Αθεράπευτα αφελής ή απλά άνθρωπος..

07 Ιουλίου 2009, 18:31
Αθεράπευτα αφελής ή απλά άνθρωπος..
Προσωπικά

Τα γεγονότα που θα σας εξιστορήσω, δεν τα έχω διαβάσει πουθενά. Δεν μου τα είπε κανείς, ούτε είναι εμπειρίες κάποιου φίλου μου. Τα έζησα πριν λίγα λεπτά.

Γύριζα από τη δουλειά στο σπίτι. Στο ύψος του νοσοκομείου 'Σωτηρία' με πλησίασε ένας κύριος και ενώ βρισκόμουν ήδη στο αυτοκίνητο, με το βλέμμα στραμμένο στο δρόμο.
-Συγγνώμη, μου είπε. Θα ήθελα να με βοηθήσετε.
-Παρακάλω κύριε, απάντησα νομίζοντας, απλά ότι θα με ρωτήσει κάποιον δρόμο.
-Το όνομά μου είναι ... πραγματικά δεν το θυμάμαι τώρα που τα γράφω όλα αυτά.
Συστήθηκα με την σειρά μου, καθώς πέρναγε μέσα και εγώ θυμόμουν όλες αυτές τις ιστορίες που μας έλεγαν από μικρά οι γονείς μας, "μην μιλάτε σε αγνώστους".
-Με έκλεψαν πριν λίγο. Ο θείος μου λείπει και δεν έχω που να πάω. Τρέμω γιατί είμαι διαβητικός, είπε παρατηρώντας την εμμονή μου στο τρεμούλιασμα των χεριών του.
-Θα σας πάω στο νοσοκομείο, προσφέρθηκα.
-Δεν θέλω να πάω νοσοκομείο. Έκανα ένεση πριν λίγο. Είμαι καλά. Είμαι από την Ναύπακτο, η γυναίκα μου είναι έγκυος και θα έρθει αύριο. Με έκλεψαν και δεν έχω λεφτά, ο θείος μου λείπει. Τα έλεγε όλα ανακατεμμένα, σαν τον άνθρωπο που τα έχει χάσει και προσπαθεί απεγνωσμένα να πείσει κάποιον.

Η ηλικία του ήταν γύρω στα 45, καθαρός και περιποιημένος, δυνατή χειραψία. Ψηλός προσεγμένο καλοκαιρινό ντύσιμο. Σκέφτηκα πως είναι δυνατόν αυτός ο άνθρωπος να μην έχει κάποιον να τον στηρίξει.
-Θέλετε λεφτά τον ρώτησα.
-Ότι έχετε να διαθέσετε. Δεν θέλω να σας δημιουργήσω πρόβλημα. Η γυναίκα μου θα έρθει αύριο και θα σας τα δώσω.
Άνοιξα το πορτοφόλι και μπροστά μου δεν είδα χρήματα, είδα απλήρωτους λογαριασμούς, είδα λύσεις προσωρινές, ανάσες οικονομικές. Του έδωσα 50 €, από τα 90 που είχα συνολικά.
-Σας παρακαλώ, μου είπε κοιτώντας το πορτοφόλι.
Σκέφτηκα για να φτάσει στο σημείο να ζητάει από έναν άγνωστο θα έχει ανάγκη πραγματική. Τι ψυχή.. αναρωτήθηκα και του έδωσα και τα υπόλοιπα.
-Γράψε μου το τηλεφωνό σας, αποκρίθηκε.
-Δεν πειράζει του είπα συγκαταβατικά.
-Σας παρακαλώ, μην με προσβάλετε. Το τηλεφωνό σας, σας ζήτησα. Ένα κρασί να σας κεράσω, ένα μεζέ, κάτι οτιδήποτε.
Έψαχνα να βρω στυλό, αλλά τα μάτια μου ήταν καρφωμένα πάνω του.
-Πες τε ότι τα βρήκατε στο δρόμο.
-Δεν τα βρήκα στο δρόμο, μου τα δώσατε, και εγώ θέλω να σας τα δώσω πίσω.

Το μυαλό μου ταξίδεψε σε κάτι φίλες μου πριν πολλά χρόνια που είχαν ξεμείνει σε ένα νησί, χωρίς εισητήριο επιστροφής. Είχαν ζητήσει από τρεις αγνώστους χρήματα και ο τελευταίος τις πίστεψε μόνο. Προτίμησα να είμαι ο πρώτος άγνωστος και όχι ο τελευταίος. Αν και αυτό δεν το γνωρίζω. Μπορεί να είχε πιάσει πολλούς πριν από εμένα.

Του έγραψα το κινητό μου και ας μην τηλεφωνήσει ποτέ. Ας καθυστερήσω τους λογαριασμούς. Η τιμή ενός ανθρώπου, δεν λογαριάζεται σε κανένα νόμισμα.

19 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Latte (07.07.2009)
Διάβασα ένα βιβλίο πρόσφατα που, μεταξύ άλλων, έλεγε, πώς πράξεις σαν αυτή μπορεί να μας δώσουν την εσωτερική ηρεμία που μας λείπει, αυτή που μας κάνει να βλέπουμε πως δεν πρέπει να παίρνουμε τη ζωή πολύ στα σοβαρά, ακριβώς γιατί είναι τόσο σημαντική...

Ό,τι κι αν συμβαίνει στην πραγματικότητα με το πρόσφατο συμβάν που περιέγραψες (δηλ. ακόμα κι αν τα πράγματα δεν είναι όπως ο άνθρωπος αυτός σου τα παρουσίασε), δεν έχει σημασία.

Μην πάψεις ούτε λεπτό να νιώθεις όπως ένιωσες τη στιγμή που με εμπιστοσύνη κι ανθρωπιά πρόσφερες χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα...

Oraclas (07.07.2009)
Πριν κάποια χρόνια, καλό μου γαλατάκι, είχα έναν φίλο όπου είχε μπλέξει με ναρκωτικά. Ούτε και αυτός φαινόταν και ζήταγε λεφτά με κάθε ευκαιρία, συνήθως με πρόσχημα την βενζίνη. Μία μέρα με έπιασε η μάνα του και με θερμοπαρακάλεσε να μη του δώσω λεφτά για τίποτα. Είμαι σίγουρος πως θα έπιανε τους περαστικούς και κάποιοι θα τον βοηθούσαν.

Παρόλα αυτά, έχω εμπιστοσύνη στο ένστικτό μου. Δεν το μετανιώνω και ας μην με πάρει και κανένας.

sven (07.07.2009)

Φίλε μου καλέ, Τάσο

εγώ θα έλεγα: απλά ρομαντικός και ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Νάσαι πάντα καλά και να κάνεις αυτό που σου υπαγορεύει η συνείδηση και το ένστικτό σου.

Καλό σου βράδυ

sven (07.07.2009)

Βλέπεις φιλαράκι;

Ακούσια, αλλά ίσως υποσυνείδητα εκούσια, έστειλα το μήνυμα δύο φορές. Αξίζεις λοιπόν αυτά που σου έγραψα...εις το τετράγωνο!!!

movflower (07.07.2009)
Αν ήταν σωστό το ένστικτό σου, έκανες μια υπέροχη (όχι απλά καλή) πράξη.
Αν το ένστικτό σου έσφαλλε, πάλι έκανες μια καλή πράξη.
Το να δίνεις από το υστέρημά σου είναι το ταξίδι. Αν ο άλλος έχει μπερδέψει την Ιθάκη με το νησί της Κίρκης δεν πρέπει ν΄αγγίζει εσένα.
Σε λίγες μέρες ή ώρες εξάλλου, ένα πιθανό τηλεφώνημα θα σου επιβεβαιώσει και την αλήθεια. όχι πως έχει σημασία δηλαδή.

Φιλάκια πολλά!!!

Deos (08.07.2009)
Σωστός πέρα για πέρα.
Σε εκτιμώ βαθύτατα, μπράβο ρε συ Τάσο.

