Ο Λεν Φόλεϊ (Len Foley), είναι ένας Αμερικανός, ο οποίος έχει δημιουργήσει το παρακείμενο ιδιότυπο βίντεο με τίτλο « Bionic Burger Movie», καθώς και μια ιστοσελίδα για το ίδιο θέμα.
Το βίντεο έχει σαν θέμα μια επίσης ιδιότυπη συλλογή. Αυτό που κάνει τη συλλογή του πρωτότυπη, είναι το περιεχόμενό της, που δεν είναι τίποτε άλλο από…χάμπουργκερς!
Λογικά, το πρώτο που θα σκεφτεί κάποιος, ακούγοντας για μουσείο με χάμπουργκερς, είναι «ε, εντάξει, μια ακόμη αμερικανιά».
Είναι όμως έτσι; Μάλλον όχι…
Ο Φόλεϊ είχε διαβάσει σε ένα βιβλίο για κάποιο περιστατικό που του φάνηκε αρκετά παράξενο. Φρόντισε λοιπόν να το διασταυρώσει και διαπίστωσε ότι η ιστορία είναι απολύτως αληθινή.
Ποια είναι όμως αυτή η ιστορία η οποία αναπαριστάται και στο βίντεο;
Ένας Αμερικανός συνέλαβε την ιδέα της συλλογής από χάμπουργκερς (και προσέξτε! όχι όποια κι όποια χάμπουργκερς), εξ αιτίας ενός περιστατικού που του συνέβη το 1989, όταν πήγε να αγοράσει 2 χάμπουργκερς από ένα κατάστημα Μακ Ντόναλντς (McDonald’s). Αφού έφαγε το ένα χάμπουργκερ στο κατάστημα, τύλιξε το άλλο και το έβαλε στην τσέπη του σακακιού του κι έκτοτε το είχε ξεχάσει εκεί.

Έναν χρόνο αργότερα, ψάχνοντας στην ντουλάπα του βρήκε το σακάκι του και πήγε να το φορέσει. Τότε παρατήρησε ότι υπήρχε κάτι στην τσέπη…
Ήταν το χάμπουργκερ. Με έκπληξη τότε ο άνθρωπος διαπιστώνει, ότι το χάμπουργκερ όχι μόνο δεν είχε αλλάξει όψη (λόγω αλλοίωσης προφανώς), αλλά εξακολουθούσε να έχει την ίδια μυρουδιά όπως τότε που το αγόρασε! Είπε στους φίλους του για την «ανακάλυψή» του, αλλά φυσικά δεν τον πίστεψε κανείς.

Τότε αποφασίζει να κάνει μια συλλογή από χάμπουργκερς, έτσι ώστε να επαληθεύσει το συμβάν. Για 19 χρόνια και μέχρι σήμερα (ενδεχομένως κι αργότερα), συλλέγει χάμπουργκερς από επώνυμα καταστήματα (McDonald’s, Wendy’s, Burger King κ.α.) και τα ταξινομεί ανά χρονολογία αγοράς. Τα χάμπουργκερς παραμένουν κι αυτά σχεδόν αναλλοίωτα, ενώ διατηρούν ακόμη σχεδόν την ίδια οσμή!

Ο Φόλεϊ κάνοντας μια επίσημη χημική ανάλυση βρήκε ένα ολόκληρο «κατεβατό» από χημικά στοιχεία που συνθέτουν τα περίφημα Big Mac και τα υπόλοιπα φαγώσιμα της «συνομοταξίας». Με λίγα λόγια, το μπιφτέκι π.χ. είναι ένα καθαρά διακοσμητικό στοιχείο στο χάμπουργκερ. Είναι σχεδόν ψεύτικο.

Ο Φόλεϊ αιτιολογεί την πρακτική αυτή των αλυσίδων γρήγορου φαγητού ως εξής: Π.χ. τα McDonald’s έχουν πάνω από 30.000 καταστήματα σε όλον τον κόσμο. Το να διατηρήσει λοιπόν κάποια στάνταρ τουλάχιστον όσον αφορά τη γεύση, δεν είναι καθόλου απλό, καθώς λαβαίνουν χώρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες όπως το είδος και η ποιότητα του κρέατος. Την λύση δίνουν λοιπόν οι χημικές ουσίες που προστίθενται και φέρνουν μια «παγκόσμια» γεύση.

Ο Φόλεϊ μάλιστα δίνει και οδηγίες για τους «άπιστους Θωμάδες» σχετικά με το πως μπορούν να κάνουν το δικό τους «αθάνατο χάμπουργκερ». Διαβεβαιώνει μάλιστα, πως μετά από λίγες μέρες, ούτε τα έντομα ή τα ζώα δεν θα το ακουμπάνε.

Όπως εξηγεί κι ίδιος ο Φόλεϊ μέσα από την ιστοσελίδα του, προσπαθεί να δώσει ένα μήνυμα και να αφυπνήσει την νεολαία που το «πλαστικό φαγητό» αποτελεί σημαντικό μέρος της βασικής της διατροφής.
Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει καμία θρεπτική αξία σ’ αυτού του είδους το φαγητό, αλλά κι ότι οι περισσότεροι χωρίς να το συνειδητοποιούν (ή στην καλύτερη περίπτωση το υποψιάζονται) υποβάλλουν τον εαυτό τους και τον οργανισμό τους σε χημικές επιθέσεις, τα αποτελέσματα των οποίων, αργά ή γρήγορα, ενδέχεται να είναι ορατά.