Κάθε πρωί που κινώ για τη δουλειά, συναντώ κάποιες κολώνες στο δρόμο προς την έξοδο του πάρκιγκ. Αυτές είναι πολύ καλές μαζί μου, εγώ είναι που τις αποφεύγω - τις βλέπω και στρίβω, λέμε. Το ξέρω, είναι αγένεια αλλά δεν είμαι και ο πρωινότερος τύπος, δεν έχω όρεξη για σαχλίτσες πρωί ξημέρωμα.
Χθες, εκεί που έστριβα για να την αποφύγω, γυρίζει αυτή η μια και με καλημερίζει.
- Καλημέρα, απαντώ και κάνω να προσπεράσω πριν μας πιάσει στην κουβέντα.
- Πού πας;
- Δουλειά.
- Παίρνεις με;
- Μα ώσπου;
- Ως το περίπτερο, να γοράσω πίσσες (=τσίχλες).
Άντε, λέω, ευκαιρία να κάμουμε λίγο bonding, στην ίδια πολυκατοικία μένουμε.
Και την πήρα μαζί μου.
15 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΟ Άρχοντας του Δακτυλιδιού Όλα του γάμου δύσκολα
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |