Την παραπάνω φωτογραφία με τη σέξι μαθήτρια δεν τη βάζω γιατί ζήλεψα τις κινεζούλες του kinezes-trexoun-gimnes (εντάξει ίσως λίγο), ούτε για να κάνω φτηνό εντυπωσιασμό με μια all-time-classic αντρική φαντασίωση (εντάξει ίσως λίγο), απλά γιατί έρχεται γάντι στην παρακάτω αληθινή ανεκδοτική ιστορία που μου έφτιαξε το κέφι τον προηγούμενο καιρό που είχα τις μαύρες μου.
Είμαστε λοιπόν στην μια εκ των τριών καφετεριών που μένουν ανοιχτές στο νησί το χειμώνα (και πάλι καλά δε λέω;) και η κουβέντα πήγε στις στιγμές εκείνες που αισθανόμαστε αμήχανα μπροστά σε μια άβολη κατάσταση και πώς αντιδράμε (από το θέμα και μόνο της κουβέντας καταλαβαίνετε πόσο είχαμε μπαφιάσει) και νάσου πετιέται και μια καθηγήτρια που μας διηγήθηκε το εξής ωραίο:
-Είμαι που λέτε 1ο έτος στη Βιολογία, 1ο μάθημα συγκεκριμένα και πάμε στο εργαστήριο, καθόμαστε το λοιπόν πίσω από τα μικροσκόπια μας και μπαίνει μέσα ο καθηγητής για το μάθημα.
-Λοιπόν παιδιά πάρτε αυτό το πλαστικό με το βαμβάκι και βάλτε το στο στόμα σας, μετά τοποθετήστε το κάτω από το μικροσκόπιο, ρίχτε στο δείγμα και αυτό το μπλε υγρό από το φιαλίδιο δίπλα σας και πέστε μου τι βλέπετε…
Χαχα-χουχου εμείς και βουρ να το κάνουμε, του ρίχνουμε και το μπλε υγρό και βουτάμε το μικροσκόπιο να δούμε…ρωτάτε τι είδαμε; Μα καλά την Εντατική δε τη βλέπατε, τον Dr.House, το Grey’s Anatomy στην ξευτίλα; Μα που ζείτε; Λοιπόν είδαμε κάτι πολύχρωμα κερατάκια που όπως μας είπε περισπούδαστα ο προφέσορας ήταν λέει κυτταρικοί οργανισμοί από το άνω μέρος του στόματος κτλ κτλ,
να σημειώσω μόνο ότι όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που έχουμε στο στόμα μας ήταν ακίνητα, ακούνητα και αγέλαστα, σαν την κίνηση το μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας ένα πράγμα, δηλαδή έτσι το νομίσαμε εμείς, έτσι μας τα εξήγησε και ο προφέσορας μέχρι που ακούμε μια κοπελιά (μακράν η πιο ωραία στην αίθουσα) να τσιρίζει:
-Ιιιιιχ τα δικά μου κουνιούνται!!!
Γυρνάμε έκπληκτοι στην κοπελιά και ο ακόμη πιο έκπληκτος προφέσορας να λέει:
-Δεν είναι δυνατόν κορίτσι μου οι κυτταρικοί οργανισμοί και μάλιστα αυτά τα δείγματα αποκλείεται να κουνιούνται διότι…
-Μα εγώ σας λέω κουνιούνται σαν τρελά! Ωχ λέτε να έχω κάποια ασθένεια και να μην το ξέρω;
Η αγωνία και η περιέργεια ήταν στο κατακόρυφο και όλοι κοιταζόμασταν με απορία και ίσως κάποιο κρυφό φόβο του τύπου «λες να έχουμε και εμείς τίποτα;», όλοι κρεμόμασταν πια από τον προφέσορα.
Τι να κάνει και ο δόλιος ο καθηγητής πάει, κοιτάει το μικροσκόπιο...αμέσως κοκκινίζει σαν παραβρασμένο πατζάρι, ξεροβήχει και λέει
-γκουχμ…λοιπόν…εεε…ξέρετε καλό θα είναι να μην παραλείπετε ποτέ την καθημερινή σας πρωινή στοματική υγιεινή, ιδίως…αν τέλος πάντων την προηγούμενη νύχτα είχατε…γκχμ…μια κάποια δραστηριότητα τέλος πάντων…δηλαδή τα…γκχμ…υπολείμματα καλό θα είναι να μην μένουν λοιπόν…-εδώ μας κοίταξε όλους απηυδισμένος- ας συνεχίσουμε το μάθημα, οι κυτταρικοί οργανισμοί που λέτε αποτελούνται από…,
Εδώ τελείωσε την ιστοριούλα η καθηγήτρια - είμαστε στην νησιώτικη καφετέρια πάλι – κοιταχτήκαμε για λίγο μεταξύ μας, αλλά όντας πονηρόμυαλοι μπήκαμε αμέσως στο ψητό έστω και χωρίς να είμαστε βιολόγοι…-
-Δηλαδή θέλεις να πεις ότι αυτά που κουνιόνταν ή πες καλύτερα κολυμπούσαν στο στόμα της λεγάμενης ήταν…
-Εμ τι άλλο;
Χαχαχαχαχχαχχαχαχα
-Έλεος!
-Τέρας διακριτικότητας ο καθηγητής πάντως!
…………………………………………………………………………………………
Τώρα αν εσείς δεν καταλάβατε τίποτα ή είστε αθώοι και απονήρευτοι άνθρωποι ή δε σκαμπάζετε γρυ από βιολογία.
Επιμύθιο: κυρίες μου (δε τολμώ να πω και κύριοι) η στοματική υγιεινή είναι το άπαν για ένα άτομο που την προηγούμενη νύχτα είχε μια τέλος πάντων κάποια δραστηριότητα που θα έλεγε και ο προφέσορας (γιατί εγώ θα έλεγα άλλα) και όπως και να το κάνουμε ρε αδερφέ, το καλό βούρτσισμα και ξέπλυμα του στόματος με γαργάρες καταπολεμά την τερηδόνα, εξαφανίζει την ουλίτιδα και πάνω απ’ όλα διώχνει τα απομεινάρια μια ημέρας ή καλύτερα νύχτας και στην περίπτωση μας, αποτρέπει την οιαδήποτε πρωτοετή φοιτήτρια βιολογίας που έχει 1η ώρα εργαστήριο από το να αισθανθεί άβολα που θα έλεγε και ο προφέσορας (γιατί εγώ θα έλεγα άλλα), άλλωστε η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά… αυτό και τέλος.
Πάντως για να είμαι και δίκαιος το γέλιο που έκανα με έβγαλε από τις σκοτούρες μου έστω και για λίγο οπότε χαλάλι…
Αλήθεια δε βρίσκετε τώρα ότι η φωτογραφία κολλάει γάντι στην ιστορία;
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο