Κάθε μεσημέρι στο γραφείο, καθόμαστε με τα παιδιά σ' ένα στρογγυλό τραπέζι για το μεσημεριανό φαγητό. Χαλαρώνουμε όσο μπορούμε από την πίεση της δουλειάς και λέμε τα νέα μας.

Εχθές ένας συνάδελφος διηγείται:

Μία εβδομάδα μετά τα φώτα, γύρω στις 15 Ιανουαρίου, μου χτυπάει το κουδούνι ένα πιτσιρίκι, γυφτάκι ήτανε. Του ανοίγω.Είχε τρίγωνο στα χέρια.

- "Να τα πούμε;;;;", μου λέει.

- "Τι να πείτε καλέ, αφού πέρασαν τα Φώτα!"

- "Ήμουν άρρωστος!"

ΥΓ. Πως δεν πνιγήκαμε :)