29 Σεπτεμβρίου 2006, 00:00
" Όνειρα κάτω από μια ομπρέλα "
Πρόσεξες πως σταμάτησε η βροχή;
Τα λούκια στάζουν,οι σταγόνες φωνάζουν και μέσα τους θαρρείς
πως τα πουλιά σχηματίζουν χρυσά δαχτυλίδια...
Χαμογέλα,φόρα το ένα και πάμε μαζί
για την επόμενη βροχή.
Πάει και τούτη η βροχή...
Ο δρόμος γυαλίζει απ'το νερό.
Θαρρώ πως σ'αγαπάω κι όταν στα μάτια σε κοιτάω
ο κόσμος φαντάζει άλλος, γεμάτος όνειρα, μεγάλος.
Ένας δρόμος έρημος, βρεγμένος κι όμως τόσο εξοτικός, σχεδόν ονειρεμένος!
Χαμογέλα,μαζί μου έλα και πάμε μαζί
για την επόμενη βροχή.
Οταν το νερο στεγνωσει, η βροχη ζωη ξανα ας δωσει.
Ο δρομος θα βραχει κι ολα παλι απ'την αρχη...
Στιχοι: Γιώργος Ο.
-
Emilia_ (17.10.2006)
"Χάμογελα μάζι μου έλα,και πάμε μαζί,για την επόμενη βροχή....Για την επόμενη ελπίδα,που ζεί μεστη καρδία,να βγούν αληθινά,τα όνειρα τα βροχερα..."
Χμμμμ κομμάτι απτο τέλος νομίζω?
:-)Red-Rose (05.12.2006)
Βασικά τι είναι αυτό? ό,τι και να είναι... είναι το μόνο κείμενο που διάβασα τα τελευταία 21 χρόνια που αναφέρει βροχή και σταγόνες που στάζουν και δε μελαγχώλησα... αντιθέτως μου έφτιαξε η διάθεση... μου δημιούργησε μια περίεργη αίσθηση απέραντης γαλήνης... θα το διαβάζω όποτε δε νιώθω καλά :D
thanks Γιώργο που το μοιράστηκες μαζί μας!Giorgos_arazei (10.12.2006)
Σ'ευχαριστω Πηνελοπη..Το τραγουδια αυτο το χω γραψει μαζι με την emilia_ και ναι, μου αρεσει πολυ. Σ'ευχαριστω για το σχολιο σου.
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog