Και ποιός σου είπε εσένα ότι μπορώ να γιορτάζω όποτε θες; Ε; Επειδή βάλαμε ταμπέλες στο χρόνο, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να τον καταλάβουμε ούτε να τον κατακτήσουμε, θα κάνεις κουμάντο στη διάθεσή μου; στα συναισθήματά μου; στο πρόγραμμα της ζωής μου; Δε με νοιάζει που έχω Γενέθλια, ούτε αν είναι Χριστούγεννα ή "μέρες αγάπης". Αυθαίρετα θεσμοθετημένοι αριθμοί, που μας μετρούν, δε μπορούν να με αγγίξουν. Χρήσιμες οι ώρες, οι μήνες και τα χρόνια, απαραίτητα στην καθημερινότητά μας τα ρολόγια και τα ημερολόγια, αλλά όχι και να κατευθύνουν τη διάθεσή μας! Θα γιορτάζω και θα αγαπώ, θα μελαγχολώ και κάνω βόλτες και πάρτυ όποτε θέλω. Γιατί την καρδιά δε μπορείς να την κοροιδέψεις. Η καρδιά γιορτάζει αισθήματα και συναισθήματα, δε γιορτάζει επετείους. Και εγώ την ακούω πάντα. Άρα αγαπητή μου 14η Νοέμβρη, είσαι μια μέρα σαν όλες τις άλλες.

Υ.Σ.  Το μόνο καλό που προσφέρεις είναι η αφορμή να βρεθούμε όλοι μαζι, χωρίς "δε μπορώ" ή "είμαι πτώμα". Αφού: "έχει γενέθλια, πρέπει να πάμε".

Υ.Σ.2 ΟK, ηρέμησα...