Λένε ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει και ένας αντίστοιχος σωσίας ή identical twin σε καλά ελληνικά, ο οποίος κυκλοφορεί συνήθως κάπου μακριά και τον οποίο μάλιστα δεν πρέπει να συναντήσεις και ποτέ face to face, γιατί μετά από λίγο, κάποιος εκ των δυο θα πεθάνει.
Έλα μου όμως που και εγώ εσχάτως ανακάλυψα ότι έχω έναν σωσία, ονόματι Βαγγέλη-ευτυχώς δεν τον έχω συναντήσει ακόμη- και μη γελάτε καθόλου, αν και εγώ στην αρχή το πήρα αψήφιστα,
2η μέρα στο νησί και ενώ δεν ήξερα ακόμη την τύφλα μου (τώρα μετά 2 μήνες την ξέρω) και μέσα στο φούρνο, πλαφ! Μια φιλική σφαλιάρα και…
-Που είσαι ρε Βαγγέλη γίγαντα, έφυγες και άδειασε ο τόπος, μα καλά εσύ δεν πήρες μετάθεση;
Εγώ τώρα το ξέρω καλά, ότι Κώστα με βαφτίσανε, ότι δεν πήρα μετάθεση αλλά μόλις διορίστηκα και όντας παιδί σαΐνι έκανα αστραπιαία την εξίσωση και κατάλαβα ότι με πέρασε για κάποιον άλλο, άλλωστε στεκόμουν με την πλάτη, γυρίζω το λοιπόν περιμένοντας να καταλάβει το λάθος του αλλά εκεί με περίμενε μια έκπληξη, καθώς αν και με είδε φάτσα κάρτα συνέχισε απτόητος στο ίδιο τέμπο…
-Ρε Βάγγο μα καλά δε ξέρεις πόσο χάρηκα που σε ξαναείδα για πες μου πώς…-Συγνώμη κύριε αλλά λάθος κάνετε, δε με λένε Βαγγέλη αλλά Κώστα, μάλλον με περνάτε για κάποιον άλλο.
Αυτός μόλις με άκουσε σαν να κλονίστηκε…ναι τώρα που το λες ακούγεσαι κάπως διαφορετικά, αλλά τέτοια ομοιότητα μωρέ παιδί…Εδώ κοίταξα κάπως ενοχλημένα γιατί αρνούμαι να πιστέψω ότι έχω κάποιο σωσία, ο Θεός μόλις με έφτιαξε έσπασε το καλούπι (μάλλον από απογοήτευση), πάντως ο ανθρωπάκος υποχώρησε και ψέλλισε μια συγνώμη, αλλά και με κοίταζε αρκετή ώρα επίμονα, σαν να περίμενε να του πω ότι κάνω πλάκα.
Τώρα εγώ με την πρεμούρα της εγκατάστασης το ξέχασα το περιστατικό γρήγορα, αλλά αλλοίμονο αυτή ήταν η αρχή και μόνο της σχέσης μου με τον Βαγγέλη.Μετά από λίγο καιρό πήγα στο σουβλατζίδικο για να τσακίσω κανα γύρο, με το που μπαίνω μέσα, μια ομήγυρης 5-6 ατόμων με πυροβολεί ομαδόν …Καλώς το Βαγγέλη…που είσαι ρε ψηλέ μα δεν πήρες μετάθεση…δεν ντρέπεσαι ρε έρχεσαι και δεν ειδοποιάς πρώτα…φύγαμε για ούζα…βέβαια μια και ήρθε ο Βαγγέλαρος πάμε να τα πιούμε μέχρι πρωίας μόνο η κυρά να λείπει…
Η αλήθεια είναι ότι αποσβολώθηκα, με πιάσανε εξ’ απήνης που λένε και άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας δηλαδή Βαγγέλης, το αστείο είναι ότι καλά-καλά δεν τους έπεισα κιόλας, εκτός από τη φωνή μου (πάλι καλά) γιατί είμαι λέει φτυστός ο Βαγγέλης. Πιστέψανε και αυτοί με τη σειρά τους ότι τους έκανα πλάκα και φύγαμε σχεδόν τσακωμένοι, εκείνοι με ένα σχεδόν παραπονεμένο βλέμμα, αυτό που παίρνει ένας κολλητός όταν νιώθει ότι τον φτύνεις και εγώ βρίζοντας μέσα από τα δόντια μου που για χάρη ενός τυχαίου Βαγγέλη, ακόμη δεν εγκαταστάθηκα και έκανα αντιπάθειες.Η επόμενη μέρα ήταν καλύτερη, όταν πηγαίνοντας στη δουλειά, με σταματάει μια ωραία γυναίκα λέγοντας μου επιτιμητικά…έμαθα ότι ξαναγύρισες (!) θράσος που έχεις να ξαναγυρνάς μετά από όσα έκανες στην Ελένη, δε ντρέπεσαι, δεν ήταν να πάρεις την αρραβωνιαστικιά σου το Μαράκι και να φύγετε από εδώ κάνοντας μια νέα αρχή, ντροπή σου αλλά όπως φαίνεται οι μπεσαλήδες άντρες σπανίζουν σήμερα…είπε με μια ανάσα, μη μου δίνοντας έστω μια παύλα να απολογηθώ, αν όχι για μένα τουλάχιστον για τον Βαγγέλη, τίποτα όμως, μου γύρισε την πλάτη και έφυγε αφήνοντας με σύξυλο!
Και δεν είναι μόνο τα κερατιάτικα του Βαγγέλη που τα πλήρωνα εγώ, αλλά όπως έμαθα, γρήγορα άρχισε να εξαπλώνεται η φήμη ότι ο Βαγγέλης επέστρεψε! Σκέφτηκα πολύ σοβαρά να βάλω μπλουζάκι που να λέει ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ, αλλά καθότι λογικός άνθρωπος είπα να τα βάλω κάτω και να συγκεντρώσω τις πληροφορίες που είχα μάθει πια για τον Βαγγέλη, λοιπόν:αντίθετα οι επόμενες ήταν αποκαλυπτικές
Αφού λοιπόν ο Μωάμεθ δεν πάει βουνό, αποφάσισε το βουνό να πάει στον Μωάμεθ, δηλαδή αφού δεν μπορούσα τους πείσω ότι ο Βαγγέλης όντως έχει φύγει, είπα να τους φέρω τον Βαγγέλη πίσω.
Άρχισα λοιπόν να φοράω πουκάμισα με τζίν, να είμαι πιο πολύ κοινωνικός από το συνηθισμένο μου και το κερασάκι στην τούρτα ήρθε τις προάλλες που ήμουνα στο μπαράκι με μια τύπισσα και εκεί που τις αράδιαζα του κόσμου τις βλακείες για να με νομίσει έξυπνο τσιιιφ και σκάνε μύτη δύο περιποιημένα ουισκάκια κέρασμα (Dimple 15αρια παρακαλώ) κοιτάω και εγώ παραξενεμένος και βλέπω 3 μαντράχαλους να σηκώνουν τα ποτήρια και…στην υγειά σου Βαγγέλη πάντα τέτοια ρε…Τη στιγμή εκείνη κατάλαβα πως το είχα χάσει το παιχνίδι για τα καλά, θυμήθηκα και το αμερικάνικο if you can’t beat them, join them και είπα μέσα μου…δε γαμιέται κέρασμα είναι στην τελική, σήκωσα το Dimple και…ευχαριστώ ρε μάγκες να’ στε πάντα καλά!,…μα καλά Κώστα δε μου είπες ότι σε λένε; απόρησε και με το δίκιο της η μικρά…Ναι αλλά Βαγγέλης είναι το χαϊδευτικό μου της είπα…Α! κατάλαβα, μου είπε αυτή…και μα την αλήθεια ρε παιδιά θα ήθελα να ήξερα πάρα πολύ τι ακριβώς κατάλαβε!
Όσο για το Βαγγέλη, το μοναδικό άτομο που με επηρέασε έτσι χωρίς να το έχω γνωρίσει ποτέ μου, του εύχομαι να τα πάει καλά και να παντρευτεί με το Μαράκι, μια που όλοι κόπτονται ότι ήταν το ιδανικό ζευγάρι και αδέρφι Βάγγο, έτσι μέσα από την καρδιά μου ρε φίλε, άμα είναι να την κερατώσεις, που θα την κερατώσεις, κάντο τουλάχιστο κρυφά όχι σαν εδώ πέρα που το ήξερε όλος ο ντουνιάς.Κλείνοντας και επειδή σήμερα είναι διπλή γιορτή καθώς γιορτάζω εγώ, η Ελένη-σίγουρα όχι ο Βαγγέλης-και τα συναφή ονόματα, δηλαδή η μισή και βάλε Ελλάδα, αλλά κυρίως γιορτάζουν οι ζαχαροπλάστες που θα θησαυρίσουν !
ΚΑΙ επίσης σήμερα γιορτάζεται και η Ένωση της Επτανήσου Πολιτείας με τη μαμά Ελλάδα (21η Μαΐου 1864), α ρε Ιόνιο με τις μπάντες και τις μουζίκες σου!
Χρόνια πολλά το λοιπόν για όλους εμάς που γιορτάζουμε και για όλους εσάς που μας ανέχεστε!
14 σχόλια - Στείλε Σχόλιο