Αναμένουμε νεότερα για το πιθανό τηλεφώνημα, ίσως όχι αύριο.

Oraclas (08.07.2009)
Sven, να είσαι καλά για την γνώμη σου, έστω και υποσυνείδητα. Το διπλό μήνυμα με τιμά διπλά.

Μωβλουλουδάκι, ίσως παρερμήνευσα την ανάγκη του. Δεν θα περιμένω τηλεφώνημα. Δεν θα έχει καμία σημασία, όπως πολύ σωστά πρόσθεσες. Αν έρθει, θε να 'ρθει.

Γιάννη, σε ευχαριστώ, να 'σαι καλά.

Πριν λίγο μόλις γύρισα από βόλτα με δύο καλούς μου φίλους. Και οι δύο, ο καθένας με τον τρόπο του, μου είπαν ότι έκανα λάθος. Ο ένας επέμενε πολύ. Στο τέλος ο ένας είπε για πλάκα να πάμε να παίξουμε κάποιο τυχερό παιχνίδι, με πρόσχημα ότι τα χρήματα πάντα επιστρέφουν. Δεν έχει σημασία να επιστρέψουν τα χρήματα, αλλά αυτός ο άνθρωπος να βοηθήσει κάποιον στο μέλλον. Σημασία έχει να πάει το καλό ένα βήμα παρακάτω.

hithtoly (08.07.2009)
να σε καλά. είχα ώρα να χαμογελάσω.

Tsipouraki (08.07.2009)
Νομίζω, καλέ μου Oracla, πως δε χρειάζεται καν να αναρωτιέσαι αν είσαι αθεράπευτα αφελής ή απλά άνθρωπος, ούτε καν να σε απασχολεί αν θα πάρει τηλέφωνο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία κατά τη γνώμη μου, είναι ότι πίστεψες στο ένστικτό σου, δεν το μετανιώνεις και, βίωσες τη στιγμή… Και αυτό από μόνο του λέει πάρα πολλά. Να είσαι καλά, καλό απόγευμα!

StavmanR (08.07.2009)
Oraclas, θα χρησιμοποιήσω μία ατάκα του Ματριξ:
"Δεν είσαι εδώ για να κάνεις πραγματικά μία επιλογή. Την επιλογή την έχεις κάνει από καιρό. Τώρα απλά πρέπει να καταλάβεις γιατί την έκανες."

Μην προσπαθείς να μαντέψεις τί θα κάνεις την επόμενη φορά ή σε παρόμοια περίπτωση. Προσπάθησε να καταλάβεις και να συμφιλιωθείς με ό,τι έκανες αυτήν την φορά. Μα πάνω από όλα κοίταξε μέσα σου αν έχει φύγει ένα βάρος ή αν δημιουργήθηκε. Το άν έπραξες σωστά ή λάθος είναι θέμα προσωπικής ηθικής στάσης, οπότε και δεν απαιτεί εξωτερική επιβεβαίωση. Είναι αδύνατο να κρίνουμε ολοκληρωτικά ένα θέμα, μή κατέχοντες όλα τα δεδομένα. Η λογική αδυνατεί να προσεγγίσει τις επιταγές της ψυχής.

Καλησπέρα.

kithara-woman (08.07.2009)
Άνθρωπος με κεφαλαίο Α,Τάσο μου...Να μην αναρωτιέσαι καθόλου και ούτε να μετανιώσεις.Το καλό που κάνουμε πάντα επιστρέφει ή σε μας ή σε κάποιον άλλο.

