου», με όλες λίγο-πολύ φλέρταρες. Ισοπέδωνες τον έρωτα και τον εκμηδένιζες τελείως. Σκόρπαγες θεωρητικά αισθήματα παντού. Νόμιζες ότι ερωτευόσουν και εσύ απλά έκανες «training» στο πόσο καλός άντρας μπορείς να γίνεις. Θλίψη μου προκαλείς πλέον! Θλίψη που συμμετείχα κι εγώ σε αυτό το ερωτικό σου παιχνίδι, χωρίς να ξέρω ότι αποτελώ πείραμα.

Δε σε ερωτεύτηκα ποτέ, αλλά όταν ζεις με κάποιον τόσο καιρό και επειδή το έχει ο χαρακτήρας μου, έδωσα πολλά σε σένα, απλά επειδή ήσουν δίπλα μου, το κάνω συχνά… Το κάνω πάντα, τώρα που το σκέφτομαι. Μετά από όλα αυτά λοιπόν, κατέληξα να μου λείπεις. Όχι να σ’αγαπώ! Απλά να μου λείπεις. Δε σε ερωτεύτηκα, αλλά σε αγάπησα! Σε αγάπησα πάρα πολύ, αλλά τα έσβησες όλα. Με δυο «ατάκες» για να ανεβάσεις τον ανδρισμό σου, έσβησες κάθε συναίσθημα που είχα για σένα. Δε σ’αγαπώ. Ούτε καν μίσος δε νιώθω για σένα. Το μόνο που μισώ είναι αυτό το άδειο βλέμα μου στο καθρέφτη. Μια πλήρης απάθεια προς το άτομό σου είναι αυτό για το οποίο μιλάω.

Δε θυμάμαι μια πραγματική φίλη σου. Όλες ή θα ήταν πρώην γκόμενές σου, ή θα ήσασταν και οι δύο πρώην παιχνίδια της ίδιας κατάστασης, ή θα τις γουστάρεις. Την Κ. τη συμπαθώ και την θεωρώ πολύ καλό άτομο, ωστόσο, «απ’όσο είπες», ανήκε στην πρώτη κατηγορία. Πόσο σε βαρέθηκα…

Η Μ.? Τι σου λέει η Μ.? Η κολλητή σου από το νησί. Που μία ήταν στην Αθήνα, μία ήμασταν εμείς στο νησί, αλλά την κολλητή σου τη Μ., δυο χρόνια τώρα, ποτέ δεν την γνωρίσαμε. Φυσικά θα ερχόταν η αιτιολόγηση. Με τη Μ. παίζετε ακόμα ερωτικά. Μιλάτε σα να είστε στο πρώτο στάδιο της σχέσης σας, ακόμα και τώρα, τόσο καιρό μετά.

Τόσο καιρό τώρα ήμουν με έναν άνθρωπο άρρωστο. Έναν άνθρωπο που δεν ένιωθε καλά ούτε με το «εγώ» του, ούτε με τον ανδρισμό του. Έχοντας επαφές με διάφορες γυναίκες προσπαθούσε να νιώσει καλύτερα, κι όμως θα ναι πάντα τόσο μόνος. Και τόσο μη ικανοποιημένος με τον εαυτό του, γιατί στο τέλος θα καταλάβει ότι καμία από όλες αυτές τις γυναίκες δε μπόρεσε να ικανοποιήσει πλήρως. Ούτε εμένα, ούτε τη Λ. ούτε τη «Μ.» αν υπήρξε ποτέ Μ., ούτε της ξεπέτες της μιας βραδιάς του. Είσαι ένας άνθρωπος, που δεν αξίζει ανθρώπινες σχέσεις, εξορία από την καρδιά όλων και μόνο αυτό αξίζεις!

Κι ας λέει ο Λ. ότι δε με απάτησες ποτέ, δε χρειάζεται να ξαπλώσεις με άλλη γυναίκα για να απατήσεις έναν έρωτα, μια σχέση... Η προδοσία δε χρειάζεται να ναι πάντα στο σώμα. Η προδοσία της ψυχής και της σκέψης, για μένα είναι χειρότερη.

[Η φωτογραφία είναι της vamp]