Τώρα που μπαίνει η Άνοιξη, αισθάνομαι ότι έχει αρχίσει ξανά αυτό το παράξενο παιχνίδι της φύσης…

Όπως ο αρκούδος και η αρκουδίτσα…

-         είσαι για έναν αεροπλανικό μαντάμ?

-         Δε φτάνει που σαι 800 κιλά αηδία, μου θες κι αεροπλανικά!

-         Ε τι να θέλω? Δάνειο με επιτόκιο 8%? Άνοιξη μπήκε!

-         Δε μπορώ έτσι! Θέλω ατμόσφαιρα!

-         Καλά, περίμενε μη φύγεις! Θα φέρω κεριά!

-         Όχι δε φεύγω! Ένα τηλεφώνημα θα πάρω μόνο στην αστυνομία για το ποιος βάζει τις φωτιές στα δάση…

Όπως ο λαγός κι η λαγουδίνα…

-         τι θα γίνει επιτέλους ρε λαγέ? Θα μπεις να τελειώνουμε?

-         Μα μπήκα! Δεν το κατάλαβες? Έχω τελειώσει εδώ και δυο λεπτά!!!

-         Δεν είναι να πάρει κάποιος κάποιο τίτλο τελικά, καβαλάει το καλάμι! Όταν σε ονομάσανε «πιο γρήγορο του δάσους» δεν εννοούσαν αυτό!

Όπως ο κροκόδειλος με την κροκοδειλίνα…

-         Έλα μωρή κροκοδειλίνα να σε βάλω κάτω, να σε ξαπλώσω μπρούμυτα και να κάνουμε τρελλό σεξ κάτω απ’ τα νερά!

-         Είμαι ήδη κάτω, είμαι ήδη μπρούμυτα κι είμαι ήδη κάτω από τα νερά… καθόλου φαντασία…τς τς τς…

όπως ο ελεφαντίνος την ελεφαντίνα…

-         Σήμερα ελεφαντίνα μου έχω όρεξη… μπήκε η Άνοιξη!

-         Πάλι θα φας?

-         Όχι! Σήμερα θέλω τρελλίτσες…

-         Να σου πω…δεν τ’ αφήνουμε για την άλλη φορά? Γιατί είναι ώρα κοινής ησυχίας!

-         Και τι μας νοιάζει εμάς? Μόνοι μας είμαστε…

-         Τι μόνοι μας! Όποτε κάνουμε σεξ χοροπηδάει όλο το δάσος!

Όπως ο νυχτερίδος με τη νυχτερίδα…

-         Τι θα γίνει ρε νυχτερίδα? Μας πήρε η μέρα! Γιατί κάθεσαι σωστά? Θα γυρίσεις ανάποδα όπως όλες οι νυχτερίδες μπας και δούμε προκοπή καθόλου σήμερα?

-         Δεν παίζει! Βαρέθηκα την ορθόδοξη στάση!

Τώρα θα μου πείτε πώς μου ήρθαν όλα αυτά… Είναι διάφορες προτάσεις, μπας και συγκινήσω ένα ακόμα κουνουπάκι που δεν μ έχει αφήσει σε χλωρό κλαρί για άλλη μια νύχτα! «Δε πα να ******** ανοιξιάτικα?»