Κι εγώ έχω κάνει το ίδιο στο παρελθόν πολλές φορές.
Μου έχει μείνει στη μνήμη η μια από αυτές τις φορές,πριν 2-3 χρόνια, με πλησίασε ένα παλικάρι,τοξικομανής,και μου ζήτησε λεφτά για να φάει.Στεναχωρήθηκα γιατί ήταν σχεδόν στην ηλικία μου και όμορφος,λέω θα μπορούσε να είναι ευτυχισμένος,με μια φυσιολογική ζωή,με φίλους,με μια κοπέλα.Του λέω "πάμε μαζί στο περίπτερο,να σου πάρω ό,τι θέλεις".Στεκόμουν σχεδόν δίπλα στο περίπτερο όταν μου μίλησε.Πραγματικά πήρε να φάει.Μου είπε "ευχαριστώ" και ενιωσα όμορφα.Που έστω και λίγο,βόηθησα και τα χρήματα που ενδεχομένως θα έδινα δεν θα πήγαιναν για κάτι καταστροφικό...

Κανένα χαμόγελο και κανένα βλέμα ενός ανθρώπου που για μια στιγμή νιώσει μια προσωρινή έστω ανακούφιση,δεν μετριεται με χρήματα.

Σου έχω πει ότι μοιάζουμε;
Στο λέω τώρα. :-))

Oraclas (08.07.2009)
Χρίστο χαίρομαι που σε έκανα να χαμογελάσεις.

Τσιπουράκι, δεν το έχω μετανιώσει και απόδειξη ότι θα το ξαναέκανα ευχαρίστως. Νομίζω δεν αξίζει να το σκέφτομαι παραπάνω από όσο του αρμόζει, αλλιώς η πράξη μου, καλή ή κακή δεν θα έχει κανά νόημα. Είναι σαν να αγοράζεις ένα δώρο και να ρωτάς συνέχεια τον αποδέκτη, αν σου αρέσει το δώρο του.

Σταύρο, πολύ πετυχημένο το σχόλιο σου. Οι φίλοι μου άτυπα προσπάθησαν να μου δημιουργήσουν τύψεις, αλλά εγώ τους είπα ότι δεν το μετάνιωσα. Πάντως δεν έχει σημασία, όπως σωστά επισήμανες.

Αυγούλα, το ξέρω κοριτσάκι μου, ότι μοιάζουμε. Στο έχω πει καιρό τώρα. Και εγώ αυτό προτίμησα να τον πάω σε νοσοκομείο ή κάπου αλλού, αλλά ήταν τόση έντονη η απογνωση του για οικονομική βοήθεια, που με παρέσυρε.

mardhm (08.07.2009)
Η αλήθεια είναι πως έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους. Ενώ η μοναδική μας ελπίδα για να ισσοροπήσουμε έιναι η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια, κάθε μέρα απομακρυνόμαστε και περισσότερο.
Συγχαρτήρια για την κίνησή σου Τάσο. Και για την πίστη, την ελπίδα και την ενσυναίσθηση προς το συνάνθρωπο.
Αν το σκεφτείς περισσότερο θα δείς πως τα 50 ευρώ θα τα ξαναβρεις. Που θα βρεις όμως ξανά αυτό που ένιωσες την στιγμή της προσφοράς τους;
Μακάρι να πράξω το ίδιο την επόμενη φορά που θα μου δοθεί η ευκαιρία.

καλό βράδυ

inappropriate (08.07.2009)
Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω τίποτα περισσότερο ε? Όλα τα παραπάνω σχόλια μιλούν από μόνα τους...
Να είσαι πάντα καλά! Μακάρι να μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να σκέφτονται και να νιώθουν μ' αυτόν τον τρόπο...
Καλό βράδυ:)

ZARATHUSTRA (09.07.2009)
Λοιπον φιλε Oraclas αποφασισα
μετα απο αυτο σου το ποστ να ζησω
σαν παράσιτο στην ευγενικη σου πλατη!
Εεεχμ! Εχω αναγκη απο 500 ευρω , γιατι θα με πεταξουν στο δρομο , εχω κι ενα ματι γυαλινο και ποδι ξυλινο !
Δεν ειναι ζωη αυτη ! Σνιιιφ!
Και βεβαια θα στα επιστρεψω,
σιγουρα οσο... και η Αεκαρα μου θα παρει φετος το πρωταθλημα (σνιιφ και κλαψ μαζι!)
Λοιπον κοβω την πλακα.
Ο σκοπός της ζωης του αντρα ειναι να κανει το χρεος του απεναντι στο συνάνθρωπο του.
Κι εσυ το εκανες μια χαρα.
Συμφωνω επισης με την αναλυση της Latte.

