Ετσι γιατι καθομαι στο γραφειο μου 15:45 18/1/08 και ηρθαν στο μυαλο μου αυτα τα στιχακια.Ας τα μοιραστω λοιπον μαζι σας 

Και προχωρας και περπατας μα δεν σε νοιαζει,

εγω σκια που ακολουθω και σ'ακουμπω σαν το αγιαζει.

Μεσα στο χρυσαφενιο φορεμα του φεγαγαριου θες να κουρνιαξεις

γιατι σε τρομαξε της νυχτας η σιωπη.

Σα να θυμασαι το χαμογελο που ειχες,

τα ματια γυαλιζαν, κι εσυ κι ολοι μαζι.

Τωρα γυαλιζουν παλι ομως δεν χαμογελας

δακρυα βγαινουν απο μεσα απ'την ψυχη.