Ηταν το φως του φεγγαριου, ακολουθουσε σταθερα τα βηματα σου πανω στο πλακοστρωτο και μου εδειχνε το δρομο.

Δυο γατια βιωναν τον ερωτισμο της νυχτας στο παρτερι της πλατειας, το συντριβανη ειναι ζωντανο! ΚΟΙΤΑ.

Ενα αερακι μου φερνει το αρωμ σου κι ενας ψιθυρος ακουγετε "σε περιμενει"

Βγαζω την καπαρντινα και τρεχω, ακολουθω το αρωμα σου και το φεγγαρι.

Να, η λαμψη δυναμωνει,

Μα φυσικα, στο παρκακι το γνωστο, στο παγκακι.

Μου γνεφεις να κατσω διπλα σου "στο ειχα πει,παλι μαζι" "αγγαλιασεμε"

Ποσο πολυ.... θελω να κλεισω λιγο τα ματια μου να χαλαρωσω λιγο τωρα που εισαι εδω.

"κοιμησου αντρα μου,κοιμησου"

κανει κρυο! τι γινετε.........?

   ......... τα σκεπασματα εχουν πεσει και η πορτα ειναι ανοιχτει..........

ΚΑΛΗΜΕΡΑ