Καλο βραδυ !

DITHEN (09.07.2009)
Αφελης δεν εισαι σιγουρα!

Ετσι αυτο που μιλησε μεσα σου την συγκεκριμενη στιγμη ηταν ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ που εχεις σε επαρκεια!

Εκτος απο την Latte, συμφωνω και με την Kithara-woman, στο οτι καθε καλο που κανεις επιστρεφει σε σενα!

Καποτε οταν καποιος εντελως αγνωστος Αγγλος με βοηθησε να σπρωξω το αυτοκινητο μου για να ξεκινησει, που πηγε το χαμενο και σταματησε σε εναν ερημικο δρομο στο country site η ωρα 11 το βραδι καπου στην μεση του πουθενα υπο καταρρακτωδη βροχη και μια σκοτεινια, οταν του ειπα ευχαριστω μου απαντησε οτι καποτε ειχε βρεθει στην ιδια θεση με μενα και τον ειχε βοηθησει κι αυτον ενας αγνωστος, ετσι το ενιωθε ως υποχρεωση να μεταφερει το καλο που του εκαναν σε καποιο αλλον που θα βρισκοταν στην ιδια με αυτον θεση καποτε!:))

Τα λεφτα πανε κι ερχονται! Η ανθρωπια μενει για να θυμιζει τις μερες των αιωνων!

Oraclas (09.07.2009)
Μαράκι δεν με νοιάζει αν θα τα ξαναβρώ. Τα έχω ξεχάσει ήδη. Μακάρι ποτέ να μην χρειαστώ χρήματα. Κανείς να μην χρειαστεί ώστε να φτάσει σε αυτό το σημείο. Είμαι σίγουρος ότι θα κάνεις το ίδιο σε αντίστοιχη περίπτωση.

inappropriate, να είσαι καλά. Πιστεύω το ίδιο θα έκανες στην θέση μου.

Φίλε ZARATHUSTRA, γέμισες μπαταρίες και μας ήρθες ορεξάτος! Αφού το καλό μας επιστρέφει μάλλον εγώ θα έρθω σε εσένα .. μου λείπουν 90 €, δεν θυμάμαι που τα ξόδεψα. Σαν βέρος Αεκτζής θα σου πω ότι πηραμε προπερσι το πρωτάθλημα (έστω και αν μας το έφαγαν στα χαρτιά). Πέρα από την πλάκα όπως έλεγε και η Βιτάλη, τα λεφτά είναι δανεικά, χέρια αλλάζουν τακτικά, γλέντα τη ζωή, όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη.

Δήθεν φίλε μου, εντυπωσιακή η ιστορία σου και συνάμα διδακτική. Φαντάζομαι την απογνωσή σου όταν ήσουν σε ένα ξένο μέρος στην μέση του πουθενά, μόνος και φυσικά έβρεχε και από πάνω. Όλα μέσα στη ζωή είναι, τώρα τα θυμάσαι αυτά και γελάς.

Αν ο θεός ήθελε να κρατάμε τα λεφτά τότε δεν θα τα έδινε σε αυτούς που τα έχουν.

ZARATHUSTRA (09.07.2009)
Oraclas ψυχαρα , για παντα Αεκαρα !
χε!χε! τωρα σε συμπαθω ακομα πιο πολυ.
Που θα παει... "ο χαμενος τα παιρνει ολα"
δεν λενε ;

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.

Επιστροφή στο blog

Συγγραφέας
oraclas
Τ.Χ.Κ.
από ΒΥΡΩΝΑΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/oraclas

Στίχοι, μουσική, αποφθέγματα και όσα πράγματα αγαπώ και θέλω να μοιράζομαι..

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (18)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Links