Πάει...

...έφυγε...

...επιτέλους...

...στα τσακίδια ρε!!!

Ο πιο ελεϊνός και γρουσούζικος χρόνος που έζησα ποτέ,

πήγε να βρει τους προηγούμενους στο ράφι των αζήτητων.

Η παρακαταθήκη που άφησε για μένα?

 - Ζημιές στο μαγαζί, για τις οποίες θα αποζημιωθώ μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, του Αγίου Λούτσου ανήμερα (κινητή εορτή, μπορεί να αργήσει και χρόνια).

 - Ένα αυτοκίνητο για πέταμα, για το οποίο θα αποζημιωθώ μετά την εκδίκαση της υπόθεσης, όχι ανήμερα αλλά την επομένη του Αγίου Λούτσου.

 - Ταμείον άδειο - ας είναι καλά από τη μια η παγκόσμια οικονομική κρίση, από την άλλη οι "εξυπνάδες" των κυβερνώντων, τα σκάνδαλα, τα επεισόδια κλπ

 - Ταμείον... μείον! Ας είναι καλά οι κύριοι της τοπικής ΔΟΥ που δυσκολεύτηκαν αλλά τελικά δέχτηκαν να με ξαλαφρώσουν από περίπου 100 βασικούς μισθούς για την περαίωση...

Μπορώ να συνεχίσω τη λίστα του Σίντλερ, αλλά καταντάει κουραστικό.

Αντ'αυτού, προτιμώ να ελπίζω...

Ελπίζω, λοιπόν, ότι στη διάρκεια του 2009:

 - δεν θα γ***θώ πάλι να πληρώνω κερατιάτικα...

 - δεν θα αργήσει να έρθει του Αγίου Λούτσου (γιατί αν αργήσει τον ήπιαμε!)...

 - θα αλλάξει επιτέλους η ψυχολογία στην αγορά και θα κινηθούμε λίγο...

 - θα σταματήσουν επιτέλους Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση να μας περνάνε για μαλάκες, να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και να κάνουν πλιάτσικο στις τσέπες μας!...

 - θα διώξουν επιτέλους τον καρκίνο (Μπασινά και Καφέ) από την ΑΕΚ...

 - θα σταματήσουν να κλαίγονται σαν τις παρθένες στον Παναθηναϊκό... τα πέναλτυ δεν χαρίζονται όταν κλαίγεσαι, τα κερδίζεις μέσα στο γήπεδο (ενίοτε και έξω από αυτό)...

 - θα πάψουν να σπρώχνουν τον Ολυμπιακό... αφού οι άλλοι 2 είναι για γέλια και για κλάμματα (αντίστοιχα και εναλλάξ), δεν χρειάζεται σπρώξιμο...

...και η λίστα τελειωμό δεν έχει.

Και γιατί να έχει, βέβαια? Τσάμπα είναι, σαν τα όνειρα.

Anyway, καλή χρονιά να έχουμε.

Υ.Γ.: Χρωστούσα μια φωτο στα αγοράκια της παρέας... Με τις ευχές μου, λοιπόν: