(φωτ.angie)

Γύρισα το βλέμμα μου προς τα αριστερά.Και είδα τον ουρανό ροζ και μωβ να χρωματίζει απαλά την θάλασσα.Και μικρά λευκά διαμάντια να επιπλέουν στην επιφάνεια.Και είδα καράβια πολλά να στέκουν ακίνητα στα νερά.Λες και δυο παιδικά χέρια τα είχαν αφήσει για να παίξουν αλλά βαρέθηκαν.Και αυτά παρατημένα περίμεναν.Και όλα ήταν μαζί και το καθένα μόνο του.Και ένιωσα την θλίψη τους.Και την μοναξία τους.Και ήθελα να έχω μια μεγάλη αγκαλιά να τα χωρούσα όλα μέσα της.Και το μόνο που απόμεινα να κάνω ήταν να τα κοιτάω καθώς απομακρυνόμουν.Και όλο πιο πολύ γέμιζε μέσα μου η μελαγχολεία τους.

Και ήρθε ένα αεράκι και μου χάιδεψε τα μαλλιά.Πάγωσα.Και έψαξα δυο χέρια να με ζεστάνουν.Έκλεισα τα μάτια και προσποιήθηκα οτι δεν υπάρχει το ηλιοβασίλεμα δίπλα μου.Ούτε τα καράβια.Ούτε η μοναξιά...