Πως κοιμήθηκα στα γέλια, και πως ξύπνησα στο κλάμα

Δε κατάλαβα σου λέω, πότε άρχισε το δράμα

Βλέπεις ήσουν και δεν ήσουν, μα το έμαθα στο τέλος

Έτσι ήθελες να είμαι και τυφλός και ερωτευμένος

Και έχω όλα τα πράγματά σου, σε μια κούτα στο σαλόνι

Κάθομαι και τους μιλάω και έτσι η νύχτα ξημερώνει

Έχω όλα τα πράγματά σου, με τις ώρες τα κοιτάω

Με τα ρούχα σου γλυκιά μου, κάθομαι και συζητάω

Πως αλλάξαν έτσι όλα και χιονίζει καλοκαίρι

Είναι τώρα ένας μήνας που νυχτώνει μεσημέρι

Τρέμω μη με πάρει ο ύπνος και μπλεχτείς στα όνειρα μου

Να μη δω πως με χαϊδεύεις και πως γύρισες κοντά μου