Ακουστικό πιάνο, πλήκτρα, ακουστική & δωδεκάχορδη κιθάρα, udu drum, shaker, ταμπούρο, ντέφι, ντραμς, tενόρο & σοπράνο σαξοφωνο, πίκολο φλάουτο, φλάουτο, vibraslap, bongos, windchimes, ένταστο και άταστο ηλεκτρικό μπάσο, bongos-cabassa,rainstick, πλήκτρα, handbells και το περίφημο "καφας" ή "κτι" ή "box"!
3 μουσικοί, 23 όργανα! Μ'αυτά μας ταξίδεψαν την Τετάρτη οι συνονόματοι του blog, Human Touch σε ένα μαγαζί στο Παγκράτι. Όλα στην (μουσική) τους ώρα, στο κατάλληλο (μουσικό) χρόνο, άψογα ενορχηστρωμένα.
Λίγος και καλός κόσμος, φιλική διάθεση, παρείστικη ατμόσφαιρα, από τρεις εξαιρετικούς μουσικούς που έπαιζαν σε φίλους, για φίλους. Τίποτα το φτιαχτό, τίποτα το ψεύτικο. Γεμάτο πρόγραμμα, με ευχάριστα διαλείμματα και ενθουσιώδη σόλο από ένα σχήμα που δημιουργεί χωρίς να ξεφεύγει από το στόχο, που ξέρει να συνδιάζει παραδόσεις και νεοτερισμούς, εικόνες και ήχους από τους πολιτισμούς που μας τριγυρνάνε. David Lynch, Γιώτης Κιουρτσόγλου, Σταύρος Λάντσιας, αντιστέκονται με τη μουσική τους στη σημερινή μουσική σκηνή, παρουσιάζοντας αυτό που εγώ θεωρώ εξέλιξη της μουσικής. Ακούγοντας τους αισθάνεσαι αμέσως τη ξεχωριστή ένωση παραδοσιακής μουσικής της Μακεδονίας, με τη jazz του Αμερικανικού Νότου, τα Αραβικά τερτίπια με τη rock διάθεση, τις funky μελωδίες που χορεύουν με τα latin ακούσματα.
Οι ίδιοι αυτοσυστήνονται: Τρεις μουσικοί με ιδιαίτερη προσωπική πορεία που γράφει στο ελληνικό μουσικό γίγνεσθαι, μα όταν γίνονται HUMAN TOUCH συνθέτουν άλλο σκηνικό. Λειτουργούν συμπληρωματικά στην έμπνευση, στην αίσθηση, στην απόδοση. Παίρνει ο ένας από τον άλλο και τελικά δίνει ο καθένας κάτι παραπάνω από αυτό που θα έδινε μόνος του. Γίνονται ακόμη πιο HUMAN, ίσως γιατί αφήνονται πιο ελεύθεροι, ίσως γιατί περνούν καλά μαζί. Ζεστές μελωδίες που αποδίδονται λιτά εναλλάσσονται με δυνατούς αυτοσχεδιασμούς και ερμηνευτικές εντάσεις.
Το σημαντικότερο; Χωρίς διαφήμιση, σε μικρά μαγαζιά, με πωλήσεις δίσκων όχι εντυπωσιακές, παίζουν γιατί το γουστάρουν, κι αυτό φαίνεται! Και είναι ότι καλύτερο!
Δεν ταιριάζει η μιζέρια και η κλάψα για την δήθεν "κατάντια της μουσικής" στους ανθρώπους που την αγαπούν. Τι να την κάνεις τη διαφήμιση; γιατί να πρέπει να σε ακούει ο πολύς κόσμος; Κάποιος, κάπου, κάποτε (συγνώμη αλλά δε θυμάμαι) είπε: "Οταν βρεθώ με το μέρος της πλειοψηφίας, ήρθε η ώρα να αλλάξω". Οι Human Touch (και όσοι ασχολούνται στην Ελλάδα με αυτή τη μουσική, σε αυτό το περιβάλλον, υπο την υπάρχουσα κατάσταση) δεν πρόκειται ποτέ να βρεθούν κάτω από τα φώτα της πλειοψηφίας. Και αυτό ευχόμαστε, γιατί στα μισοκόκκινα φώτα του "Αλάβαστρον" ακούγονται καλύτερα...
Παιδιά περιμένουμε (κι άλλα) πολλά από σας, μη μας απογοητεύσετε!
Υ.Σ. Η φωνή ως μουσικό όργανο, απαλλαγμένη από λόγια, ήταν το 24ο που ακούσαμε χθες...
Υ.Σ.2 Δικαιολογημένη λοιπόν η απουσία του Tacto Ηumano της Τετάρτης, ε..!
cinema ελλάδα διάφορα αγάπη Αθήνα έρωτας ζωή άνθρωποι γυναίκες απόψεις πολιτική έγινε κι αυτό! σκέψεις εξεταστική παιδεία εφημερίδες μουσική πολιτκή σκεψεις tv ταξίδια